Του Φάνη Ουγγρίνη
Τα ‘χουμε πει πολλές φορές για τη δυσλειτουργία και την εγκατάλειψη της Θεσσαλονίκης, μη τα ξαναλέμε. Αν κάτι πάντως παρατηρούμε είναι πως η κατάσταση σίγουρα δε βελτιώνεται. Ο ήδη προβληματικός συντονισμός της διοίκησης του κεντρικού -και πιο αντιπροσωπευτικού- δήμου έχει καταστεί μάλλον προβληματικότερος τον τελευταίο καιρό, ως αποτέλεσμα της παγίωσης κακών πρακτικών εκ μέρους ορισμένων αιρετών με θέσεις ευθύνης, μα και της εντεινόμενης φημολογίας για νέους υποψήφιους διεκδικητές του δημαρχιακού θώκου, η οποία έχει ενταθεί ακριβώς επειδή η διοίκηση Ζέρβα δείχνει να βρίσκεται σε αποδρομή. Φαύλος κύκλος. Κατά συνέπεια, τυχόν μεταπήδηση σε άλλο, περισσότερα υποσχόμενο συνδυασμό, είναι προφανώς ελκυστική σε μέλη του διοικητικού σχήματος που όμως δεν εξελέγησαν με το συνδυασμό “Ναι στη Θεσσαλονίκη”, οπότε ζυγίζουν τις κινήσεις τους.
Το ποιοί θ’ αποφασίσουν να κατέβουν θα εξαρτηθεί από διάφορους συντελεστές. Πρώτος, τα χρίσματα των πιο μεγάλων κομμάτων. Θα στηρίξει η ΝΔ τον νυν δήμαρχο; Θα διεκδικήσουν δυναμικά τη δημαρχία ο Τσίπρας και -ειδικά- ο Ανδρουλάκης; Δεύτερος, η δημοσκοπική εικόνα των ίδιων κομμάτων κατά την περίοδο τέλεσης των αυτοδιοικητικών εκλογών. Θα παραμένει απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού σκηνικού ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Θα είναι εξίσου αποφασισμένο με σημερα το αντιΣΥΡΙΖΑ κοινωνικό μέτωπο; Τρίτος συντελεστής το αποτέλεσμα των επόμενων βουλευτικών εκλογών. Θα κάτσουν στ’ αυγά τους κυβερνητικοί υποψηφιοι που θα μείνουν εκτός Βουλής, παρά μια καλή επίδοση τους στα όρια του Δήμου; Τέταρτος, η επιτυχία των επίδοξων δημάρχων να στήσουν δυνατό συνδυασμό και να συντηρήσουν εκλογικό μηχανισμό. Πολλοί εύκολα λένε “προχώρα, σε στηρίζω”, όμως συνήθως εξαφανίζονται στη συνέχεια. Πέμπτος, η στάση επηρεαστών της κοινής γνώμης. Κυρίως λόγω του καταστροφικού νόμου Σκουρλέτη, αθλητικοί παράγοντες, τοπικά ηλεκτρονικά και ραδιοφωνικά μέσα, κληρικοί, δυσαρεστημένα γαλάζια στελέχη και συγκεκριμένοι επιχειρηματίες συνέβαλαν καθοριστικά στη διαμόρφωση του αποτελέσματος της δεύτερης Κυριακής το 2019. Τώρα ο εκλογικός νόμος έχει αλλάξει. Θα επιδιώξουν να ξαναπαίξουν ρόλο; Θα παραμείνουν σταθεροί στις προτιμήσεις τους; Θα αποδειχθεί εξίσου σημαντική η συνδρομή τους; Θα εμφανιστούν νέοι παίκτες;
Έκτος, και για μένα πλέον καθοριστικός συντελεστής είναι η προσωπικότητα του κάθε υποψηφίου. Παρά τις προκαταλήψεις αθηναϊκών πολιτικών κύκλων για την υποτιθέμενη υπερσυντηρητική εκλογική συμπεριφορά του μέσου Σαλονικιού, ειδικά στο Δήμο Θεσσαλονίκης το διακύβευμα παραμένει ίδιο με εκείνο του 2010, όταν πρωτοεξελέγη ο Γιάννης Μπουτάρης. Περισσότερο από ποτέ, ακόμη και ασυνείδητα οι δημότες αναζητούν έναν μάνατζερ για την πόλη, που θα την ξεκολλήσει από το σημερινο τέλμα και θα την οδηγήσει επιτέλους στο μέλλον που πιστεύουν ότι της αξίζει. Ενα πρόσωπο συνετό, μεθοδικό, με αδιαμφισβήτητες διοικητικές αρετές, με δυνατή και άφθαρτη ομάδα, με όραμα, με αμεσότητα, με αισθητική, με γνώση στρατηγικού σχεδιασμού και με ικανότητα παρέμβασης στα εθνικά κέντρα αποφάσεων ανεξαρτήτως κυβέρνησης. Αμερικανιστί, έναν doer. Εδώ και πάνω από μία δεκαετία οι δημότες λίγο ενδιαφέρονται για την κομματική ιδιότητα του επόμενου δημάρχου, η δε αθλητική του προτίμηση και οι προσωπικές επιλογές του έχουν πάψει ν’ αποτελούν ρυθμιστικά κριτήρια για τη μεγάλη πλειοψηφία τους. Α’ Θεσσαλονίκης και Δήμος Θεσσαλονίκης ομοιάζουν, όμως αποτελούν δύο διακριτές οντότητες, κι ένας υποψήφιος βουλευτής λαμβάνει πολύ πιο ανέμελα σταυρό σε σχέση μ’ έναν υποψήφιο δήμαρχο. Με άλλα λόγια, ο Κωνσταντίνος Ζέρβας δεν εξελέγη επειδή είναι γνωστός παοκτσής, παρά το γεγονός ότι ορισμένοι αρέσκονται να συντηρούν αυτο τον μύθο. Αν αρκούσε το…παοκτσιλίκι, σήμερα θα ήταν ακλόνητος. Από την άλλη, η σταδιακή απαξίωση του άλλοτε πανίσχυρου Μπουτάρη δεν οφείλεται στις -ανέκαθεν δημόσιες- θέσεις του για το “Μακεδονικό” ή στην αγάπη του για τον Άρη, αλλά στην ολοφάνερη δυσκολία του να κουμαντάρει το Δήμο και στην τάση του ν’ ανοίγει πολλά μέτωπα.
Λογικά, το τοπίο θα ξεκαθαρίσει στους επόμενους μήνες, ειδικά μετά τις προσεχείς βουλευτικές εκλογες. Ως τώρα, ο σημερινός δήμαρχος διαθέτει το πλεονέκτημα της μεγαλύτερης αναγνωρισιμότητας από κάθε φημολογούμενο αντίπαλό του, μα κουβαλά και το βαρύ φορτίο της φθοράς μετά από μία θητεία χαραμισμένη, εφόσον φυσικά δε σημειωθεί κάποια εντυπωσιακή ανατροπή στους τελευταίους μήνες της. Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, το επικοινωνιακό ατού του δεν ειναι αρκετα ισχυρό και παλεύεται σχετικά εύκολα. Πλέον το ερώτημα είναι αν θα εμφανιστεί ο υποψήφιος αντίπαλος που αναζητούν πολλοί Θεσσαλονικείς, όλων των αποχρώσεων.
Ο Φάνης Ουγγρίνης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων
