«H Θεσσαλονίκη είναι ένας τέλειος προορισμός για συνέδρια, ενώ, απ’ όσα μας έχουμε δει μέχρι στιγμής είναι καλός προορισμός και για αναψυχή, καθώς η παραλία είναι σε απόσταση περίπου μίας ώρας και υπάρχουν πολλά αρχαιολογικά μνημεία μέσα στην πόλη και σε κοντινούς προορισμούς», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Πέδρο Καρέρα Πεναφιέλ, εκπρόσωπος της Viaje el Corte Ingles, μίας από τις μεγαλύτερες ισπανικές εταιρείες τουρισμού και συνεδρίων, με πάνω από 4.000 εργαζόμενους.
«Η κουλτούρα της Θεσσαλονίκης, τα μνημεία της, η γαστρονομία της και ο καλός καιρός της είναι χαρακτηριστικά που την καθιστούν έναν προορισμό που, παρότι ακόμη μας είναι άγνωστος, είναι υποσχόμενος», ανέφερε ο Σεμπαστιάν Λόπεζ του τουριστικού γραφείου ΒΤΤΒ.
Με αυτή την παράγραφο, που σήμερα δημοσιεύουμε με έντονα και τονισμένα γράμματα, τελείωνε το ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε χθες στη Voria.gr (δείτε εδώ), από την επίσκεψη Ισπανών τουριστικών πρακτόρων στη Θεσσαλονίκη, με πρωτοβουλία της αεροπορικής εταιρίας Aegean. Ένα ρεπορτάζ που κατέγραφε την αλήθεια των φιλοξενούμενων επαγγελματιών του τουρισμού, ότι η Θεσσαλονίκη παραμένει άγνωστος τόπος για την τουριστική αγορά. Ένα ρεπορτάζ «αφιερωμένο εξαιρετικά» στους παράγοντες των φορέων της Θεσσαλονίκης, που ασχολούνται με τον τουρισμό. Ας καταλάβουν όλοι τα ακόλουθα:
Πρώτον, η Θεσσαλονίκη είναι μια όμορφη πόλη με ιστορία μεγάλης σημασίας που κρατάει πάνω από 23 αιώνες, αλλά διεθνώς –πέρα από το δίπολο Βαλκάνια και Τουρκία- παραμένει άγνωστη λέξη. Πολύ περισσότερο, είναι ένας άγνωστος τόπος, έτσι όπως είναι «θαμμένη» στα τουριστικά υπόλοιπα της χώρας.
Δεύτερον, όταν οι αρμόδιοι για τον τουρισμό παράγοντες δεν μπορούν να προβάλλουν και να δώσουν ονοματεπώνυμο σε μια πόλη, που πέρα από όσα σηματοδοτούν την ύπαρξη της –από το βυζαντινό και οθωμανικό παρελθόν, μέχρι την γέννηση του Κεμάλ Ατατούρκ και την εξόντωση δεκάδων χιλιάδων Εβραίων από τους ναζί- έχει πολλές σύγχρονες ομορφιές (παραλία και γενικότερα θαλάσσιο μέτωπο), ιδιαίτερη γαστρονομία, πλούσια αγορά και παράλληλα εφάπτεται σε τοπόσημα παγκόσμιας εμβέλειας (Όλυμπος, Άγιον Όρος, Βεργίνα, Πέλλα, Αμφίπολη, τόπος γέννησης Αριστοτέλη, λύκειο Αριστοτέλη, βήματα Αποστόλου Παύλου), τότε κάτι δεν κάνουν καλά. Είναι αναποτελεσματικοί. Διότι η Θεσσαλονίκη δεν παραμένει ούτε τυχαία, ούτε μοιραία γεωγραφική και τουριστική «τρύπα» για τους ανθρώπους του ανεπτυγμένου κόσμου, ακόμη και για πολλούς απ’ όσους ταξιδεύουν πολύ. Αυτό συμβαίνει αφενός διότι στη Θεσσαλονίκη η λέξη συνεργασία είναι άγνωστη και αφετέρου επειδή οι προσπάθειες που καταβάλλονται είναι περιορισμένη εμβέλειας, χωρίς τον επαγγελματισμό, τη τεχνοκρατική επάρκεια και τις συμμαχίες που απαιτούνται.
