Καλημέρα σας!
Σήμερα ο καφές μας είναι κάπως… εξωτικός. Μόκα Υεμένης. Ένας καφές ισορροπημένος, στον οποίο δεν υπερισχύει κανένα χαρακτηριστικό, αλλά η πολυπλοκότητά του είναι άξια προσοχής. Ειδικά τώρα, στην αρχή της Άνοιξης.
Την Παρασκευή ανακοινώνονται τα οικονομικά αποτελέσματα της Εταιρείας Ύδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης. Εκπλήξεις δεν αναμένονται, αν και –απ’ ό,τι μαθαίνουμε- το 2020 υπήρξε διαφοροποίηση στις καταναλώσεις των πελατών της. Με την εστίαση και τα ξενοδοχεία να υπολειτουργούν –πολλές επιχειρήσεις αυτών των κατηγοριών παρέμειναν επί μήνες κλειστές- οι συγκεκριμένες καταναλώσεις εμφανίζουν μείωση. Αντίθετα άνοδος καταγράφηκε στις οικιακές καταναλώσεις, αφού οι άνθρωποι κλείστηκαν στα σπίτια τους. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η κατανάλωση να έχει ελαφρώς μειωθεί, σε μονοψήφιο ποσοστό. Λογικά και αναμενόμενα όλα αυτά. Όπως και η αύξηση των απλήρωτων λογαριασμών, αφού εξαιτίας της πανδημίας μειώθηκαν τα εισοδήματα πολλών ανάμεσά μας - σε ορισμένες περιπτώσεις μηδενίστηκαν.
Από χθες οι πολίτες των 27 της ΕΕ, των χωρών που συμμετέχουν στη συμφωνία Σένγκεν, συν οι Σέρβοι, οι Ισραηλινοί, οι Αμερικάνοι, οι Βρετανοί και πολίτες των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων εισέρχονται στη χώρα με προϋποθέσεις (εμβόλια, τεστ κ.λπ.), αλλά χωρίς καραντίνα. Για το ορθόδοξο Πάσχα, πάντως, το πολύ πολύ να έρθουν κάποιοι Βαλκάνιοι, κυρίως όσοι έχουν εξοχικά στη Β. Ελλάδα. Αν και το γεγονός ότι μπορούν να περάσουν μόνο από δύο χερσαίες διόδους (Προμαχώνας, Νυμφαία) είναι προβληματικό. Οι ελπίδες για τον ελληνικό τουρισμό θα αρχίσουν να υπολογίζονται από τις 14 μαίου και μετά, αν και η πραγματικά αξιόλογη κίνηση θα υπάρχει μετά την 1η Ιουλίου και μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου. Υπό πολλές προϋποθέσεις, βέβαια, κυρίως να είναι μέχρι τότε η Ελλάδα «πράσινη χώρα».
Σε κάθε περίπτωση τους παράγοντες του τουρισμού στη Β. Ελλάδα (Χαλκιδική, Πιερία, Καβάλα, Θάσος, Ασπροβάλτα, Αλεξανδρούπολη, κλπ.), αλλά και από την Ήπειρο και τα νησιά του Ιονίου απασχολεί το θέμα των χερσαίων συνόρων. Ζητούν να τηρηθούν οι υποσχέσεις και να ανοίξουν όλες, ώστε να εξυπηρετηθούν τόσο οι επισκέπτες από τα Δυτικά Βαλκάνια, όσο και από την Κεντρική Ευρώπη, που επιλέγουν για λόγους ασφάλειας την οδική πρόσβαση, αλλά και όσοι επιλέγουν διακοπές με αυτοκινούμενα τροχόσπιτα. Ήδη η Ένωση Ξενοδόχων Ελλάδος την περασμένη Πέμπτη απέστειλε σχετική επιστολή στον υφυπουργό Εσωτερικών (Μακεδονίας – Θράκης) Σταύρο Καλαφάτη, με κοινοποίηση στο υπουργείο Τουρισμού και τις τέσσερις περιφέρειες του βορειοελλαδικού τόξου και ζητά σύσκεψη για να ληφθούν αποφάσεις γύρω από το θέμα. Στόχος είναι από τον Ιούνιο η πρόσβαση στη χώρα να είναι ευχερής χωρίς να επαναληφθούν τα περσινά παρατράγουδα με τις ουρές χιλιομέτρων στα σύνορα και τις συχνές αλλαγές αποφάσεων.
