Ποιο σίριαλ στην αμερικανική τηλεόραση σημειώνει αυτό τον καιρό μια από τις μεγαλύτερες τηλεθεάσεις; Το «The Office». Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού; Το γεγονός εξηγείται όχι τόσο της πλοκής του ή των πρωταγωνιστών τους, αλλά κυρίως επειδή θυμίζει στους τηλεθεατές του τους (μακρινούς) καιρούς, πριν την πανδημία. Τότε που ξύπναγαν το πρωί, ετοιμάζονταν και πήγαιναν στα γραφεία τους, για να δουλέψουν, ξοδεύοντας εκεί το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους, της ζωής του. Σε έναν ιδιότυπο μικρόκοσμο και στο πλαίσιο μιας ιδιαίτερης κοινωνικοποίησης, με τα καλά και τα κακά της. Τώρα όλα αυτά λείπουν. Γι' αυτό κι όσοι τα είχαν και τα έχασαν, τα εκτιμούν ακόμα περισσότερο.
Θα επιστρέψουν άραγε ποτέ στην παλιά κανονικότητα – καθημερινότητα τους εκατομμύρια εργαζόμενων σε όλο τον κόσμο; Δύσκολα. Αυτό που είναι το πιθανότερο ότι θα συμβεί – εκτιμούν οι ειδικοί – είναι πως στο μέλλον οι σταθεροί εργασιακοί χώροι θα μειωθούν κατά πολύ. Για πολλούς λόγους, οικονομίας, αποδοτικότητας, και όχι μόνο. Κι αυτή ενδεχομένως να είναι μια από τις μεγαλύτερες παρακαταθήκες που θα αφήσει πίσω της, φεύγοντας, η πανδημία. Γιατί, ας μην γελιόμαστε, ό,τι έφερε μαζί του ο κορωνοΐός, θα αποτελέσει σημείο καμπής για τις ζωές όλων μας.
Σκεφθείτε: Ακόμα και μετά το τέλος αυτής της περιπέτειας, που για πολλούς αποδεικνύεται θανατηφόρα, θα «ορμήσετε» ξανά με την ίδια ευκολία του παρελθόντος για να αγκαλιάσετε κάποιον φίλο ή συγγενή σας, όπως κάνατε στο αθώο υγειονομικό σας παρελθόν; Θα προτείνετε το χέρι σας για χειραψία σε κάποιον άγνωστο, ως χαιρετισμό γνωριμίας; Κι αν το κάνετε, δεν θα κάνετε παράλληλα στο μυαλό σας και την ενοχλητική σκέψη «αν είναι καθαρός»; Κι ενδεχομένως δεν θα του υποσχεθείτε ότι την επόμενη φορά θα πρέπει να προσέχετε περισσότερο, για καλό και για κακό;
Η επόμενη μέρα της πανδημίας θα είναι διαφορετική. Κι αυτό δεν είναι ένα κοινότοπο σχήμα λόγου. Θα αποδειχθεί στην πράξη. Μια απλή αναγωγή στο μέλλον, αρκεί για να αποδείξει του λόγου το αληθές. Οι άνθρωποι θα είναι πιο φοβισμένοι, σίγουρα πιο επιφυλακτικοί κι ασφαλώς πιο έτοιμοι να αλλάξουν συνήθειες ζωής. Κι αυτό γιατί οι ίδιοι οι όροι της θα έχουν αλλάξει άρδην. Οι περισσότεροι θα λειτουργήσουμε δαρβινικά. Θα προσαρμοσθούμε, για να μην εξαφανιστούμε. Βεβαίως, πάντα, θα υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις, που θα επιβεβαιώνουν ωστόσο τον κανόνα. Μάλιστα, κάνοντας αυτή την αναγωγή δεν αποκλείεται στο μέλλον αυτές οι εξαιρέσεις να φαίνονται πλέον και γραφικές...