Skip to main content

Πλατεία Ελευθερίας: Άλλη μια «μαύρη τρύπα» που είναι άγνωστο πότε θα κλείσει

Εξ αιτίας των επισφαλειών και των εκκρεμοτήτων είναι αδύνατον να πει κανείς πότε το έργο στην Πλατεία Ελευθερίας θα μπορέσει να ολοκληρωθεί.

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Ζέρβας ανακοίνωσε χθες ότι η προχθεσινή απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου με την οποία έκρινε ότι οι αρχαιότητες που εντοπίστηκαν στην πλατεία Ελευθερίας είναι ήσσονος σημασίας και συνεπώς μπορούν να καταχωθούν, ανοίγει το δρόμο για την ανάπλαση της ιστορικής πλατείας με ταυτόχρονη κατασκευή και υπόγειου πάρκινγκ.

Υπενθυμίζεται ότι το έργο, στην αρχική εκδοχή του, όπως είχε δημοπρατηθεί, προέβλεπε την ανάπλαση του χώρου της πλατείας με την κατασκευή πάρκου στη μνήμη των Εβραίων της Θεσσαλονίκης οι οποίοι ξεκίνησαν από κει το μακάβριο ταξίδι τους προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί. Ο αρχικός προϋπολογισμός του έργου ήταν 5.075.000 ευρώ και έπειτα από διαγωνισμό, ανάδοχος ανακηρύχθηκε η εταιρεία ΣΤΕΝΤΩΡ Α.Ε. με έκπτωση 52,65%, δηλαδή ο προϋπολογισμός εκτέλεσης του έργου ανήλθε τελικά στο ποσό των 2.403.118,54 ευρώ. Η σύμβαση υπογράφηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2019, με χρόνο περαίωσης τους δώδεκα μήνες, δηλαδή στις 18 Φεβρουαρίου 2020. Στην πορεία, όμως, ο ανάδοχος εγκατέλειψε ουσιαστικά το έργο, αφού προηγουμένως είχε κάνει μόνον ένα μικρό μέρος των αρχαιολογικών τομών και σε αυτό το σημείο το παρέλαβε η διοίκηση Ζέρβα.

Πλατεία Ελευθερίας: Κατάχωση για τα αρχαία - Φεύγουν οι λαμαρίνες, σχέδιο για υπόγειο πάρκινγκ

Η νυν διοίκηση του δήμου είχε την άνεση να καταγγείλει ή και να λύσει τη σύμβαση και στη συνέχεια να προχωρήσει στον δεύτερο ανάδοχο, αναθέτοντας σε αυτόν την ολοκλήρωση του έργου το οποίο, σε αυτήν την περίπτωση, θα είχε τώρα ήδη παραδοθεί. Δεν το επέλεξε καθώς ο κ. Ζέρβας επιδιώκει να αλλάξει τον αρχικό σχεδιασμό ώστε, συγχρόνως με την επιφανειακή ανάπλαση της πλατείας, να κατασκευαστεί και υπόγειο πάρκινγκ. Έτσι, το μόνο το οποίο έγινε στη διάρκεια αυτής της διετίας ήταν να ολοκληρωθούν οι αρχαιολογικές εργασίες που είχαν μείνει σε εκκρεμότητα, από τις οποίες προέκυψε ότι τα ευρήματα δεν χρήζουν ανάδειξης.

Έπειτα από αυτήν την εξέλιξη προκύπτει το ερώτημα εάν πράγματι αξίζει τον κόπο και τη δαπάνη, για να κατασκευαστεί υπόγειο πάρκινγκ κάτω από την πλατεία κι επίσης, εάν κάτι τέτοιο είναι πράγματι εφικτό, από κατασκευαστικής αλλά κυρίως από οικονομικής πλευράς. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της διοίκησης του δήμου, το πάρκινγκ θα αναπτυχθεί σε δύο επίπεδα και θα έχει χωρητικότητα περίπου 200 έως 220 θέσεων το οποίο μεταφράζεται σε περίπου χίλιες σταθμεύσεις ημερησίως.

Το πάρκινγκ είναι αμφίβολο εάν μπορεί να αναπτυχθεί στο σύνολο του οικοπέδου λόγω του τείχους που υπάρχει στο επάνω μέρος του, ασχέτως της κατάχωσής του. Επιπλέον, θα απαιτηθούν ειδικές, ενισχυμένες κατασκευές καθώς, όπως προέκυψε από τις τομές της αρχαιολογίας, ήδη σε βάθος μόλις τριών μέτρων, βρέθηκε θαλασσινό νερό. Αυτό ανεβάζει το κόστος κατασκευής του έργου το οποίο θα γίνει με ΣΔΙΤ. Άρα θα πρέπει να βρεθεί ο ιδιώτης κατασκευαστής ο οποίος θα βάλει περί τα 20 με 25 εκατ. ευρώ που, σύμφωνα με εκτιμήσεις, θα απαιτηθούν για το σύνολο του έργου. Υπάρχει ενδιαφέρον από κατασκευαστικούς ομίλους για ένα τέτοιο έργο; Από τον δήμο λένε πως από τις προκαταρκτικές συζητήσεις τις οποίες έχουν κάνει, ενδιαφέρον υπήρξε. Όλα αυτά είναι, όμως, θεωρητικά καθώς δεν έχει γίνει ακόμη καμία μελέτη.

Επιπλέον, τυχόν κατασκευή του υπόγειου πάρκινγκ είναι βέβαιο πως θα αλλοιώσει τον αρχικό σχεδιασμό βάσει του οποίου δημοπρατήθηκε το έργο καθώς, στο μεταξύ, θα χρειαστεί μέρος της πλατείας να διατεθεί για την κατασκευή ράμπας εισόδου και εξόδου, ενώ η προσέλκυση αυτοκινήτων θα μετατρέψει την πλατεία σε έναν περίκλειστο θορυβώδες χώρο λόγω του διαρκούς κυκλοφοριακού φόρτου, που μόνον σε “πάρκο μνήμης” δεν θα παραπέμπει.

Εξ αιτίας όλων αυτών των επισφαλειών και των εκκρεμοτήτων είναι αδύνατον να πει κανείς, έστω και κατά προσέγγιση, πότε ένα τέτοιο έργο θα μπορέσει να ολοκληρωθεί. Αυτός, άλλωστε, είναι ο λόγος που ο κ. Ζέρβας έσπευσε να πει ότι η επόμενη κίνηση του δήμου θα είναι να βγάλει τις λαμαρίνες και να μετατρέψει την πλατεία ξανά σε χώρο στάθμευσης, έως ότου, ποιος ξέρει πότε, προχωρήσει το σχέδιο για την κατασκευή του υπόγειου πάρκινγκ.

Εν ολίγοις, μετά την πλατεία Διοικητηρίου και τον σταθμό Βενιζέλου, άλλη μια “μαύρη τρύπα” η οποία έχει ανοίξει στα σπλάχνα της πόλης εδώ και τρία χρόνια, είναι άγνωστο εάν και πότε θα κλείσει. Και όλα αυτά για 200 θέσεις στάθμευσης όταν σε απόσταση αναπνοής υπάρχει το λιμάνι αλλά και το πολυώροφο πάρκινγκ το οποίο αναζητεί εναγωνίως πελάτες.