Καλημέρα σας!
Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έχει ως βασικό προσόν για την οικονομική της ανάπτυξη και τη θέση της στην Ευρώπη και τον κόσμο την πολιτική σταθερότητα. Κάτι εξαιρετικά σημαντικό για τις αγορές, που μας δανείζουν και επενδύουν επάνω μας, αλλά και για τους εταίρους μας στην Ευρώπη. Εάν η χώρα χάσει αυτό το πλεονέκτημα –και με δεδομένη την εύθραυστη κατάσταση της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας οικονομίας- οι δυσκολίες θα είναι μεγάλες. Για το διεθνές κεφάλαιο περισσότερο από το ποιος κυβερνάει μια χώρα μετράει το ότι σε αυτή τη χώρα υπάρχει σταθερό πολιτικό σύστημα -κυβέρνηση, αντιπολίτευση, θεσμοί. Ιδιαίτερα όταν σε κάποια χώρα, όπως στη δική μας, είναι γνωστό ότι ο κρατικός μηχανισμός δεν έχει ακόμη απογαλακτιστεί από την πολιτική εξουσία. Το να εξελιχθεί η Ελλάδα σε χώρα με… πειραματικές κυβερνήσεις κοντινής ημερομηνίας λήξεως –για παράδειγμα οκτώ μηνών ή ενός έτους- θα είναι καταστροφικό. Ένα πισωγύρισμα σε γκρίζα και γι’ αυτό πολύ δύσκολα χρόνια για την οικονομία, επομένως και για την κοινωνία. Ας το έχουν αυτό υπόψιν τους όσοι χαίρονται για την αβεβαιότητα και την αναστάτωση που πάει να δημιουργηθεί και που –κακά τα ψέματα- αχνοφαίνεται στο βάθος του ορίζοντα. Διότι όταν υπάρχει αναταραχή στο τέλος όλοι βγαίνουν χαμένοι. Τουλάχιστον όσοι έχουν κάτι να χάσουν και είναι πολίτες και φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας.
Δεν είναι αργία
Δεν είναι αργία, είναι απεργία. Λίγες δεκαετίες πριν η σημερινή ημέρα θα άξιζε ενδεχομένως να καταγραφεί στο ημερολόγιο. Ημέρα γενικής απεργίας. Μόνο που η μεταπολίτευση έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί, όπως και τα ουτοπικά, αγωνιστικά και ελπιδοφόρα χρόνια της δεκαετίας του 1980. Μιλάμε –κυριολεκτικά- για άλλον αιώνα! Σήμερα, ακόμη και αν στην απεργία που έχουν κηρύξει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ υπάρχει σχετικά ικανοποιητική συμμετοχή, κάτι που δεν αποκλείεται, η κοινωνική πίεση δεν είναι ικανή να ξεκλειδώσει εξελίξεις, που αφορούν τα αιτήματα. Παρ’ όλα αυτά χρειάζεται οι εργαζόμενοι να διαμαρτύρονται και να διεκδικούν. Παντού και στον δρόμο. Ο κοινωνικός διάλογος, ακόμη και όταν γίνεται στο πεζοδρόμιο, είναι χρήσιμος και δεν μπορεί να λείπει. Δεν είναι αργία, λοιπόν. Είναι απεργία.
«Ήξεις αφήξεις» με τις Κυριακές
Βαρύτατα εκτεθειμένο είναι το υπουργείο Ανάπτυξης με τα διαρκή πήγαινε – έλα στο θέμα της κυριακάτικης λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων εντός του Νοεμβρίου, κόντρα στην επιθυμία των Ελλήνων εμπόρων. Στην αρχή ανακοίνωσε ότι η αγορά θα ανοίξει στις 6 Νοεμβρίου, αλλά το πήρε πίσω με πρόσχημα τις προβλέψεις των μετεωρολόγων –που δεν επιβεβαιώθηκαν- για έντονα καιρικά φαινόμενα, λόγω της κακοκαιρίας «Εύα». Μετά ανακοίνωσε ότι τα μαγαζιά θα παραμείνουν ανοιχτά την Κυριακή 13 Νοεμβρίου, αλλά χθες το πήρε πίσω, με αιτιολογία ότι την ημέρα εκείνη θα πραγματοποιηθεί ο κλασικός μαραθώνιος της Αθήνας και στην πρωτεύουσα θα υπάρχουν κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και προβλήματα στις μετακινήσεις. Τώρα, σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή, η αγορά θα ανοίξει την Κυριακή 27 Νοεμβρίου, αμέσως μετά τη Black Friday, που φέτος θα είναι η Παρασκευή 25 Νοεμβρίου. Χωρίς αμφιβολία αυτές οι παλινωδίες δείχνουν ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε αντικρουόμενα συμφέροντα. Είναι γνωστό ότι οι μεγάλες αλυσίδες και τα εμπορικά κέντρα ζητούν να ανοίγει η αγορά τις Κυριακές –ή έστω κάποιες Κυριακές-, ενώ οι χιλιάδες μικροί τοπικοί έμποροι ανά την Ελλάδα παραμένουν αρνητικοί. Ο υπουργός Ανάπτυξης από τη μία έχει τον τζίρο και τις τιμές της αγοράς, δηλαδή τους μεγάλους και από την άλλη το πλήθος των μικρών εμπόρων, οι οποίοι κατά τόπους έχουν αισθητή πολιτική δύναμη. Δύσκολη αποστολή. Ταυτόχρονα το όλο θέμα αποδεικνύει ότι όταν μια απόφαση λαμβάνεται σχετικά πρόχειρα –και πάντως χωρίς συνεννόηση με αυτούς τους οποίους αφορά- είναι στην εφαρμογή της επίφοβη.
