Skip to main content

Η τηλεργασία δεν είναι αναγκαίο κακό, ούτε ευκαιρία για χαλάρωση

Άρθρο στη Voria.gr της Νιόβης Παυλίδου, συμπαραστάτη του Πολίτη και της Επιχείρησης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

της Νιόβης Παυλίδου*

Η τηλεργασία ήρθε και θα μείνει στη ζωή μας. Στο άμεσο μέλλον, με φυσική παρουσία θα γίνονται εργασίες που δεν είναι δυνατό να γίνουν από απόσταση.

Η τηλεργασία εφαρμόζεται διεθνώς από την δεκαετία του 70, ακολουθώντας την ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιακών δικτύων και εφαρμογών, δημιουργώντας έναν νέο τομέα επιχειρηματικών στρατηγικών και μια αγορά ειδικών προϊόντων.

Θεωρήθηκε ως απελευθερωτική εργασιακή σχέση, τόσο για τον εργαζόμενο, όσο και για τον εργοδότη. Εργασία που εκτελείται από οπουδήποτε, οποιαδήποτε μέρα και ώρα, και κρίνεται μόνο από την ποιότητα του αποτελέσματος της! Δυστυχώς στη χώρα μας την ανακαλύψαμε αναγκαστικά, λόγω κορωνοϊού, και προφανώς δεν είμαστε έτοιμοι για την αποτελεσματική υλοποίησή της. Την συνδέσαμε δε με την στενή έννοια «εργασία στο σπίτι».

Τα ΦΕΚ διαδέχονται το ένα το άλλο, στο σκληρό αγώνα που δίνουμε για την πανδημία. Τα ΦΕΚ όμως δίνουν κατευθύνσεις, δεν κάνουν τη δουλειά. Και οι οδηγίες προς τον δημόσιο τομέα της χώρας μας, που δεν διακρίνεται για την ευελιξία και την ετοιμότητά του, δεν αρκούν για να εξασφαλισθούν οι απαραίτητες συνθήκες τηλεργασίας για το προσωπικό. Τηλεργασία σημαίνει εργάζομαι από οπουδήποτε, όπως θα εργαζόμουν στον επαγγελματικό μου χώρο. Με τρόπο που κανείς δε μπορεί να διακρίνει που βρίσκομαι. Για όλα αυτά απαιτείται πλήρως εξοπλισμένη θέση εργασίας τόσο σε διατάξεις, συσκευές, όσο και σε κατάλληλο λογισμικό. Για να διαχειριζόμαστε τα μηνύματα μας από το σπίτι, να απαντούμε στα τηλέφωνα σαν τα είμαστε στο γραφείο, να έχουμε πρόσβαση σε όλα τα αρχεία μας, να συνεργαζόμαστε με συναδέλφους σαν να είμαστε σε διπλανά γραφεία, να λαμβάνουμε εντολές και να εκτελούμε εργασίες σαν να είμαστε δίπλα στον προϊστάμενο, τον συνάδελφο, τον πολίτη, την επιχείρηση. Να τρέχουν οι διαδικασίες εκτέλεσης και αξιολόγησης του έργου μας «ως συνήθως».

Μπορεί το ελληνικό δημόσιο να παρέχει αυτές τις υποδομές στους εργαζόμενους του; Βεβαίως όχι από τη μια μέρα στην άλλη. Βεβαίως όχι κάτω από την πίεση της αντιμετώπισης των θεμάτων υγείας, σε τόσο κρίσιμες καταστάσεις. Το κράτος τρέχει να προλάβει τον τομέα υγείας, την τήρηση των κανόνων ασφάλειας. Και οι εργαζόμενοι... ας κάτσουν σπίτι.

Ναι, αλλά οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα είναι άνθρωποι, με την ιδιοσυγκρασία του και τα χαρακτηριστικά του ο καθένας, μέσα σε ένα σύστημα χαλαρής παρακολούθησης και αξιολόγησης έργου. Άλλος θα κρυφτεί, άλλος θα χαλαρώσει, άλλος θα προσπαθήσει, αν και με τις πρώτες δυσκολίες θα κουραστεί. Κάποιοι θα επιμείνουν, πιθανά όσοι έχουν γνώσεις και δεξιότητες διαχείρισης της νέας κατάστασης, ή αυξημένη επαγγελματική υπευθυνότητα και κοινωνική ευαισθησία. Ως αποτέλεσμα, κάθε κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα θα καρκινοβατεί. Και ο λογαριασμός των οικονομικών επιπτώσεων θα έρθει μετά την πανδημία.

Μπορούμε, στο δημόσιο τομέα, να προσπαθήσουμε, παρόλες τις αντικειμενικές ελλείψεις, για ένα καλύτερο αποτέλεσμα; Ναι, μπορούμε! Βασικά, να εκτιμήσουμε το ότι ο δημόσιος τομέας δεν έχει θιγεί από την πανδημία, μισθοί και συντάξεις καταβάλλονται κανονικά, η Ευρώπη έχει ως σταθερό προσανατολισμό την υποστήριξη του κοινωνικού κράτους. Αυτή την κοινωνική κατάκτησή μας οφείλουμε να την τιμήσουμε. Δεν κρυβόμαστε, ούτε χαλαρώνουμε, με πρόφαση την τηλεργασία!

Ας βελτιώσουμε τις γνώσεις και δεξιότητές μας με προθυμία, ακολουθώντας τις οδηγίες των ειδικών. Για να καλύψουμε την ένδεια του εργασιακού μας χώρου όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Στο γραφείο ετοιμάζουμε αρχεία για το σπίτι, γνωρίζοντας τα θέματα που «τρέχουν». Το ωράριο δε μπορεί να ελεγχθεί, οι στόχοι όμως πρέπει να τηρούνται. Πάνω από όλα να αποδεχθούμε ότι η τηλεργασία ήρθε για να μείνει. Να ανοίξουμε την συζήτηση, σε βάθος, και να εξετάσουμε τα νέα μοντέλα εργασίας. Για την τηλεργασία προτάθηκε επίμονα η αντίληψη της «διοίκησης μέσω στόχων σε αντιδιαστολή με τη διοίκηση μέσω επιτήρησης». Να επιλέξουμε λεπτομέρειες εφαρμογής τηλεργασίας κατάλληλες για κάθε διεύθυνση, για κάθε τομέα.

Ο δημόσιος τομέας διεθνώς μετασχηματίζεται και μάλιστα με ταχύτητα. Θα επικρατήσουν στη αγορά εργασίας οι χώρες που μέσα στην πανδημία πορεύονται κάνοντας όχι απλά «ό,τι είναι δυνατόν», αλλά «τα αδύνατα δυνατά» για να στηριχθεί η οικονομία τους. Ας ενημερωθούμε λοιπόν λίγο παραπέρα από τα ΦΕΚ που κατακλύζουν τα γραφεία μας, για να εξασφαλίσουμε και εμείς μια θέση στην μελλοντική αγορά εργασίας.

*Η Νιόβη Παυλίδου είναι η Συμπαραστάτης του Πολίτη και της Επιχείρησης στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας