Του Φάνη Ουγγρίνη
Στους ρυθμούς του Μπαντέρας, την εβδομάδα που μας πέρασε, πραγματοποιήθηκε στο παραμελημένο Καλοχώρι η επίσημη έναρξη του έργου ενοποίησης του παραλιακού μετώπου Θεσσαλονίκης, ενός πραγματικά τιτάνιου έργου, του οποίου όμως η υλοποίηση θα μπορούσε πραγματικά να αναγεννήσει την πόλη. Τα οφέλη πολλά και ποικίλα. Ουσιαστική βελτίωση της ποιότητας ζωής για το σύνολο των κατοίκων του πολεοδομικού συγκροτήματος. Υπεραξίες ακινήτων σε όλη την υπό ανάπλαση ζώνη, αλλά και στις περιοχές με εύκολη πρόσβαση σε αυτήν. Νέες οικονομικές δραστηριότητες -υψηλή τεχνολογία, τουρισμός, logistics, εστίαση, λιανικό εμπόριο, οικιστική ανάπτυξη- σε όλο το μήκος. Αποκατάσταση του ταλαιπωρημένου οικοσυστήματος του Θερμαϊκού. Προσέλκυση νέων κατοίκων από το εξωτερικό, με γεμάτα πορτοφόλια και υψηλές επαγγελματικές δεξιότητες. Και φυσικά μια νέα αυτοπεποίθηση για τους -αρκετά δικαιολογημένα- γκρινιάρηδες Θεσσαλονικείς.
Ωστόσο, το έργο χαρακτηρίζεται τιτάνιο επειδή οι πολυάριθμες παράμετροι του είναι και απίστευτα περίπλοκες. Ένα ιδιοκτησιακό καθεστώς γεμάτο απρόοπτα. Οι γνωστές αυστηρές προϋποθέσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Ο παραγωγικός συντονισμός των εμπλεκόμενων ΟΤΑ με τη κεντρική διοίκηση. Οι αντιδράσεις ομάδων κατοίκων, για λόγους σοβαρούς ή μικροπολιτικούς. Οι εξωτερικές δεσμεύσεις της χώρας, κυρίως εξαιτίας των Μνημονίων. Και φυσικά το τεράστιο κόστος του εγχειρήματος, που αναμένεται να καλυφθεί από πόρους εθνικούς, ενωσιακούς και ιδιωτικούς. Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας έχει σηκώσει τα μανίκια, όμως είναι πάμπολλοι και οι συντελεστές που θα πρέπει να επιδείξουν φαντασία, εργατικότητα και ευελιξία, ώστε να μπει το πρότζεκτ σε μια σειρά. Διότι, εκτός από τις αδιόρατες εγγενείς δυσκολίες κάθε παρόμοιου εγχειρήματος υπάρχουν και οι απροκάλυπτες, εκείνες που βιώνουμε στην καθημερινότητα μας ως πολίτες του συγκεκριμένου τόπου.
Η σύνδεση του Καλοχωρίου με τη Θεσσαλονίκη και την Καλαμαριά (τουλάχιστον) μέσω ενός παραλιακού μέσου σταθερής τροχιάς. Η εξυγίανση του εδάφους στη μεγάλη ζώνη δυτικά της εκβολής του Δενδροποτάμου. Η επίλυση του κυκλοφοριακού γρίφου της Παλιάς Παραλίας. Η διάνοιξη της Πλαστήρα, στην Αρετσού. Τα σχέδια αξιοποίησης για τον Κελάριο, για την πλαζ της Καλαμαριάς, για τους ομίλους, για το Παλατάκι και για τη Ναυτική Διοίκηση Βορείου Ελλάδος. Η ενσωμάτωση των τεράστιων εκτάσεων του "Μακεδονία", του ΟΛΘ και του αγροκτήματος ΑΠΘ στο σύνολο. Η τραγική ποιότητα νερού στις εξόδους δύο κύριων αγωγών ομβρίων, στην ανατολική και δυτική άκρη της πόλης. Ο τόσο προβληματικός δρόμος Θεσσαλονίκης-Ν. Μηχανιώνας, με τη στενωπό στα Πράσινα Φανάρια, το αυθαίρετο εκκλησάκι καταμεσής, την άλλα αντ' άλλων εικόνα μέσα από Περαία-Μπαχτσέ, και τα στενά στροφιλίκια στη συνέχεια. Η πολλά υποσχόμενη αστική επέκταση στους Λαχανόκηπους και στο παραλιακό μέτωπο της Πυλαίας. Η συνέχεια του Μετρό, ώστε να εξυπηρετούνται το Αεροδρόμιο και η συνεχώς επεκτεινόμενη Θέρμη. Οι καταπατητές Ρομά στα -κρατικής ιδιοκτησίας- τσαΐρια της Περαίας. Η παρηκμασμένη παραλία του Δήμου Θερμαϊκού. Η μετεγκατάσταση των ναυπηγείων. Η λειτουργία θαλάσσιας συγκοινωνίας. Και φυσικά το πώς θα χαίρονται με ευκολία την παραλιακή ζώνη όσο δυνατόν περισσότεροι κάτοικοι της πόλης, πχ το πώς θα φτάνουν με ευκολία οι Τουμπιωτες στην Καλαμαριά και οι Πολιχνιώτες στην περιοχή του λιμανιού.
Τιτάνια λοιπόν η πρόκληση, τεράστια όμως και τα δυνητικά οφέλη, με πρώτο χρονικά το πόσοι θα εμπλακούν στην υλοποίηση των επιμέρους έργων, μελετητές, μαστόροι, προμηθευτές υλικών, επιβλέποντες, νομικοί, σχεδόν όλη δηλαδή η τοπική οικονομία άμεσα και έμμεσα. Και φυσικά όλες οι επιμέρους δράσεις θα πρέπει πρώτα να μπουν σε μια χρονική σειρά, με γνώμονα τα διαθέσιμα χρήματα, τον χρόνο εκτέλεσης, τις θεσμικές αντιξοότητες• προτεραιοποίηση μέσα από έναν δημόσιο διάλογο, όπου θα πρέπει να πρυτανεύει η κοινή λογική και η προσήλωση στο δάσος, κι όχι στο δέντρο. Πάντως, για να φτάσουμε στο τέρμα απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εκκίνηση κι αυτή πλέον δόθηκε, στο Καλοχώρι. Η συνέχεια αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον. Άλλωστε, όλοι μας θα προτιμούσαμε οι μελλοντικές ταινίες να διαδραματίζονται φανερά στη Θεσσαλονίκη, κι όχι σε μια απομίμηση του Μαϊάμι...
* O Φάνης Ουγγρίνης είναι στέλεχος επιχειρήσεων
