Στον απόηχο της σκληρής κόντρας ανάμεσα στους Έλληνες εμπόρους και το υπουργείο Ανάπτυξης, με αφορμή την απόφαση του Άδωνι Γεωργιάδη να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στην αγορά να λειτουργήσει την προσεχή Κυριακή 6 Νοεμβρίου, αποκαλύπτεται πλούσιο παρασκήνιο, με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα, λοιπόν, με πληροφορίες, ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης Παντελής Φιλιππίδης ενημερώθηκε το πρωί της Δευτέρας 31 Οκτωβρίου ότι εργαζόμενοι σε εμπορικό κέντρο ειδοποιήθηκαν να ρυθμίσουν το πρόγραμμά τους με δεδομένο ότι την Κυριακή 6 Νοεμβρίου η αγορά θα παραμείνει ανοιχτή. Αμέσως συνέταξε επιστολή προς τον υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνι Γεωργιάδη στην οποία ανέφερε τα ακόλουθα:
«Αξιότιμε κ. Υπουργέ.
Σε συνέχεια του Νόμου 4965/2022 που καταργεί τις ενδιάμεσες εκπτωτικές περιόδους, δεχόμαστε πολλά ερωτήματα από μέλη μας σχετικά το θέμα των Κυριακών.
Δεδομένου ότι οι ενδιάμεσες εκπτωτικές περίοδοι καταργήθηκαν, θεωρούμε ότι με βάση τα άρθρα 15 και 16 του Νόμου 4177/2013, απαγορεύεται η λειτουργία των καταστημάτων τις πρώτες Κυριακές των ανωτέρω εκπτωτικών περιόδων. Κατόπιν επικοινωνίας που είχα τόσο με την Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) όσο και με Εμπορικούς Συλλόγους της Ελλάδας κανείς δεν επιθυμεί το άνοιγμα των καταστημάτων τις συγκεκριμένες Κυριακές.
Ζητούμε να μεριμνήσετε άμεσα ώστε να μην επιτραπεί η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις πρώτες Κυριακές των ενδιάμεσων εκπτωτικών περιόδων οι οποίες καταργήθηκαν, διότι οι πιέσεις που δεχόμαστε είναι μεγάλες
Με εκτίμηση
Παντελής Φιλιππίδης, πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης».
Επειδή δεν υπήρξε άμεση αντίδραση από το υπουργό και φοβούμενος μήπως η επιστολή πέσει θύμα τού… δαίμονα του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, λίγη ώρα μετά την αποστολή του μέιλ ο κ. Φιλιππίδης τηλεφώνησε στο γραφείο του υπουργού και επανέλαβε στον κ. Γεωργιάδη προφορικά περίπου όσα έγραφε στην επιστολή. Ενδεχομένως με ένα λιγότερο τυπικό ύφος, λόγω των δυνατοτήτων που προσφέρει η προφορική επικοινωνία. Τότε –όπως ισχυρίζεται ο κ. Φιλιππίδης- κατάλαβε ότι ο υπουργός ήταν αποφασισμένος να προχωρήσει, καθώς η αντίδρασή του έδειξε ότι δεν συγκινήθηκε από τη θέση των εμπόρων.
Μάλιστα, για προφανείς λόγους νομιμότητας, ο υπουργός Ανάπτυξης δεν περιορίστηκε να εκδώσει υπουργική απόφαση, αλλά κατέθεσε στη Βουλή την Τετάρτη τη γνωστή τροπολογία, η οποία νομιμοποιεί το άνοιγμα των καταστημάτων στις 6 Νοεμβρίου. Ταυτόχρονα πυροδότησε κύμα αντιδράσεων απ’ όλη την Ελλάδα, κάτι που αποδεικνύεται από την κοινή ανακοίνωση διαμαρτυρίας που εξέδωσαν το απόγευμα της Τετάρτης η Εθνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) και η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών, Βιοτεχνών, Εμπόρων Ελλάδος, κάτι εξαιρετικά σπάνιο για τις δύο τριτοβάθμιες συλλογικότητες που εκπροσωπούν τους Έλληνες εμπόρους. Η υπόθεση, για την οποία οι έμποροι θέτουν και ζήτημα δεοντολογίας αφού αιφνιδιάστηκαν ενώ κάποιοι άλλοι γνώριζαν, αναμένεται να έχει και συνέχεια.
Τουλάχιστον στη Θεσσαλονίκη ο Εμπορικός Σύλλογος αναμένεται να συστήσει στα μέλη του να μην ανοίξουν την Κυριακή τα καταστήματά τους.
