Το γραφείο του Κύρου Υάκινθου βρίσκεται σε ένα από τα ψηλότερα κτήρια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, στον ένατο όροφο του τμήματος των Μηχανολόγων Μηχανικών στο Πολυτεχνείο. Από τη τζαμαρία του το βλέμμα σου χάνεται στη Θεσσαλονίκη, στον Θερμαϊκό ως και απέναντι στον Όλυμπο. Όλα φαίνονται τόσο μικρά, από ένα τέτοιο ύψος. «Έτσι σας ήρθε η ιδέα να ασχοληθείτε με τα drones;», αστειεύτηκα.
Ο Κύρος Υάκινθος, καθηγητής του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ και διευθυντής του Εργαστηρίου Μηχανικής Ρευστών και Στροβιλομηχανών, είναι ο επικεφαλής της ομάδας Αεροδυναμικού Σχεδιασμού μη-Επανδρωμένων Αεροχημάτων, η οποία έχει ήδη τρία μη επανδρωμένα αεροχήματα στο ενεργητικό της. Το έργο της έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον εταιρειών και εσχάτως και της κυβέρνησης η οποία δείχνει να ενδιαφέρεται να εντάξει αυτού του είδους τα οχήματα στο σχεδιασμό της.
Το ενδιαφέρον αυτό το εξεδήλωσε ο ίδιος ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος ο οποίος είχε πει πριν από μερικές ημέρες από το βήμα της Βουλής ότι «εκμεταλλευόμενοι το ταλέντο και την εφευρετικότητα της ερευνητικής ομάδας του ΑΠΘ, τις ευρωπαϊκές χρηματοδοτικές ευκαιρίες, την αμυντική μας βιομηχανία και με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, θα έχουμε σύντομα το ελληνικό UAV».
Το κυβερνητικό ενδιαφέρον
«Πού σας ανακάλυψε ο υπουργός;», ρώτησα τον κ. Υάκινθο. Όπως εξήγησε, «η πρώτη επαφή έγινε με τον υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη ο οποίος είδε με πολύ θετικό μάτι τη δουλειά η οποία γίνεται από την ομάδα μας. Άλλωστε ένα από τα οχήματά μας, το RX-3 είχε εκτεθεί και στη ΔΕΘ το 2018. Ο κ. Γεωργιάδης το είδε σαν ευκαιρία να αναπτύξουμε και στη χώρα μας κάποιες καινοτόμες δράσεις». Λίγο καιρό μετά, επικοινώνησε μαζί τους ο υπουργός Άμυνας κ. Παναγιωτόπουλος ο οποίος ζήτησε να τους δει. Μάλιστα ήρθε ο ίδιος στη Θεσσαλονίκη, επισκέφθηκαν το χώρο του πανεπιστημίου στη Θέρμη όπου συζήτησαν για αρκετή ώρα.
Όπως εξηγεί ο κ. Υάκινθος η κυβέρνηση ενδιαφέρεται να αξιοποιήσει αυτού του είδους τα αεροχήματα σε χρήσεις που αφορούν την πολιτική προστασία, την πρόληψη αλλά και την αποτίμηση φυσικών καταστροφών, την επιτήρηση μεγάλων χερσαίων και θαλασσίων εκτάσεων, ακόμη και κατά μήκος των συνόρων κ.ο.κ. Σπεύδει να διευκρινήσει πως «δεν πρόκειται για κανενός είδους στρατηγικό όπλο, επειδή ακούγονται διάφορα, δεν φέρει οπλισμό, μόνον κάμερες και μπορεί να χρησιμεύσουν για την επιτήρηση των δασών, να βοηθήσουν τις δυνάμεις πολιτικής προστασίας την ώρα που επιχειρούν σε μια περιοχή, να βοηθήσουν στην αποτίμηση των ζημιών έπειτα από μια φυσική καταστροφή, ακόμη και στο προσφυγικό, βοηθώντας το λιμενικό ή άλλες αρμόδιες αρχές να εντοπίζουν που υπάρχει κίνδυνος για ανθρώπινες ζωές».
Κι όμως το 2011 απορρίφθηκε
Το πρώτο σπέρμα για την ανάπτυξη των drones έπεσε το 2011, αλλά δεν είχε την τύχη να καρποφορήσει. Είχε υποβληθεί, τότε, σχετική πρόταση, σε συνεργασία και με κάποιες εταιρείες, η οποία προέβλεπε το σχεδιασμό, την ανάπτυξη, την κατασκευή και τις πτητικές δοκιμές ενός ερευνητικού προτύπου μη επανδρωμένου αεροχήματος. Η πρόταση υποβλήθηκε στο πλαίσιο χρηματοδοτικού προγράμματος ΕΣΠΑ στον τομέα της έρευνας και καινοτομίας. «Δυστυχώς, όμως, απορρίφθηκε από τους αξιολογητές με το επιχείρημα ότι δεν ενδιαφέρει σε αυτή τη φάση την Ελλάδα», αναφέρει ο κ. Υάκινθος.
Ακολούθησε μια επιστολή προς τον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά ο οποίος εξέφρασε την έκπληξή του για την απορριπτική απόφαση των αξιολογητών. Ένα χρόνο μετά η πρόταση επανυποβλήθηκε και αυτή τη φορά εγκρίθηκε με ύψος χρηματοδότησης περίπου 2 εκατ. ευρώ εκ των οποίων το 75% από την Ε.Ε. και 25% από εθνικούς πόρους. «Αμέσως μετά ξεκίνησε η δουλειά. Συγκροτήθηκε μια ομάδα η οποία αριθμεί σήμερα περί τα τριάντα άτομα, από τις ειδικότητες των Μηχανολόγων, Ηλεκτρολόγων, Τοπογράφων, Χημικών Μηχανικών, κάποιοι είμαστε καθηγητές στο ΑΠΘ, άλλοι διπλωματούχοι μηχανικοί», σημειώνει ο διευθυντής του Εργαστηρίου Μηχανικής Ρευστών και Στροβιλομηχανών.
