Ο νέος φωτισμός της Ακρόπολης και του Παρθενώνα είναι απλά φανταστικός. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όποιους σχεδίασαν και υλοποίησαν την παρέμβαση. Αναδεικνύει το κορυφαίο μνημείο της χώρας, αληθινό παγκόσμιο σύμβολο πολιτισμού, με τον τρόπο που του αξίζει, ώστε η ανθρωπότητα να μένει έκθαμβη και –γιατί όχι;- να ανανεώσει το ενδιαφέρον της γι’ αυτό. Ο νέος φωτισμός έγινε μέσα σε ένα χρόνο με τη χορηγία του ιδρύματος Ωνάση, το οποίο επειδή δεν διαχειρίζεται δημόσια χρήματα ξεπέρασε τις γραφειοκρατικές διαδικασίες και το έργο παραδόθηκε σε χρόνο ρεκόρ.
Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη σε δηλώσεις της αποκάλυψε ότι το συγκεκριμένο έργο ήταν απόλυτης προτεραιότητας από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά της τον Ιούλιο του 2019.
Προφανώς όλοι οι Έλληνες αναγνωρίζουν την αξία και τη σημασία της Ακρόπολης και του Παρθενώνα –του Ιερού Βράχου των Αθηνών- τόσο για την ταυτότητα της χώρας, όσο και για την προβολή της στα πέρατα του κόσμου. Η προτεραιότητα αυτή, όμως, του υπουργείου Πολιτισμού δίνει ενδεχομένως στους αρμόδιους παράγοντες στη Θεσσαλονίκη και στην υπόλοιπη Β. Ελλάδα το έρεισμα και τη νομιμοποίηση να ζητήσουν επιτάχυνση ανάλογων έργων και στον ελληνικό Βορρά.
Από τον Τύμβο Καστά στην Αμφίπολη, που για απολύτως ακατανόητους λόγους αντιμετωπίζεται ως κάτι συνηθισμένο για μια χώρα με πλούσια αρχαία ιστορία και η αποκάλυψή του βραδύνει, μέχρι τα μνημεία της Θεσσαλονίκης, που σε πολλές περιπτώσεις βρίσκονται σε υποβαθμισμένο περιβάλλον, το οποίο δεν μπορεί και μάλλον γι’ αυτό δεν νοιάζεται κανείς να αναβαθμίσει. Ευτυχώς για την πόλη που δεν… καταδέχθηκε να φιλοξενήσει τον Αμερικανό ΥΠΕΞ Πομπέο ούτε για ένα λεπτό σε κάποιο δημόσιο κτίριο της, θα τιμήσει την ερχόμενη Τετάρτη την Πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα Φον Ντερ Λάινεν σε τελετή που θα πραγματοποιηθεί στη Ροτόντα και όχι σε κάποιο… λόμπι πεντάστερου καταλύματος.
Η Θεσσαλονίκη υποτίθεται ότι συνομιλεί με την ιστορία εδώ και 2.335 χρόνια, κατά τα οποία υπήρξε πάντοτε αστικό κέντρο με σημασία οικονομική και κοινωνική. Κομμάτι του Μακεδονικού Βασιλείου και εν συνεχεία σημαντική πόλη για τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, συμβασιλεύουσα κατά τους χρόνους του Βυζαντίου, διατήρησε τον τίτλο της δεύτερης Πόλης και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το επίκεντρο μιας περιοχής στην οποία γεννήθηκαν ο Αριστοτέλης και ο Μέγας Αλέξανδρος –δύο από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της παγκόσμιας ιστορίας- και δίδαξε ο Απόστολος Παύλος παραμένει πολύ χαμηλά στη βαθμίδα των ιστορικών και πολιτιστικών περιοχών της χώρας.
Περιορισμένη εν πολλοίς στον συμβολισμό του Λευκού Πύργου, ο οποίος πέρα από το σημείο που βρίσκεται πάνω στην προκυμαία, στην πραγματικότητα δεν σηματοδοτεί ούτε θυμίζει πολλά άξια λόγου πράγματα, θεωρείται από τους περισσότερους στην Ελλάδα –πιθανόν και από την σημερινή υπουργό Πολιτισμού- απλά μια πόλη του εμπορίου με δυναμικό λιμάνι, που χάρη στη γεωγραφική της θέση προσελκύει ειδικές κατηγορίες επισκεπτών: Bαλκάνιους για ψώνια, Τούρκους για να προσκυνήσουν το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ και Εβραίους, οι οποίοι αφενός τιμούν μια πόλη στην οποία έζησαν επί αιώνες οι ομοεθνείς τους και αφετέρου διατηρούν σταθερή σχέση με ένα ευρωπαϊκό κέντρο, στο οποίο υπάρχει και η δική τους παράδοση.
Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται…
ΥΓ. Η κ. Μενδώνη απαντώντας σε ερώτησ δημοσιογράφου αποκάλυψε και κάτι ακόμη των ημερών: ότι κατά την επίσκεψή του σε αρχαιολογικό χώρο στην Κρήτη στις αρχές της εβδομάδας ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την ξενάγηση. Δεν πήγε δηλαδή τυπικά, ούτε απλώς για τις κάμερες και τις φωτογραφίες. Η… ομολογία αυτή επιβαρύνει ακόμη περισσότερο όσους από ελληνικής πλευράς συνέβαλαν στη διαμόρφωση του προγράμματος του Αμερικανού αξιωματούχου στη Θεσσαλονίκη, αλλά δεν σκέφτηκαν καν να τον περάσουν έστω για λίγο από κάποιο μνημείο –για παράδειγμα- του βυζαντινού παρελθόντος της πόλης.