Μια ανοιχτή πληγή πολλών δεκαετιών για τον δήμο Καλαμαριάς, η διάνοιξη της οδού Πόντου, φαίνεται να κλείνει οριστικά, μετά και τη χτεσινή επίσκεψη του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος στην ουσία ανακοίνωσε πως θα διατεθεί το ποσό των 15 εκ. ευρώ, προκειμένου να πληρωθούν οι απαλλοτριώσεις και να κατασκευαστεί τόσο το οδικό σκέλος του έργου, όσο και συνοδευτικά αντιπλημμυρικά έργα.
Η διάνοιξη της οδού Πόντου είναι από τα πλέον στρατηγικά και κρίσιμα έργα για τη λειτουργία της Καλαμαριάς. Δεν είναι τυχαίο ότι εκκρεμεί από τη δεκαετία του 1970 και παρότι λογικά θα έπρεπε να έχει εγκαταλειφθεί, εντούτοις οι διοικήσεις του δήμου διαχρονικά διεκδικούν τη διάνοιξή της.
Δύο ορόσημα
Τα ορόσημα αυτού του σύγχρονου «γεφυριού της Άρτας» είναι δύο. Το πρώτο έχει να κάνει με τον χαρακτηρισμό του δρόμου, που πηγαίνει πολύ πίσω στο χρόνο και το δεύτερο στην κατασκευή της επέκτασης του μετρό στην Καλαμαριά.
Γιατί αποτελούν ορόσημα; Επειδή, η οδός Πόντου είναι χαρακτηρισμένη ως «δημοτική οδός», με αποτέλεσμα το κόστος οποιασδήποτε παρέμβασης το επωμίζεται ο δήμος. Ο δήμος δεν είχε ποτέ –και δεν έχει και σήμερα- τις οικονομικές δυνατότητες να καταβάλει αποζημιώσεις περίπου 12 εκ. ευρώ που απαιτούνται για να διανοιχτεί η Πόντου. Επίσης, η άντληση των απαιτούμενων κονδυλίων από άλλες πηγές και φορείς σκόνταψαν πάνω στο χαρακτηρισμό. Αποτέλεσμα ήταν να μένει η διάνοιξη ως εκκρεμότητα μέχρι χτες.
Στο παρελθόν, όσοι ασχολούνται με τα έργα της Θεσσαλονίκης θα θυμούνται τις προσπάθειες της διοίκησης Λαζαρίδη για να συντελεστούν οι απαλλοτριώσεις, αλλά και τις δικαστικές περιπέτειες της διοίκησης Οικονομίδη, στην οποία έσκασαν οι διεκδικήσεις των θιγόμενων ιδιοκτητών, των οποίων οι εκτάσεις είχαν απαλλοτριωθεί στα χαρτιά, αλλά απλώς δεσμεύτηκαν για ένα έργο που δεν γινόταν και οι ίδιοι δεν αποζημιώνονταν (η επιχείρηση κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων του δήμου Καλαμαριάς και οι επεισοδιακές καταστάσεις της εποχής έχουν μείνει στην Ιστορία). Λύση διεκδίκησαν και οι διοικήσεις Μπακογλίδη, κάτι που συνεχίστηκε και με τη νέα διοίκηση Δαρδαμανέλη.