Το πρότζεκτ υλοποιήθηκε μέσα από τη συνεργασία έξι φορέων: από το ΑΠΘ, το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχενείο, το Πολυτεχνείο Ξάνθης και τρεις ελληνικές εταιρείες, την MLS, την Spacesonic με έδρα τα Τρίκαλα και την Intracom Defejse Electronics. Προέβλεπε την κατασκευή ενός ερευνητικού προτύπου οχήματος HUCAV με σκοπό την εμπορική αξιοποίηση στη συνέχεια.
Το πρώτο όχημα RX-1
Έπειτα από δουλειά τριών χρόνων η ομάδα Αεροδυναμικού Σχεδιασμού μη-Επανδρωμένων Αεροχημάτων είχε έτοιμο το πρώτο της μη επανδρωμένο αερόχημα. Ένα πρώτο πειραματικό πρότυπο HUCAV το οποίο φέρει τον κωδικό RX-1 που σχεδιάστηκε εξ ολοκλήρου από λευκό χαρτί και κατασκευάστηκε κατά 95% από ανθρακονήματα.
Όπως εξηγεί ο κ. Υάκινθος το όχημα αυτό ζυγίζει περί τα 180 κιλά. «Τα πτητικά του χαρακτηριστικά, οι επιχειρησιακές του δυνατότητες καθώς και ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός του, επιλέχθηκαν με βάση τις απαιτήσεις της Ελλάδας για την επιτήρηση χερσαίων και θαλάσσιων εκτάσεων, σε μεγάλη ακτίνα, με έμφαση κυρίως στις φυσικές καταστροφές». Έχει αυτονομία έντεκα ωρών και μέγιστη ταχύτητα πτήσης 190 χιλιόμετρα/ώρα.
Το όχημα αυτό έχει περάσει όλα τα προβλεπόμενα τεστ πιστοποίησης, κατασκευαστικά και πτητικά και είναι έτοιμο προς εμπορική αξιοποίηση.
Το δεύτερο όχημα RX-3
Το 2018 η ομάδα παρουσίασε το δεύτερο, πιο εξελιγμένο μοντέλο μη επανδρωμένου αεροχήματος DELAER RX-3. Είναι ένα όχημα μεγάλων διαστάσεων, σταθερής πτέρυγας, βάρους 260 κιλών, με ταχύτητα πλεύσης 180km/h και μέγιστη ταχύτητα 250km/h. Μπορεί να επιχειρήσει σε ανέμους έως και οκτώ μποφόρ και το μεγάλο του πλεονέκτημα είναι ότι μπορεί να μεταφέρει βάρος έως 50 κιλά. «Αυτό μπορεί να χρησιμεύσει σε αποστολές έρευνας και διάσωσης καθώς έχει τη δυνατότητα για παράδειγμα να μεταφέρει σωσίβιες λέμβους, ιατρικό εξοπλισμό, τρόφιμα κ.ο.κ.», αναφέρει ο κ. Υάκινθος.
Το RX-3 παρουσιάστηκε στην ΔΕΘ το 2018 και προγραμματίζεται να κάνει τις τελικές δοκιμαστικές πτήσεις του το καλοκαίρι του 2020. Με πλήρες φορτίο βάρους 50 κιλών έχει αυτονομία δύο ώρες, εάν αντί φορτίου διαθέτει καύσιμο (βενζίνη) η αυτονομία του φτάνει ως και στις 16 ώρες.
Το τρίτο όχημα RX-4
Αυτή την περίοδο η ομάδα προετοιμάζει το τρίτο της όχημα, το RX-4, το οποίο έχει αρκετές διαφορές σε σχέση με τα δύο προηγούμενα. «Κατ' αρχάς είναι πολύ πιο μικρό, θα ζυγίζει μόλις τέσσερα κιλά, θα είναι καθέτου απογείωσης και στη συνέχεια θα μπορεί να κάνει οριζόντια πτήση», εξηγεί ο κ. Υάκινθος. Αυτό του δίνει τη δυνατότητα να αξιοποιηθεί σε πολλούς τομείς, πέραν των υπολοίπων, όπως για παράδειγμα στη γεωργία, στη χαρτογράφηση, ακόμη και στις ένοπλες δυνάμεις. Το νέο αυτό αερόχημα θα πραγματοποιήσει τις δοκιμαστικές πτήσεις του νωρίτερα απ' ότι το RX-3, μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2020.
Βασική επιδίωξη της υπό τον κ. Υάκινθο ομάδας είναι τα οχήματα αυτά να βρουν τη θέση τους στην βιομηχανία. «Αυτό θα μπορεί να γίνει από το 2021, αφού ολοκληρωθούν όλες οι δοκιμές πιστοποίησης που αφορούν το κατασκευαστικό και το πτητικό σκέλος», εξηγεί ο καθηγητής του ΑΠΘ. Τονίζει πως «είναι ένα προϊόν το οποίο είναι 100% συμβατό με τις ανάγκες της Ελλάδας και μπορεί πραγματικά να ωφεληθούν από αυτό πάρα πολλές εταιρίες και βιομηχανίες, αλλά μπορεί να το αξιοποιήσει και η ίδια η πολιτεία».
