Σε αφανισμό οδηγείται η τευτλοκαλλιέργεια καθώς δεν αποκλείεται, αν δεν υπάρξουν ουσιαστικές λύσεις για την επόμενη ημέρα της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, οι καλλιεργητές να μην προχωρήσουν την τρέχουσα χρονιά σε παραγωγή τεύτλων. Αξίζει να σημειωθεί πως η ΕΒΖ, που πρωταγωνιστεί τα τελευταία χρόνια σε ένα ρεσιτάλ μοιραίων χειρισμών, αποτελεί τη μοναδική εταιρεία που μπορεί να επεξεργαστεί τεύτλα στη χώρα μας.
Η ΕΒΖ, η οποία αποτελούσε κάποτε το στήριγμα της πρωτογενούς παραγωγής και 12.000 τευτλοκαλλιεργητών, σήμερα έχει υποχρεώσεις που ξεπερνούν τα 230 εκατ. ευρώ στην Τράπεζα Πειραιώς, σε προμηθευτές, στη ΔΕΠΑ, σε αγρότες και προσωπικό, έχει αρνητικά ίδια κεφάλαια και υποθηκευμένη όλη την ακίνητη περιουσία της.
Υπενθυμίζεται πως στα τέλη του 2018 η ζαχαροβιομηχανία πήρε παράταση ζωής, όπως είχε αποκαλύψει η Voria.gr, μετά την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης για νέα τετράμηνη προστασία από τους πιστωτές της, ενόψει της κατάθεσης σχεδίου εξυγίανσης στο πλαίσιο του Πτωχευτικού Κώδικα/άρθρο 106.
Όπως εξηγεί ο πρόεδρος της Ένωσης Τευτλοεξαγωγέων στο Πλατύ, Γιάννης Σαμαράς, συνολικά η ΕΒΖ, τους οφείλει 1,7 εκατ. ευρώ για την παραγωγή του 2018 και περί τις 600.000 ευρώ από την παραγωγή του 2017. «Η κατάσταση παραμένει στάσιμη, δεν γνωρίζουμε πότε θα πληρωθούμε. Εάν δεν υπάρξει κάποια επίσημη ενημέρωση από την επιχείρηση μέσα το επόμενο δεκαπενθήμερο, θα εξετάσουμε ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις μας. Το 2018 ήταν η χειρότερη χρονιά για την ελληνική τευτλοκαλλιέργεια» αναφέρει ο κ. Σαμαράς.
Τα περίπου 13.000 στρέμματα που καλλιεργήθηκαν πέρυσι, απέδωσαν γύρω στους 5.000 τόνους ζάχαρης, που συνιστούν αρνητικό ρεκόρ στην ιστορία της ΕΒΖ. Η συγκομιδή τεύτλων είχε διάρκεια 15 ημερών και ήταν μια από τις μικρότερες, χρονικά, που έγιναν ποτέ.
«Το χειρότερο σενάριο είναι, τη φετινή χρονιά να μην καλλιεργήσουμε καθόλου τεύτλα. Πρέπει να εξασφαλιστεί το αύριο της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης για να διασφαλιστεί και το μέλλον της ελληνικής τευτλοκαλλιέργειας» σημειώνει ο κ. Σαμαράς, επισημαίνοντας πως όλοι οι εμπλεκόμενοι με το ζήτημα της εξυγίανσης της εισηγμένης πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
«Η καλλιέργεια, γενικότερα, στη χώρας μας συρρικνώνεται χρόνο με το χρόνο. Κανείς όμως δεν φαίνεται να το λαμβάνει υπόψη του» σημειώνει ο κ. Σαμαράς.
Το βέβαιο, πάντως είναι πως οι εναπομείναντες τευτλοκαλλιεργητές βρίσκονται στο ‘αέρα’ καθώς μέχρι σήμερα δεν γνωρίζουν τι μέλλει γενέσθαι, με την καλλιεργητική περίοδο για τα τεύτλα να διαρκεί από 15 Φεβρουαρίου έως 30 Μαρτίου.
Σε καθοδική πορεία η τευτλοκαλλιέργεια από το 2009
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι καθώς καταδεικνύουν τη συνεχώς μειούμενη παραγωγή τεύτλων, την τελευταία δεκαετία, η οποία βρίσκεται σε πλήρη εναρμόνιση με τις περιπέτειες της ΕΒΖ.
Το 2009 που ήταν και η τελευταία καλή χρονιά για τους τευτλοπαραγωγούς, καλλιεργήθηκαν 220.000 στρμ. Σταδιακά οι καλλιεργούμενες εκτάσεις περιορίστηκαν, με αποτέλεσμα το 2014 να φτάσουν τα 80.000 στρμ. Από το 2015 έως το 2017 περιορίστηκαν σε περίπου 50.000 στρμ για να προσγειωθούν το 2018 στα 13.000 στρμ. Αντίστοιχη μείωση είχαν και οι τευτλοπαραγωγοί, οι οποίοι βλέποντας τη συνεχή ασυνέπεια και στάση πληρωμών από την επιχείρηση, από 12.000 το 2009, πλέον δεν ξεπερνούν τους 1.200.