Έτοιμη από τον περασμένο Μάρτιο ήταν τελικά η δεύτερη απαντητική επιστολή της Αθήνας στον ΟΗΕ, με την οποία καταρρίπτονταν το ένα μετά το άλλο τα τουρκικά επιχειρήματα για την κατάσταση στο Αιγαίο. Και εύλογα γεννάται το ερώτημα: Τότε, γιατί άργησε τόσο πολύ να αποσταλεί από ελληνικής πλευράς;
Ο «Τειρεσίας» υπέβαλε το ερώτημα αυτό σε διπλωματικές πηγές, που ως εκ της θέσης τους, είναι σε θέση να γνωρίζουν κάτι παραπάνω. Και η απάντηση που έλαβε – και σας τη μεταφέρει – ήταν άκρως διαφωτιστική, κυρίως του τρόπου με τον οποίο σκέπτονται στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.
Όπως μας είπαν, η αλήθεια εδράζεται κυρίως στο γεγονός ότι δεν ήθελαν να σπαταλήσουν αυτή τη θαυμάσια ευκαιρία για να «ακουστούν» σε – αυτό που λέμε - ανύποπτο χρόνο. Κι έτσι, απλώς, περίμεναν μια καλή ευκαιρία, μια πιο κατάλληλη συγκυρία, ώστε να κάνει αίσθηση η παρέμβασή τους στη Νέα Υόρκη. Και το πέτυχαν.
Αυτό που επίσης γίνεται τώρα γνωστό είναι ότι για τη σύνταξη της συγκεκριμένης επιστολής, εκτός των ελλήνων νομικών, επιστρατεύθηκαν και συγκεκριμένοι, επιφανείς, ξένοι. Με ειδικές γνώσεις. Για να μην υπάρχει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης της από τουρκικής πλευράς. «Πιο δεμένη, δεν γινόταν» είναι η παρατήρηση που μας έγινε ως προς το περιεχόμενο της.
Στην Αθήνα έμαθαν να παίζουν καλά το παιχνίδι της «γάτας με το ποντίκι» με την Άγκυρα. Και να ψυχανεμίζονται, κατά κάποιον τρόπο, τις επόμενες κινήσεις της. Τι δεν αποκλείου τώρα, για παράδειγμα; Μια «χονδροειδή» πρόκληση στην Κύπρο. Εκτιμούν ότι ο Τούρκος πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν, στο πλαίσιο των ανταλλαγμάτων που θα ζητήσει για να ανάψει πράσινο φως στην ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, θα είναι – μέχρι και - η αναγνώριση των Κατεχομένων στην Κύπρο!
Σας ακούγεται υπερβολικό; Τότε, ας έχετε υπόψη ότι την ιδέα έριξε για πρώτη φορά στην Άγκυρα το καθεστώς Τατάρ κι ότι εννοείται πως στο «λευκό παλάτι» τη συζητούν. Άλλωστε, η τακτική τους είναι γνωστή: Όσο πιο προκλητικές και μαξιμαλιστικές είναι οι απαιτήσεις τους για όλα τα θέματα, τόσο πιο πολύ ανεβαίνει ο πήχης των προσδοκιών τους για το τι μπορεί να πετύχουν στο τέλος. Τους «έχει βγει» πολλές φορές στο παρελθόν. Γιατί λοιπόν να μην το δοκιμάσουν και τώρα; Ούτως ή άλλως, οι Τούρκοι κάτι ετοιμάζουν στα κατεχόμενα, ενόψει της θλιβερής επετείου της εισβολής τους στο νησί...
Αν και πλέον, ό,τι κάνουν σε σχέση με την Ελλάδα και την Κύπρο, το κάνουν έχοντας καρφωμένο το ένα τους μάτι στην Αλεξανδρούπολη. Και με το δίκιο τους, θα μπορούσε να πει κανείς. Με όλη αυτή την συμμαχική κινητικότητα στο εκεί λιμάνι σίγουρα δεν μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Κι αυτό «τρελαίνει» τους Τούρκους.