Skip to main content

Η μεγάλη εικόνα του Ουκρανικού, η Ελληνική Αξία της Θεσσαλονίκης και οι περιούσιοι γιατροί

Στον δρόμο η επίλυση του Ουκρανικού και το τέλος του πολέμου, η αλλαγή πορείας για την Ελληνική Αξία και ο περιούσιος ιατρικός κλάδος

Καλημέρα σας!

Μεγάλη –κυρίως υπόγεια- είναι η διεθνής κινητικότητα πέριξ του Ουκρανικού, με πρώτο στόχο –ίσως τον πιο δύσκολο- της κατάπαυσης του πυρός και της λήξης του πολέμου. Η Κίνα είναι ήδη πολύ θορυβημένη. Η ακρίβεια σε Ευρώπη και Αμερική και η ισχυρή πιθανότητα ύφεσης στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση ευρύτερα το 2023, έχει ως αποτέλεσμα την αισθητή μείωση της κατανάλωσης, κάτι που σημαίνει μικρότερες παραγγελίες στα εργοστάσια της Κίνας. Ήδη τον Νοέμβριο η δραστηριότητα στη βιομηχανία στις υπηρεσίες και στον κατασκευαστικό τομέα της Κίνας συρρικνώθηκε στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 7 μηνών ανακλώντας την εξασθένηση της παγκόσμιας ζήτησης για τα προϊόντα που εξάγει η χώρα. Στη συρρίκνωση συμβάλλουν και οι αυστηροί περιορισμοί που εφαρμόζει το Πεκίνο για την αντιμετώπιση του κορωνοΐού, αν και κάποιοι πιο… καχύποπτοι στη Δύση συνδέουν τα αυστηρά μέτρα απομόνωσης που προσπαθεί να εφαρμόσει το Πεκίνο με την προληπτική προσπάθεια ελέγχου των αντιδράσεων έναντι της οικονομικής εξασθένησης της κοινωνίας. Συνέπειες αυτών των εξελίξεων καταγράφονται στην άνοδο της ανεργίας, τη μείωση του εισοδήματος των Κινέζων και τελικά τον περιορισμό της αναπτυξιακής διαδικασίας σε μια οικονομία για την οποία η συνεχής ανάπτυξη συνιστά όρο επιβίωσης. Η πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη, που συγχρόνως είναι η δεύτερη σε μέγεθος οικονομία του πλανήτη, βασίζεται πολύ στο εξαγωγικό εμπόριο, αλλά και το γεγονός ότι αγοράζοντας χρέος –δηλαδή ομόλογα- από τις ΗΠΑ και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, χρηματοδοτεί τη δυνατότητά τους να καταναλώνουν κι επομένως να παράγουν προϊόντα στα δικά της εργοστάσια. Κάθε φορά που η Δύση βρίσκεται σε ύφεση και η κατανάλωση στην Αμερική και την Ευρώπη μειώνεται, η Κίνα αγκομαχάει, αν δεν υποφέρει. Ο πρόεδρος της χώρας Σι Τζινπίνγκ, λοιπόν, γνωρίζει ότι ακόμη κι αν ο Πούτιν είναι συνοδοιπόρος του σε πολιτικό επίπεδο, μεσομακροπρόθεσμα ο πόλεμος στην Ουκρανία λειτουργεί κόντρα στα συμφέροντα του Πεκίνου και ήδη κινείται για να διευκολύνει την προσέγγιση. Έγινε σαφές αυτό κατά τη χθεσινή συνάντησή του με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, τον οποίον προσκάλεσε στο Μέγαρο του Λαού για να δηλώσει ότι η επίλυση της ουκρανικής κρίσης με πολιτικά μέσα είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης και το κοινό συμφέρον όλων των χωρών της Ευρασίας. Επίσης, ο Κινέζος πρόεδρος απέδειξε πόσο τον καίνε τα θέματα της οικονομίας λέγοντας στον Ευρωπαίο αξιωματούχο ότι «η Κίνα θα παραμείνει ανοικτή για τις ευρωπαϊκές εταιρείες και ελπίζει πως η ΕΕ θα μπορέσει να εξαλείψει τις παρεμβάσεις ώστε να παράσχει ένα δίκαιο και διαφανές επιχειρηματικό περιβάλλον για τις κινεζικές εταιρείες». Το κουβάρι είναι πολύπλοκο και μπερδεμένο, αλλά ένα πράγμα είναι σαφές: ο πόλεμος του Πούτιν από ένα σημείο και μετά δεν συμφέρει παρά μόνο τον ίδιο. Ενοχλεί όλους τους μεγάλους του πλανήτη κι επομένως αναζητούνται εντατικά τρόποι για να λήξει. Καλό νέο, αρκεί να επιβεβαιωθεί στην πράξη, διότι ως γνωστόν όλοι γνωρίζουν πότε και πως ξεκίνησε ένας πόλεμος, αλλά σχεδόν κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει πότε και πώς τελειώνει.

