Από… αναβλύζοντα δισκία μέχρι ομπρέλες θαλάσσης, γιατί είναι… αντηλιακές, ζητούν να αγοράσουν Θεσσαλονικείς πελάτες φαρμακείων της πόλης, δημιουργώντας συνήθως ένα μειδίαμα στους φαρμακοποιούς που είναι συνηθισμένοι να ακούνε ατάκες», οι οποίες συχνά ξεπερνούν κάθε φαντασία.
Σημεία των καιρών ή μία διαχρονική ροπή προς τη λάθος διατύπωση φαρμάκων και όχι μόνον; Στο ερώτημα αυτό απαντά στη Voria.gr, ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, Διονύσιος Ευγενίδης. «Διαχρονικά ακούμε διάφορα περίεργα. Ωστόσο την τελευταία διετία, με τον κορωνοϊό, λίγο η ανασφάλεια, λίγο ο φόβος που υπάρχει σε κάποιους διευρύνθηκε ο κύκλος των ατόμων από τα οποία ακούμε απίστευτες ατάκες. Κυρίως είναι άτομα μεγαλύτερης ηλικίας» τονίζει ο κ. Ευγενίδης.
Όπως αναφέρει ο πρόεδρος του ΦΣΘ, χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις πελατών οι οποίοι πηγαίνουν στα φαρμακεία (που έχουν ανακύκλωση φαρμάκων) από μπαταρίες μέχρι και πλαστικά για…ανακύκλωση. «Τους εξηγούμε πως δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν για ανακύκλωση μπαταριών και πλαστικών στα φαρμακεία, το κατανοούν και το δέχονται με καλή διάθεση. Άλλοι πάλι παραφράζουν κάποια φάρμακα, για παράδειγμα το X-Prep το ζητούν ως express, τα αναβράζοντα δισκία ως αναβλύζοντα».
Την ίδια ώρα που αυτά τα μικρά λαθάκια στις ονομασίες των φαρμάκων, ή οι αξιομνημόνευτες ατάκες, που είναι συχνές μέσα στην εβδομάδα των φαρμακοποιών - τους κάνουν και χαμογελούν - καταγράφεται μια αλλαγή στη συμπεριφορά κάποιων, νεαρότερης ηλικίας, πελατών, όπως λέει ο πρόεδρος του ΦΣΘ. Κάποιοι γίνονται πιο επιθετικοί και συχνά προσβλητικοί. Κάποιες μάλιστα φορές αμφισβητούν τις γνώσεις των φαρμακοποιών, δείχνοντας πως εκείνοι γνωρίζουν καλύτερα και αυτό γιατί το… διάβασαν στο διαδίκτυο.
«Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει μια αμφισβήτηση, σε άλλες ακόμη και μια μικρή καθυστέρηση μέχρι να εξυπηρετηθούν μπορεί να τους κάνει κακότροπους. Βλέπουμε πως την τελευταία διετία και εξαιτίας της πανδημίας κάτι έχει αλλάξει στη συμπεριφορά κάποιων πελατών» σημειώνει ο κ. Ευγενίδης.
Σπαρταριστές ατάκες
Παρακάτω καταγράφονται κάποιοι από τους ευφάνταστους και συχνά χαριτωμένους διαλόγους όπως τους αναφέρουν φαρμακοποιοί τις Θεσσαλονίκης:
«Θα μου πείτε ποια φάρμακα παίρνω; Δεν θυμάμαι και αυτά που είχα, τα ξέχασα στο χωριό»
«Μπορείτε να μου γεμίσετε αυτό το μπουκάλι με γαλάκτωμα με άρωμα γιασεμί;»
«Μία kolynos θα ήθελα. Τι; Δεν έχετε;»
«Ομπρέλες θαλάσσης πουλάτε; Διότι είναι αντηλιακές»
«Μπορείτε να μου δώσετε έναν ουροσυλλέκτη τζάμπα γιατί δεν έχω χρήματα;» Την εν λόγω ερώτηση έκανε τουρίστας.
«Μπορείτε να μου δώσετε ένα χάπι Nurofen;» Ο πελάτης αξιώνει να του ανοίξει ο φαρμακοποιός τη συσκευασία και να του δώσει ένα χάπι.
Φαρμακοποιός λέει σε πελάτη «η μάσκα είναι υποχρεωτική στα φαρμακεία». Ο πελάτης απαντά πως δεν έχει και ο φαρμακοποιός προθυμοποιείται να του δώσει μια μάσκα. Το αποτέλεσμα… ο πελάτης την κρατάει στο χέρι και δεν την φοράει.