ΥΓ. Η πληροφορία ότι χθες, με το που έγινε γνωστή η είδηση ότι ούτε την προσεχή Κυριακή θα ανοίξει η αγορά, στα γραφεία του Εμπορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, στην πλατεία Μοριχόβου, ακούστηκε ένα… παφ, σαν το άνοιγμα μιας σαμπάνιας, ελέγχεται ως ανακριβής. Τουλάχιστον ο πρόεδρος Παντελής Φιλιππίδης το διαψεύδει!
Χριστούγεννα στις βιτρίνες
Όσο δυσκολότερη είναι η κατάσταση στην αγορά, τόσο γρηγορότερα έρχονται τα Χριστούγεννα. Αυτό το αξίωμα που ισχύει περίπου από… πάντα επιβεβαιώνεται φέτος στη Θεσσαλονίκη. Ήδη εδώ και 10 – 15 ημέρες –δηλαδή από τα τέλη Οκτωβρίου- κάποιες βιτρίνες έχουν ντυθεί στα κόκκινα και τα χρυσά, με αστέρια, καρουζέλ και Άγιους Βασίληδες. Επίσης, στις προθήκες των ζαχαροπλαστείων έχουν κάνει την εμφάνισή τους τα μελομακάρονα, τα γλυκά που για ανεξήγητους λόγους παράδοσης είναι συνδεδεμένα σχεδόν αποκλειστικά με τη χριστουγεννιάτικη περίοδο. Στο μεταξύ, στη γωνία της Λεωφόρου Νίκης με την Αγίας Σοφίας έχει ήδη στηθεί ένα στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Μάλιστα, πολλοί στήνονται στο συγκεκριμένο σημείο για φωτογραφίες. Όπως αποδεικνύεται η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα παραμένει –ακόμη και… εκτός εποχής- αγαπητή και δημοφιλής.
Για την επιστρεπτέα προκαταβολή
Μια ευγενική επιστολή έλαβε η Voria.gr από τον κ. Δαμιανό Κανελλόπουλο, ο οποίος αναφέρει τα ακόλουθα: «Θα σας παρακαλούσα να αναδείξετε το θέμα της επιστροφής των επιστρεπτέων προκαταβολών στο 100% και εντόκως από περίπου 20.000 επιχειρήσεις τη στιγμή, μάλιστα, που πολλές εξ αυτών (όπως και η δική μου) τήρησαν όλες τις δεσμεύσεις και άρα δικαιούνται έκπτωση 50%. Το κορυφαίο δε είναι ότι ΔΕΝ υπάρχει πρόβλεψη για ενστάσεις!!! Πού πρέπει να αποταθούμε για να δικαιωθούμε;». Δεν υπάρχει αμφιβολία πως αν τα πράγματα είναι έτσι όπως υποστηρίζει ο κ. Κανελλόπουλος έχει δίκιο και πρέπει να το βρει. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι, σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών, έχει ληφθεί η απόφαση ώστε οι 20.000 περιπτώσεις παρατυπιών που εντοπίστηκαν να επανεξεταστούν και μάλιστα με επιείκεια. Έτσι αν έγιναν λάθη από την πλευρά των συστημάτων της ΑΑΔΕ οι επιχειρήσεις θα εξαιρεθούν από τη λίστα των παραβατών, ενώ εάν η… παράβαση είναι πολύ μικρή στο όριο του τυπικού, οι επιχειρήσεις να θεωρηθούν καθ’ όλα εντάξει. Ήδη από το υπουργείο Οικονομικών έχοντας τη συνολική εικόνα διαρρέουν ότι ο αριθμός των 20.000 παραβατών της πρώτης φάσης ελέγχου θα μειωθεί κατά 50%, ώστε τελικά οι επιχειρήσεις που θα κληθούν να επιστρέψουν εντόκως το σύνολο της επιστρεπτέας προκαταβολής να είναι περί τις 10.000. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι εφόσον τα πράγματα έχουν όπως τα παρουσιάζει ο κ. Κανελλόπουλος στην πράξη δεν θα αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα. Όσο για την απουσία δυνατότητας να κατατεθεί ένσταση σε μια διοικητική απόφαση, όπως είναι αυτή για την επιστροφή του συνόλου της επιστρεπτέας προκαταβολής από κάποια επιχείρηση, μάλλον πρόκειται για παράλειψη. Διότι ανεξαρτήτως «αδικήματος» η έφεση είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα.