Skip to main content

To... άγχος της Αθήνας με την Ουάσινγκτον και ο παράγων Μενέντεζ

Λυτούς και δεμένους έχει κινητοποιήσει η Αθήνα για μια τηλεφωνική συνομιλία, προσεχώς, του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν

Το γεγονός είναι λίγο ως πολύ γνωστό: «Λυτούς και δεμένους» έχει κινητοποιήσει η Αθήνα για μια τηλεφωνική συνομιλία, προσεχώς, του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Κι ακολούθως, μια συνάντηση μαζί του, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Στο Μέγαρο Μαξίμου θα ήθελαν η τηλεφωνική συνομιλία να γίνει ακόμα και τις επόμενες μέρες – που λέει ο λόγος – ενώ η επίσκεψη στην Ουάσινγκτον, αν το επιτρέψουν οι συνθήκες να πραγματοποιούνταν και πριν από το καλοκαίρι.

Είναι όλα αυτά δυνατά; Ενδεχομένως. Αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι αυτό ήταν το ένα από τα θέματα που απασχόλησε και την τελευταία συνομιλία του πρωθυπουργού με τον γερουσιαστή Μενέντεζ. Ο τελευταίος είναι ο βασικός δίαυλος επικοινωνίας με τον Λευκό Οίκο, προς το παρόν και θεωρείται ισχυρός παίκτης στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι η Αθήνα πετυχαίνει τον στόχο της και ο πρωθυπουργός συνομιλεί, τελικά, με τον πρόεδρο τις επόμενες μέρες.

Είναι αυτό το ζητούμενο; Δηλαδή, τι θα πετύχει ο Μητσοτάκης αν συνομιλήσει πρώτος ή από τους πρώτους με τον Μπάιντεν, αν δεν υπάρχει συγκεκριμένος στόχος που πρέπει να υπηρετηθεί και μετρήσιμο όφελος από αυτή την κίνηση που πρέπει να κερδηθεί; Δηλαδή, τι; Απλώς για να επικοινωνηθεί ότι ο Ελληνας μίλησε με τον Αμερικανό, πριν από τον Τούρκο, για παράδειγμα; Και τι μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο, αν το κέρδος για την ελληνική πλευρά είναι μόνο βιτρίνας και όχι ουσίας;

Υπάρχει η αίσθηση ότι η Αθήνα, για μια ακόμα φορά τα τελευταία χρόνια, αγχώθηκε. Στην πραγματικότητα, χωρίς λόγο. Και κάνει κινήσεις, χωρίς σειρά. Σε αυτές τις περιπτώσεις, λένε όσοι ξέρουν, πρώτα οργανώνεις το λόμπινγκ σου, μετά γνωρίζεσαι με τα πρόσωπα – κλειδιά της νέας διακυβέρνησης και στο τέλος φτάνεις στην «κορυφή» για να ζητήσεις πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Και να πιέσεις για να τα αποσπάσεις.

Πώς; Με διάφορους τρόπους, άμεσους κι έμμεσους. Ακόμα και μέσω των ...Ρώσων, όπως κάνει η Τουρκία. Προχθές, ως γνωστόν, ήρθε στην Αθήνα, για ημι-επίσημη επίσκεψη μερικών ωρών, ένας ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών. Χωρίς ιδιαίτερες ανακοινώσεις, προφανώς, ως κομιστής μηνύματος από τη Μόσχα. Οι πληροφορίες λένε ότι στο παρασκήνιο γίνεται προσπάθεια να ξεπαγώσουν οι σχέσεις με την Αθήνα, σε διάφορα επίπεδα, ενεργειακά κι άλλα. Δεν λέω, δύσκολη αποστολή εκ των πραγμάτων. Κι αυτό γιατί Μόσχα κι Άγκυρα έχουν έλθει πολύ κοντά και η Αθήνα εκτιμά ότι θα έλθουν ακόμα περισσότερο, προσεχώς. Όμως, καλό είναι να ξέρει και η Ουάσινγκτον ότι δεν είσαι εντελώς αποκομμένος από τον άλλο γεωστρατηγικό πόλο. Κακό είναι;