Φόρος πολυτελείας
Με την ευκαιρία της φετινής KOSMIMA, της διεθνούς εκθέσεως κοσμήματος, ωρολογίων, πολύτιμων λίθων, μηχανημάτων, εξοπλισμού της ΔΕΘ – Helexpo, που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη από αύριο Σάββατο μέχρι τη Δευτέρα και απευθύνεται μόνο σε επαγγελματίες, οι άνθρωποι του κλάδου επαναφέρουν στο προσκήνιο το αίτημα για κατάργηση του φόρου πολυτελείας. Όπως λέει ο γνωστός Θεσσαλονικιός κοσμηματοπώλης Πέτρος Καλπακίδης, ο οποίος είναι πρόεδρος του Συλλόγου Κοσμηματοπωλών Θεσσαλονίκης, αλλά και της πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αργυροχρυσοχόων και Κοσμηματοπωλών, πρόκειται για αίτημα που εδώ και χρόνοι οι πολιτικοί αναγνωρίζουν ότι είναι δίκαιο, αλλά κανείς δεν ικανοποιεί. Τι είναι, όμως, ο φόρος πολυτελείας; Είναι ένα πρόσθετο 10% στην τιμή ενός κοσμήματος ή πολύτιμου αντικειμένου, από τη στιγμή που η τιμή του προ ΦΠΑ ξεπερνάει τα 1.000 ευρώ. Αυτό το 10%, λοιπόν, προστίθεται πάνω στην τιμή και μετά επί της νέας αυτής προσαυξημένης τιμής υπολογίζεται ο ΦΠΑ, που στην προκειμένη περίπτωση λειτουργεί ως φόρος πάνω στον φόρο. Κάτι εξαιρετικά δυσμενές, αφού –όπως λέει ο κ. Καλπακίδης- οι καταναλωτές πληρώνουν φόρο πολυτελείας για ένα κόσμημα 1.000 ευρώ, που συνήθως είναι εγχώριας παραγωγής, αλλά δεν πληρώνουν αντίστοιχο φόρο για ένα ακριβό αυτοκίνητο, που είναι εισαγόμενο. Επίσης, αυτός ο φόρος πολυτελείας στα κοσμήματα λειτουργεί αρνητικά σε παραμεθόριες τουριστικές περιοχές, όπως είναι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, που γειτνιάζουν με τα τουρκικά παράλια. Οι τουρίστες, λοιπόν, που ενδιαφέρονται να αγοράσουν κάποιο πολύτιμο αντικείμενο φτάνουν σε αυτά τα νησιά… δασκαλεμένοι κι έτσι κάνουν τις προμήθειές τους όταν πηγαίνουν κάποια ημερήσια εκδρομή στην Τουρκία, αφού στη γειτονική χώρα οι τιμές είναι χαμηλότερες, μεταξύ άλλων επειδή δεν χρεώνεται φόρος πολυτελείας. Η μικρή αυτή ιστορία επιβεβαιώνει ότι στην Ελλάδα κάθε κλάδος της οικονομίας έχει τη δική του… ιστορία. Λεπτομέρειες, φορολογικές και άλλες, που συχνά καθορίζουν τις καταστάσεις. Ίσως γι’ αυτό –μιας και αναφερόμαστε στη φορολογία, στη Γερμανία η φορολογική νομοθεσία είναι αποτυπωμένη σε 20 σελίδες και στην Ελλάδα σε 20.000 σελίδες, ίσως και περισσότερες.
Συμβάσεις παραχώρησης
Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ημερίδα για τα νομικά θέματα που συνοδεύουν τις Συμβάσεις Παραχώρησης πραγματοποιείται σήμερα, μετά τις 12 το μεσημέρι, στις κεντρικές εγκαταστάσεις του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος, στον κόμβο της Θέρμης. Επειδή οι Συμβάσεις Παραχώρησης είναι τα τελευταία χρόνια σημαντικό εργαλείο της συνεργασίας του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα για την αξιοποίηση υποδομών και άλλων περιουσιακών στοιχείων –χαρακτηριστικά παραδείγματα στη Θεσσαλονίκη είναι το λιμάνι και η Εγνατία Οδός- στην ημερίδα θα μιλήσουν για διάφορες πτυχές του θέματος νομικοί εκπρόσωποι από το ΤΑΙΠΕΔ, τους ομίλους ΕΛΠΕ, Κοπελούζου, ΑΒΑΞ, Ευρωσύμβουλοι, καθώς και ακαδημαϊκοί και δικηγόροι που έχουν ασχοληθεί συστηματικά με το νομικό πλαίσιο και τις νομικές λεπτομέρειες που διέπουν τις Συμβάσεις Παραχώρησης και θα φωτίσουν κάθε πτυχή του ζητήματος.