Παρά τις συνεχείς διαψεύσεις για τις εκτιμήσεις του, ως προς την ακολουθητέα πολιτική και την πορεία του Κυπριακού, το ΑΚΕΛ επιμένει σε μια ανεδαφική τακτική, υιοθετώντας φιλοτουρκικές θέσεις.
Αυτό μπορεί να δημιουργεί προσκόμματα στην επίτευξη ενότητας του πολιτικού κόσμου, αλλά δεν αφαιρεί ψήφους από το ΑΚΕΛ, παρά το ότι είναι συνυπαίτιο -κυβερνώντας είτε συγκυβερνώντας- για το γεγονός ότι επί 45 χρόνια δεν υπήρξε κάποια βελτίωση στις σχέσεις των δύο κοινοτήτων, λόγω του ότι είναι μακρά η παράδοση της δυναμικής του, από την στιγμή που ουσιαστικά στήριζε την πολιτική του Μακαρίου.
Τα αντιδυτικά σύνδρομα παραμένουν εν ισχύ. Έπαιξε ρόλο, ότι σε όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, θέση υπέρ της Κύπρου έπαιρνε πάντα η Σοβιετική Ένωση τότε, και η Ρωσία τώρα, με την Δύση να παραμένει στο πλευρό της Τουρκίας. Φυσικά έπαιξε ρόλο και η αντιδυτική στάση του Μακαρίου, που έβλεπε εαυτόν ως ηγέτη του Τρίτου Κόσμου.
Έχουν αλλάξει πολλά από τότε, νέοι συσχετισμοί δυνάμεων ανεπτύχθησαν, αλλά η Αριστερά -όπως και στην Ελλάδα, όπως και παντού- παραμένει σταθερή σε αποτυχημένα ιδεολογήματα. Αλλιώς, ίσως, δεν θα είχε λόγο ύπαρξης. Επομένως, συνειδητά ή ασύνειδα, θα υποστηρίζουν ανεδαφικέ πολιτικές για να διαφέρουν.
Προ ημερών, το ΑΚΕΛ εξέδωσε ανακοίνωση για να υποστηρίξει ότι είναι θετικές οι δηλώσεις του Ακιντζί, που είπε στη νέα "κυβέρνηση" του κατοχικού καθεστώτος ότι δεν συζητά λύση δύο κρατών, όπως υποστηρίζουν οι Τατάρ και Οζερσάι, επισημαίνοντας στην ελληνοκυπριακή πλευρά, ότι μ’ αυτές τις δηλώσεις καταρρίπτεται ο μύθος «που καλλιεργείται από ορισμένους κύκλους ότι όποιος κι αν είναι στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας δεν κάνει καμία διαφορά».
Έχω σημειώσει εδώ, ότι ο Ακιντζί, είχε δηλώσει πως παραμένει σταθερός στην γραμμή του, περί Ομοσπονδίας, διαφωνώντας με το νέο Σχέδιο που παρασκηνιακώς υπέβαλε η Τουρκία περί Συνομοσπονδίας. Για ποιον λόγο αρνείται την συνομοσπονδία, που προφανώς ενισχύει τον ρόλο των Τουρκοκυπρίων, δεν εξήγησε. Ίσως, είχε αντιληφθεί ότι η Άγκυρα βρήκε πιο πρόθυμο από αυτόν, τον Οζερσάι, ο οποίος προαλείφεται για "πρόεδρος" των Κατεχομένων στις εκλογές του 2020.
Εμφανίζοντας, το ΑΚΕΛ, τον Ακιντζί ως μετριοπαθή, που πρέπει να τύχει της συμπάθειας των Ε/κ, άρα έπρεπε να κάνουμε κι άλλες υποχωρήσεις για να παραμείνει στην εξουσία, και να μη αντικατασταθεί από τον "σκληρό" Οζερσάι, παριστάνει πως αγνοεί ότι όποιος και να βρίσκεται στη θέση του συνομιλητή, εκών άκων, εκτελεί τις εντολές της Άγκυρας.
Ο Άριστος Μιχαηλίδης είχε γράψει στον "Φιλελεύθερο" της Λευκωσίας, για τις συνομιλίες της Ελβετίας, ότι όσο διαρκούσαν οι συνομιλίες Αναστασιάδη - Ακιντζί, η ομάδα των διαπραγματευτών μας, έβλεπαν έκπληκτοι τον Ακιντζί να μεταφέρει στο τραπέζι των συνομιλιών προτάσεις που εξυπηρετούσαν την Άγκυρα και όχι τους Τουρκοκύπριους και την Κύπρο.
Πέραν τούτων, το νομοσχέδιο EastMed Act, το οποίο κατάρτισε ο φιλέλληνας γερουσιαστής Μενέντεζ, για κατάργηση του εμπάργκο όπλων που διατηρείται από το 1974 εις βάρος της Κύπρου από τις ΗΠΑ ενόχλησε το ΑΚΕΛ, με αποτέλεσμα οι οργανώσεις της ομογένειας της Κύπρου στις ΗΠΑ, με δημόσια επιστολή, να εκφράζουν την απογοήτευση τους για την πρόσφατη κριτική που άσκησε ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ, Άνδρος Κυπριανού.
Όπως εξηγούν, η άρση του εμπάργκο θα επιτρέψει απλώς στην Κύπρο να έχει πρόσβαση στην αμερικανική αγορά εξοπλισμών για να καλύπτει τις αμυντικές της ανάγκες όπως αυτή κρίνει και επιθυμεί. Ο Κυπριανού χρησιμοποιεί το ίδιο ψευδές επιχείρημα που χρησιμοποίησαν ο Ακιντζί, ο Οζερσάι και οι εκπρόσωποι της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον, ότι θα οδηγήσει σε "κούρσα εξοπλισμών". Ενοχλείται το ΑΚΕΛ, που η Κύπρος επιθυμεί την ενίσχυση της άμυνάς της;
Μάλλον όχι, επειδή ο Κυπριανού εκφράζει ανησυχίες «ότι το νομοσχέδιο δεν αποδίδει στην Κύπρο ένα μεγαλύτερο στρατηγικό ρόλο ή ότι δεν κάνει ισχυρότερη τη συνεργασία για την ασφάλεια με τους υφιστάμενους περιφερειακούς εταίρους, αλλά ότι κάπως θα προσβάλει τη Ρωσία».
Και για να μη προσβληθεί η Ρωσία -κανείς δεν θέλει να συμβεί αυτό-, ο Κυπριανού και το ΑΚΕΛ παριστάνουν τους… ειρηνόφιλους, αρνούμενοι την επί πλέον προστασία της Κύπρου έναντι της τουρκικής επιβουλής.