Ανησυχητική είναι η κατάσταση που επικρατεί στο Σέιχ Σου, καθώς το περιαστικό δάσος της Θεσσαλονίκης δεν έχει καθαριστεί από τους τόνους ξερών κλαδιών που βρίσκονται πεσμένα σε πολλά σημεία.
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ έχουμε μπει επίσημα στην αντιπυρική περίοδο, οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν και όλη αυτή η ξερή ξυλεία μετατρέπεται σε εξαιρετικά εύφλεκτη ύλη που μπορεί να αποβεί μοιραία για τον πνεύμονα πρασίνου της πόλης.
Την αγωνία του για την κατάσταση που επικρατεί στο δάσος εξέφρασε με επιστολή του ο πρόεδρος του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Θεσσαλονίκης Δημήτρης Λαμπρινίδης.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά από την έναρξη της αντιπυρική περιόδου «δεν έχουν έχουν ξεκινήσει οι εργασίες προληπτικού καθαρισμού του περιαστικού δάσους, η συντήρηση της βατότητας των δασικών δρόμων, των αντιπυρικών ζωνών και η αποψίλωση των οικοπέδων που βρίσκονται μέσα στο δάσος ή γειτνιάζουν με αυτό».
Σα να μην έφτανε αυτό, το δάσος βρίσκεται υπό την απειλή του φλοιοφάγου εντόμου που έχει καταστρέψει ένα σημαντικό μέρος του δάσους. Όπως λέει ο κ. Λαμπρινίδης «ένα μεγάλο μέρος του δάσους έχει χαθεί από την υλοτόμηση των προσβεβλημένων δένδρων και παράλληλα μεγάλες ποσότητες κομμένων κορμών και κλαδιών παραμένουν δίπλα στους δασικούς δρόμους, μέσα σε ρεματιές και μονοπάτια».
Ο ίδιος διαμηνύει ξεκάθαρα μέσω της επιστολής του πως το δάσος «αυτή την εποχή με τις υψηλές θερμοκρασίες, είναι μία πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί! Οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες δεν μπορούν πλέον να δηλώνουν αναρμοδιότητα ή να μην απαντούν στις καταγγελίες μας, καθώς ο κίνδυνος πυρκαγιάς είναι πιο απειλητικός από κάθε άλλη χρονιά».
Ο Σύλλογος των δρομέων με αφορμή την κατάσταση που επικρατεί στο Σέιχ Σου ζητά αφενός το δάσος να κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για να ληφθούν έκτακτα αντιπυρικά μέτρα και αφετέρου να υπάρξει συνεργασία για να υλοποιηθεί άμεσα ένα πρόγραμμα για τον καθαρισμό και την απομάκρυνση των υπολειμμάτων από τις υλοτομίες, ώστε να αποφευχθεί μια νέα οικολογική καταστροφή, όπως συνέβη με την πυρκαγιά του 1997.
Αναλυτικά η επιστολή
Ο μοναδικός πράσινος πνεύμονας οξυγόνου και ζωής της Θεσσαλονίκης είναι ανοχύρωτος απέναντι στον κίνδυνο μιας δασικής πυρκαγιάς!
Η αντιπυρική περίοδος ξεκίνησε την 1η Μαϊου, αλλά ακόμα δεν έχουν ξεκινήσει οι εργασίες προληπτικού καθαρισμού του περιαστικού δάσους, η συντήρηση της βατότητας των δασικών δρόμων, των αντιπυρικών ζωνών και η αποψίλωση των οικοπέδων που βρίσκονται μέσα στο δάσος ή γειτνιάζουν με αυτό.
Για τέταρτη χρονιά συνεχίζονται από το Δασαρχείο οι εξυγιαντικές υλοτομίες για την προσβολή από το φλοιοφάγο έντομο Tomicus Piniperda. Ένα μεγάλο μέρος του δάσους έχει χαθεί από την υλοτόμηση των προσβεβλημένων δένδρων και παράλληλα μεγάλες ποσότητες κομμένων κορμών και κλαδιών παραμένουν δίπλα στους δασικούς δρόμους, μέσα σε ρεματιές και μονοπάτια.
Το Σέϊχ Σου, αυτή την εποχή με τις υψηλές θερμοκρασίες, είναι μία πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί! Οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες δεν μπορούν πλέον να δηλώνουν αναρμοδιότητα ή να μην απαντούν στις καταγγελίες μας, καθώς ο κίνδυνος πυρκαγιάς είναι πιο απειλητικός από κάθε άλλη χρονιά.
Οι φορείς που εμπλέκονται στις δράσεις πρόληψης για την αντιμετώπιση κινδύνων λόγω των δασικών πυρκαγιών έχουν υποχρέωση να ενεργήσουν άμεσα, ώστε να απομακρυνθούν οι κομμένοι κορμοί των δένδρων και να θρυμματισθούν οι ποσότητες των κομμένων κλαδιών, που έχουν απομείνει και αποτελούν επικίνδυνη καύσιμη ύλη.
Εκφράζουμε την αγωνία και την έντονη ανησυχία μας για την κατάσταση που επικρατεί στο Σέϊχ Σου και απευθύνουμε έκκληση προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το Υφυπουργείο Πολιτικής Προστασίας, την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, την Διεύθυνση Δασών Θεσσαλονίκης, την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας Θράκης, τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το Δασαρχείο Θεσσαλονίκης
Α) να κηρύξουν το περιαστικό δάσος της Θεσσαλονίκης σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να λάβουν άμεσα προληπτικά μέτρα αντιπυρικής προστασίας
Β) να συνεργαστούν για να υλοποιήσουν άμεσα ένα πρόγραμμα για τον καθαρισμό και την απομάκρυνση των υπολειμμάτων από τις υλοτομίες, ώστε να αποφευχθεί μια νέα οικολογική καταστροφή, όπως εκείνη που συνέβη το 1997 στο δάσος μας.