Αλλαγή τακτικής για την Ελληνική αξία

Αλλαγή πορείας για τα βραβεία «Ελληνική Αξία», του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδος που –όπως γράφτηκε πρώτα στο Καφέ Αριστοτέλους της Voria.gr πριν από λίγες ημέρες- θα απονεμηθούν, στις 7 το απόγευμα της Παρασκευής 18 Δεκεμβρίου, στο ξενοδοχείο The Met της Θεσσαλονίκης. Φέτος η εκδήλωση θα έχει Θεσσαλονικοκεντρικό χαρακτήρα –αν επιτρέπεται η έκφραση. Κύριος ομιλητής δεν θα είναι κάποιος υπουργός παραγωγικού υπουργείου, αλλά ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς –ένας στην ουσία Θεσσαλονικιός, αν και κατάγεται από τη Χαλκιδική-, ενώ όλοι οι χορηγοί επικοινωνίας που προβάλλονται στη σχετική πρόσκληση είναι μέσα ενημέρωσης της Θεσσαλονίκης. Καλό ή κακό θα δείξει. Το βέβαιον είναι ότι η προσπάθεια που έκανε τα προηγούμενα χρόνια ο ΣΒΕ να πλασάρει μέσω συγκεκριμένων συνεργασιών στο πεδίο του τύπου τα βραβεία και την εκδήλωση ως γεγονότα πανελλαδικού ενδιαφέροντος είχε σχετική επιτυχία. Τουλάχιστον με τη φετινή διάταξη είναι εξόχως πιθανό το γεγονός να συντηρηθεί στην τοπική επικαιρότητα. Άλλωστε ο ΣΒΕ αν και πανελλήνιας εμβέλειας και κοινωνικός εταίρος εδρεύει στη Θεσσαλονίκη και (πρέπει να) αντλεί τη δύναμή του σε κάθε επίπεδο από την πόλη και την υπόλοιπη Βόρεια Ελλάδα.

Γιατροί 1

Το νομοσχέδιο για το νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας που συζητείται αυτές τις ημέρες τη Βουλή κι έχει αναστατώσει τους γιατρούς τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα κάτι καλό πρέπει να κομίζει στο πεδίο της υγείας. Πρόκειται για εκτίμηση που συνάγεται από το γεγονός ότι το απορρίπτουν μετά βδελυγμίας οι εκπρόσωποι των γιατρών που ιδιωτεύουν, αλλά και οι συνδικαλιστές όσων γιατρών δουλεύουν σε νοσοκομεία, κέντρα υγείας και γενικότερα στο ΕΣΥ, αλλά και η ΠΟΕΔΗΝ. Όταν, λοιπόν, κάποιες διατάξεις συγκεντρώνουν την μήνιν παραγόντων με αντικρουόμενα επαγγελματικά συμφέροντα τότε υπάρχει ισχυρή πιθανότητα κάτι καλό να προκύψει για όσους χρησιμοποιούν τις ιατρικές υπηρεσίες, δηλαδή τους ασθενείς και όλους τους πολίτες. Μένει να αποδειχθεί. Ό,τι κι αν είχε, πάντως, στο μυαλό της η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας όταν καταρτούσε το νομοσχέδιο, το βέβαιον είναι ότι ταράζει τα νερά, κάτι που πιστώνονται ή –για κάποιους άλλους- χρεώνονται ο υπουργός Υγείας Αθανάσιος Πλεύρης και η αναπληρώτρια υπουργός Μίνα Γκάγκα, η οποία –ας μη ξεχνάμε- προέρχεται από το ΕΣΥ.

Γιατροί 2

Στα δύο πρώτα χρόνια της πανδημίας και των σκληρών δεικτών στο πεδίο της υγείας οι γιατροί με την ηρωική τους συμπεριφορά και την επιστημονική τους επάρκεια κατάφεραν να αποκαταστήσουν την εικόνα του κλάδου στα μάτια του κοινωνικού συνόλου και να εμπνεύσουν σεβασμό. Διότι, κακά τα ψέματα, εδώ και δεκαετίες οι εμπειρίες των Ελλήνων πολιτών σε ιδιωτικά ιατρεία, κλινικές, κέντρα υγείας και νοσοκομεία είναι σε σημαντικό βαθμό και τραυματικές. Με προβλήματα που ξεκινούν από συνθήκες και συμπεριφορές και φτάνουν μέχρι τα φακελάκια, το γκρίζο αδήλωτο χρήμα και την απόγνωση. Μόλις, όμως, η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης πέρασε, οι αδυναμίες επέστρεψαν. Και μάλιστα με δριμύτερο τρόπο, επειδή, πλέον, η φωνή των εκπροσώπων του ιατρικού κλάδου ακούγεται δυνατά. Οι υποθέσεις του προσωπικού γιατρού και τα οικονομικά –πάντα και μόνο οικονομικά και φορολογικά, δηλαδή οικονομικά- αιτήματα που διατυπώνονται με απροσχημάτιστο τρόπο, αλλά και όσα ακούγονται «ένθεν και εκείθεν, εκείθεν και εντεύθεν» -για να θυμηθούμε μία ατάκα από κωμική τηλεοπτική σειρά- πέριξ του επίκαιρου νομοσχεδίου, επαναφέρουν στο προσκήνιο τη νοοτροπία ενός κλάδου, που σε σημαντικό βαθμό αφενός διακατέχεται από νοοτροπία «περιούσιου» και αφετέρου δείχνει ότι καλλιεργεί μια ιδιαίτερη σχέση με το χρήμα.