Το δεύτερο ορόσημο είναι η κατασκευή της επέκτασης του μετρό στην Καλαμαριά. Μπορεί οι κυβερνήσεις να μην μπορούσαν να πεισθούν για την ανάγκη διαπλάτυνσης και διάνοιξης ενός δρόμου (συνηθισμένο δημοτικό και σχετικά απλό έργο με υπερβολικό κόστος σ' αυτή την περίπτωση λόγω απαλλοτριώσεων), όμως η περίπτωση της Πόντου δεν είναι συνηθισμένη. Η διάνοιξη του συγκεκριμένου δρόμου, για να καταλάβει κάποιος την αξία του, θα καλύψει μια τεράστια έλλειψη της Καλαμαριάς: την ανυπαρξία ικανών εξόδων διαφυγής και εκκένωσης σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Η οδός Πόντου όταν ολοκληρωθεί θα είναι ένα μείζον κυκλοφοριακό έργο, αλλά και ένα έργο σωτήριο σε περιπτώσεις καταστροφών ή έκτακτης ανάγκης. Όλα αυτά όμως δεν έπειθαν για να εκταμιευτούν 12 εκ. ευρώ για να πληρωθούν οι απαλλοτριώσεις και άλλων 3 εκ. ευρώ για να ολοκληρωθούν οι αναγκαίες παρεμβάσεις. Ήρθε όμως το μετρό και το επιχείρημα ότι κατασκευάζεται το σημαντικότερο έργο υποδομής, αλλά κινδυνεύει να απαξιωθεί «με το καλημέρα» επειδή τρεις από τους πέντε σταθμούς της Καλαμαριάς δεν θα εξυπηρετούν (αφού οι πολίτες θα πρέπει να περνούν από χωράφια και θα υπάρχει ζήτημα πάρκινγκ), δεν θα μπορεί να είναι λειτουργικό χωρίς τη διάνοιξη του δρόμου και επιπλέον ελλοχεύει και ο κίνδυνος των πλημμυρών. Η ανάγκη αυτή «να μη ρισκάρουμε τη λειτουργικότητα ενός έργου 1,6 δισ. ευρώ για απαλλοτριώσεις 12 εκ. ευρώ», όπως τη διατύπωσε ο δήμαρχος Καλαμαριάς, Γιάννης Δαρδαμανέλης, έπεισε ουσιαστικά για την ανάγκη διάνοιξης της Πόντου.
Χρειάστηκε βέβαια να δοθεί μάχη από τη διοίκηση του δήμου κι από άλλους φορείς και ευήκοα ώτα στο υπουργείο Υποδομών και Δικτύων, αλλά και στο Εσωτερικών και το Οικονομικών, ώστε να ληφθεί η οριστική απόφαση χρηματοδότησης όλων των αναγκαίων παρεμβάσεων με 15 εκ. ευρώ. Προηγήθηκε αγώνας δρόμου όλη την προηγούμενη χρονιά, με διαρκείς συσκέψεις όλων των εμπλεκόμενων, προκειμένου να φτάσουμε στη χτεσινή ανακοίνωση Μητσοτάκη.
Αποφασίστηκε να διανοιχτεί η Πόντου στο τμήμα της από την Καυκάσου έως την Ικάρων (περιφερειακή τάφρος), με πλάτος δρόμου τα 40 αντί των 22 μέτρων, που περιλαμβάνει και το «κλειστό» τμήμα στο οποίο βρίσκονται οι τρεις σταθμοί του μετρό: της Αρετσούς, της Κρήνης και της Μίκρας.
Εκκρεμότητα μισού αιώνα
Η Voria.gr από τις 3 Μαρτίου (δείτε εδώ) είχε ενημερώσει με σχετικό ρεπορτάζ για τις επικείμενες εξελίξεις στην εκκρεμότητα αυτή σχεδόν μισού αιώνα (από τη δεκαετία του 1970 έχει γίνει η ρυμοτομία και η πράξη εφαρμογής) και για τους κινδύνους που εγκυμονεί τυχόν παράτασή της όχι μόνο για τη λειτουργικότητα του μετρό, αλλά κυρίως για τη λειτουργία και την προστασία της Καλαμαριάς και της ανατολικής Θεσσαλονίκης, για τις μετακινήσεις και τις κυκλοφοριακές συνθήκες, αλλά και για τις υποδομές ομβρίων υδάτων ειδικά στην περιοχή της επέκτασης.
Το χρέος για τις αποζημιώσεις που βαρύνει τα οικονομικά του δήμου εδώ και χρόνια βάζοντας θηλιά στις διοικήσεις θα πάψει να υπάρχει, ενώ και οι ιδιοκτήτες των ακινήτων επιτέλους θα πάρουν τα χρήματα, τα οποία τους έχουν επιδικαστεί και μέχρι σήμερα δεν τους αποδίδοντας, με τις περιουσίες τους να μην μπορούν να αξιοποιηθούν. Μεταξύ των ιδιοκτητών ακινήτων που θα ωφεληθούν από τις απαλλοτριώσεις της διάνοιξης της Πόντου είναι και φορείς όπως το Θεαγένειο, η Σχολή Τυφλών, η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης κ.ά.