Και για να μην ξεχνιόμαστε: οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις στη χώρα αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα, αφού από πέρσι δημιουργούνται «μαύρες τρύπες», που θα γίνουν εμφανείς από το προσεχές φθινόπωρο, όταν θα αρχίσουν οι παντός είδους αδυναμίες πληρωμών. Ίσως γι’ αυτό είναι τόσα πολλά τα ξενοδοχεία στην Ελλάδα που πωλούνται. Πωλούνται και αγοράζονταιο κυρίως από ξένους, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο κλάδος έχει όχι μόνο λαμπρό παρελθόν, αλλά και λαμπρό μέλλον. Κι έτσι εκμεταλλεύονται το γκρίζο παρόν. Έτσι γίνεται πάντα: τα λεφτά περιμένουν την ευκαιρία να αγοράσουν αν όχι κοψοχρονιά, σίγουρα φτηνά.
Στην Αθήνα ξέρουν να κάνουν δουλειές. Πως να ξεκινούν από μια ιδέα και να προχωρούν πρακτικά. Ενίοτε και γρήγορα. Ακόμη και το κράτος λειτουργεί με άλλες, γρηγορότερες ταχύτητες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Πολιτεία Καινοτομίας που θα δημιουργηθεί στην πρώην βιομηχανία «ΧΡΩΠΕΙ». Η επιλογή της κυβέρνησης ήταν να ανατεθεί σε ιδιώτη η επένδυση των 100 εκατ. ευρώ, ο οποίος θα διαχειριστεί και θα αναπτύξει τον χώρο για 30 χρόνια και θα αποδίδει και κάτι στο Δημόσιο. Μόνο που αυτό είναι το λιγότερο. Το πιο βασικό είναι ότι με αυτό τον τρόπο το έργο θα προχωρήσει. Χθες κατατέθηκαν τέσσερις φάκελοι εκδήλωσης ενδιαφέροντος από «βαριά» ονόματα της ελληνικής επιχειρηματικότητας (ΓΕΚ Τέρνα, Ελλάκτωρ, Dimand και η Intrasoft με την Intrakat). Θα ακολουθήσει αξιολόγηση και δεσμευτικές οικονομικές προσφορές, ώστε στις αρχές του 2022 το έργο να έχει ανατεθεί (ακόμη κι αν το σχέδιο δεν είναι βιώσιμο θα το μάθουμε σε λίγους μήνες). Η Πολιτεία Καινοτομίας που θα δημιουργηθεί εκεί θα φιλοξενεί ερευνητικά κέντρα, startup επιχειρήσεις, αλλά και τμήματα Έρευνας και Ανάπτυξης επιχειρήσεων και μεγάλων βιομηχανιών με σκοπό να ενισχυθούν οι συνέργειες εντός του εγχώριου οικοσυστήματος Έρευνας και Καινοτομίας.
Εάν η ιδέα σάς θυμίζει το περίφημο Τεχνολογικό Πάρκο 4ης Γενιάς Thess Intec, που σχεδιάζεται να δημιουργηθεί σε 760 στρέμματα κοντά στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης, μάλλον έχετε δίκιο.
Κάπου εδώ, όμως, σταματούν οι ομοιότητες και αρχίζουν οι διαφορές. Μάλλον είναι θέμα μεθόδου. Διότι, αν και το πρότζεκτ της Θεσσαλονίκης ανακοινώθηκε πρώτο, η πρόοδός του είναι αργή και βασανιστική και λόγω του οργανωτικού σχήματος που επελέγη για την υλοποίησή του, μια υβριδική σύμπραξη του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα. Εκείνο που πιθανότατα θα ολοκληρωθεί και θα δουλέψει πιο νωρίς είναι το σχέδιο στην Αθήνα. Την Πολιτεία Καινοτομίας θα αναλάβουν επενδυτές που θα βάλουν κεφάλαια και θα θέλουν να το τελειώσουν και να το αξιοποιήσουν για να πάρουν τα λεφτά τους πίσω και να γράψουν κέρδη. Για παραγωγική επένδυση μιλάμε, όχι για… playstation.
Απορία: Αφού η πολιτική αρχή που παρακολουθεί και καθοδηγεί τα δύο πρότζεκτ είναι η ίδια, το υπουργείο Ανάπτυξης -και ειδικότερα ο υφυπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Χρίστος Δήμας-, γιατί επελέγησαν δύο διαφορετικοί δρόμοι για την υλοποίησή τους; Για την Αθήνα ένας μάλλον απλός, κατανοητός και σύντομος. Και για τη Θεσσαλονίκη ένας δεύτερος, πιο πολύπλοκος, με πολλά γιατί, εάν, εφόσον και όποτε.