«Εγείρονται σήμερα δύο μείζονος σημασίας ζητήματα. Ζήτημα νόθου λύσης, για τη Μακεδονία μας και ζήτημα βιασμού της Δημοκρατίας», τόνισε ο Σταύρος Καλαφάτης, βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης και αν. Τομεάρχης Εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, κατά τη συζήτηση για τη Συμφωνία των Πρεσπών στην Ολομέλεια της Βουλής.
Και πρόσθεσε: «Εγείρεται ζήτημα Δημοκρατίας διότι η κυβέρνηση έφτασε στη Συμφωνία των Πρεσπών, χωρίς να ζητήσει, όπως έκανε τον Ιούλιο του ‘15, εξουσιοδότηση της Βουλής. Εγείρεται ζήτημα Δημοκρατίας διότι η επιβίωση της κυβέρνησης, απαραίτητος όρος για να φτάσουμε ως εδώ είναι αποτέλεσμα αποστασίας και πολιτικής συναλλαγής. Εγείρεται, προπάντων, ζήτημα Δημοκρατίας διότι η κυβέρνηση πάει να επιβάλει μια συμφωνία που απορρίπτεται από το 70% των Ελλήνων. Η κυβέρνηση κουρελιάζει κάθε έννοια Δημοκρατίας και καταλύει την αρχή της εθνικής κυριαρχίας. Και όλα αυτά για χάρη ξένων. Σαν ντελιβεράς των επιδιώξεών τους. Σαν γιουσουφάκι…».
Αναφερόμενος στην ουσία της συμφωνίας των Πρεσπών τόνισε ότι πρόκειται για «νόθο λύση, για τέρας της λίμνης» και εξήγησε: «Είναι νόθος διότι πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει προηγούμενο κατά το οποίο αλλιώτικα να ονομάζεται ο λαός και αλλιώτικα το κράτος. Και είναι τέρας διότι ο συνδυασμός ονόματος, ταυτότητας και γλώσσας ναρκοθετεί τα εθνικά μας συμφέροντα.» Ανέλυσε, κατόπιν, τις μαύρες τρύπες της συμφωνίας και απάντησε στην κυβέρνηση που ισχυρίζεται ότι ήταν το καλύτερο που μπορούσε να πετύχει η χώρα: «Εθνικό το αληθές. Πράγματι, μέχρι τον Απρίλιο του 2008, δεκάδες χώρες, η μια μετά την άλλη, αναγνώριζαν τα Σκόπια με τη συνταγματική τους ονομασία. Πράγματι, μέχρι την ώρα εκείνη, η πίεση συγκεντρωνόταν σε εμάς. Και η πίεση αυτή κορυφώθηκε στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Τότε, ωστόσο, υπήρξαν εκείνοι που πρόταξαν το εθνικό συμφέρον και έκαναν συμμαχική, την ελληνική θέση. Και από τότε, η Ελλάδα απέκτησε ένα αμάχητο διπλωματικό όπλο. Από τότε η φορά των πιέσεων άρχισε να στρέφεται από την Αθήνα στα Σκόπια και η δικαίωσή μας ήταν ζήτημα χρόνου. Δυστυχώς, όμως. Την ώρα που η συγκυρία λειτουργούσε, όσο ποτέ στο παρελθόν υπέρ μας, ο κ. Τσίπρας υιοθετούσε τις πιο ανιστόρητες θέσεις. Από το Βελιγράδι, το Δεκέμβριο του 2017, διακήρυσσε ότι μπορεί να υπάρξει λύση αν οι Σκοπιανοί «σταματήσουν τη ρητορική, ότι αποτελούν τους μοναδικούς απογόνους των Μακεδόνων». Παραχωρούσε στους Σκοπιανούς την κληρονομιά των Μακεδόνων και ζητούσε να δεχτούν πως δεν είναι οι μόνοι. Έτσι ξεκίνησε τη διαπραγμάτευση. Και το αποτέλεσμα είναι τώρα μπροστά μας. Δεν σώζει, αλλά ενταφιάζει την εθνική μας υπόθεση».
Καταλήγοντας, ο κ. Καλαφάτης σημείωσε: «Αυτό που θα αποφασιστεί τώρα αφορά το παρελθόν, αλλά και το μέλλον μας. Οφείλουμε να σκεφτούμε αν μπορούμε εμείς, κόντρα στη βούληση της πλειονότητας των Ελλήνων, να τεμαχίσουμε και να διαγράψουμε την ιστορία 2,5 χιλιάδων χρόνων. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι αύριο, με δική μας έγκριση, οι Σκοπιανοί, θα λέγονται από όλο τον κόσμο Μακεδόνες. Οφείλουμε να σκεφτούμε τι θα λέμε στα παιδιά μας, που θα ρωτούν τον καθένα μας: «Εσύ το έκανες αυτό;» Εμείς πήραμε την απόφασή μας: Δεν μπορούμε οι Μακεδόνες να πούμε «μακεδόνες» τους Σκοπιανούς. Δεν μπορούμε να δεχτούμε λύση που δίνει στους Σκοπιανούς τη δυνατότητα να σφετερίζονται όνομα, εθνότητα και γλώσσα. Δεν πουλάμε την ψυχή μας. Σκεφτείτε, λοιπόν, κι εσείς. Σκεφτείτε λίγο ακόμη».