Η Θεσσαλονίκη παραμένει αναξιοποίητο τουριστικό πρότζεκτ, η προοπτική του οποίου έρχεται στην επιφάνεια συγκυριακά, συνήθως στις ημέρες της Philoxenia ή προεκλογικά. Τα τελευταία χρόνια επί του θέματος μόνο ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης υπήρξε αποτελεσματικός, με τα ανοίγματα του σε Τουρκία, Ισραήλ και Ryanair. Πρόκειται για κινήσεις που αύξησαν την επισκεψιμότητα της πόλης, αλλά ήταν αποσπασματικές και κάποια στιγμή εξάντλησαν το δυναμισμό τους. Όπως ήταν φυσικό…
Με την ευκαιρία της Philoxenia, της έκθεσης τουρισμού που διοργανώνει η ΔΕΘ – Helexpo αυτές τις ημέρες στη Θεσσαλονίκη, προκύπτει το συμπέρασμα ότι λίγο πολύ οι περισσότερες περιοχές της Ελλάδος παρουσιάζουν αντίστοιχες δυσλειτουργίες. Χάνουν αναπτυξιακές ευκαιρίες και πλούτο. Εάν εξαιρέσει κανείς την Αττική, τα νησιά και ορισμένα άλλα εμβληματικά σημεία για τον παγκόσμιο πολιτισμό στη Νότια Ελλάδα, όλες οι υπόλοιπες περιφέρειας της χώρας προσπαθούν στον τουρισμό αποκλειστικά με ίδιες δυνάμεις και… μισά αποτελέσματα. Γι’ αυτό δεν ευθύνεται κανείς πέραν των κατά τόπους αρμοδίων, οι οποίοι εμπιστεύονται μόνο τους… εαυτούς τους. Αρνούνται να καταλάβουν (;) και να παραδεχθούν πως κάθε δουλειά θέλει τον ειδικό της, ο οποίος φυσικά δεν μπορεί να είναι ο τάδε αντιδήμαρχος επειδή εκλέγεται ή ο δείνα εντεταλμένος σύμβουλος, επειδή τον διορίζει ένας δήμαρχος που εκλέγεται! Το κακό με τον τουρισμό είναι ότι πρόκειται για έναν λαμπερό, χρωματιστό κόσμο. Για την προβολή του υπάρχουν κάποια κονδύλια, τα οποία κάποιοι διαχειρίζονται. Για την προώθησή του οργανώνονται κάποια ταξίδια, στα οποία κάποιοι συμμετέχουν. Και γενικότερα προσφέρεται για ανούσια λεζάντα, που εξυπηρετεί τη ματαιοδοξία πολλών, οι οποίοι ποζάρουν χαμογελαστοί σε φωτογραφίες, που ανεβαίνουν στα κοινωνικά δίκτυα και δημοσιεύονται στις εφημερίδες και στα περιοδικά.
ΥΓ. Η Ελλάδα επέστρεψε τα τελευταία χρόνια στην τουριστική… μόδα. Βοήθησαν σ’ αυτό οι εξελίξεις στις γειτονικές χώρες, από τη Βόρεια Αφρική με την αραβική της Άνοιξη, μέχρι την Τουρκία με τα αβέβαια οικονομικά και τις τρομοκρατικές ενέργειες. Τα ρεκόρ, όμως, που καταγράφει η χώρα δεν αφορούν προς ώρας όλες τις περιοχές που έχουν δυνατότητες. Ακόμη χειρότερα: εάν οι δυνατότητες που υπάρχουν δεν αξιοποιηθούν σε φάση ανόδου και λάμψης του τουριστικού ονόματος της χώρας, πότε θα αποδώσουν;