Skip to main content

Χαλάστρα: Σε απόγνωση οι ορυζοπαραγωγοί λόγω ακρίβειας - 1 στα 3 στρέμματα δεν θα σπαρθεί

Οι μεγάλες αυξήσεις στο κόστος παραγωγής γονατίζουν τους παραγωγούς ρυζιού της Χαλάστρας - «Κάνουμε τον σταυρό μας, ταφόπλακα η αύξηση στα λιπάσματα»

Σε απόγνωση βρίσκονται οι παραγωγοί ρυζιού της Χαλάστρας από τις μεγάλες αυξήσεις στο κόστος παραγωγής καθώς καθημερινά παρακολουθούν το ξέφρενο ράλι στις τιμές της ενέργειας, των λιπασμάτων και των φαρμάκων.

Την ώρα που είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν την προετοιμασία των χωραφιών τους, για να ξεκινήσουν να σπείρουν τον Μάιο, βλέπουν τα έξοδά τους να διπλασιάζονται. Κάνουν τον σταυρό τους οι τιμές που θα πάρουν να είναι πάνω από τις περυσινές, δηλαδή 35 λεπτά ανά κιλό, προκειμένου να καταφέρουν να επιβιώσουν και να ξεχρεώσουν τους προμηθευτές τους.

Διαβάστε ακόμα: Η «κρίση των λιπασμάτων» φέρνει νέες αυξήσεις στα τρόφιμα

Ο Γιώργος Μπότας, γραμματέας του Β’ Συνεταιρισμού Ρυζοκκαλλιεργητών Χαλάστρας, επισημαίνει στη Voria.gr ότι τα κόστη παραγωγής έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. «Έχουμε πρόβλημα με το ενεργειακό κόστος και με τη ρήτρα αναπροσαρμογής που έχει μπει στους λογαριασμούς ρεύματος καθώς και με τις ανεξέλεγκτες τιμές των καυσίμων. Σαν ταφόπλακα έρχεται να προστεθεί η αύξηση που παρατηρείται το τελευταίο εξάμηνο στα λιπάσματα που φτάνει το 150% σε σχέση με πέρυσι».

Ο ίδιος τονίζει ότι το κόστος παραγωγής έχει διπλασιαστεί, ενώ οι τιμές πώλησης βρίσκονται στα ίδια επίπεδα με συνέπεια οι παραγωγοί να μη μπορούν να ανταπεξέλθουν.

«Πρόκειται για μια καταστροφική χρονιά, πραγματικά δεν αξίζει τον κόπο να πάμε στα χωράφια μας να καλλιεργήσουμε. Με το "καλημέρα" είμαστε ζημιωμένοι. Το πετρέλαιο που καίμε κάθε μέρα στα αγροτικά μας μηχανήματα το πληρώνουμε "χρυσό", οι τιμές που έχουμε λάβει σαν προσφορές για τα αγροεφόδια, όταν θα προχωρήσουμε σε αγορές τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, είναι εξωφρενικές, δεν ξέρουμε πώς θα πάμε να τα αγοράσουμε», λέει ο κ. Μπότας.

«Θα φτάσουμε σε ένα σημείο, πρώτα ο θεός, να αλωνίσουμε τα ρύζια, να τα πουλήσουμε και δεν θα φτάσουν τα λεφτά να πληρώσουμε τους προμηθευτές μας», συμπληρώνει, με έντονη την ανησυχία στο πρόσωπό του.

Ο Κώστας, ρυζοπαραγωγός, αναφερόμενος στην αύξηση του κόστους παραγωγής κάνει λόγο για δυσβάστακτα ποσά: «Το λίπασμα σε σχέση με πέρυσι έφτασε 100-120% επάνω, και αυτές οι τιμές είναι τώρα. Δεν ξέρουμε αν πάμε να το αγοράσουμε για να ρίξουμε πόσο θα έχει, μπορεί να ανέβει περισσότερο».

Για την τιμή λέει ότι ακόμη και τα 40 λεπτά ανά κιλό να φτάσει θα είναι απλά σαν να ανακατεύεται η τράπουλα, με τον παραγωγό απλά να παίρνει ίσα ίσα τα χρήματα που έβαλε πίσω. «Έτσι είναι σαν να φυτοζωούμε, και του χρόνου τι θα γίνει, πού θα βρούμε να βάλουμε χρήματα για την καλλιέργεια. Εμείς θέλουμε μια σταθερή τιμή και ένα σταθερό κοστολόγιο, όσο αυτό είναι εφικτό».

Βλέποντας τη μεγάλη εικόνα αναφέρει ότι αν ξεφύγουν οι τιμές στα κόστη και μειωθούν οι καλλιεργούμενες εκτάσεις θα ξεσπάσει διατροφικό πρόβλημα, που θα πλήξει πρώτα τις τρίτες χώρες.

Κλείνοντας, και προτού βάλει ξανά μπρος το τρακτέρ, λέει: «Είναι μια τίμια δουλειά η αγροτική, σου δίνει ένα εισόδημα αλλά από 'κει και πέρα είναι πολύ βαριά και δύσκολη, προσευχόμαστε μη μας τύχει καμιά αβαρία».

Ο Παναγιώτης καλλιεργεί ρύζι εδώ και 15 χρόνια και τέτοιες αυξήσεις σε πετρέλαιο και λιπάσματα πρώτη φορά συναντά. «Το λίπασμα έχει αυξηθεί κατά 100%, ένα σακί που πέρυσι το αγόραζες 20 ευρώ φέτος κάνει 40, τιμή που παίζει να αυξηθεί περαιτέρω. Το πετρέλαιο τώρα είναι στο 1,58 το λίτρο, 20% παραπάνω σε σχέση με πέρυσι» λέει.

«Το 90% των αγροτών αγοράζει τα εφόδια με πίστωση, θα πιστωθούμε από τώρα για να ρίξουμε σπόρους και λιπάσματα, θα πάρουμε τα λεφτά στο αλώνισμα του '22. Αν δεν πάρουμε καλή τιμή θα σκάσει μεγάλη φούσκα, θα μπούμε όλοι μέσα» σημειώνει.

Όπως λέει ο ίδιος, η τιμή τώρα είναι στα 34-35 λεπτά στο μεσόσπερμο και ένα λεπτό παραπάνω στο κίτρινο ρύζι, ωστόσο σημειώνει ότι με την κατάργηση των δασμών από την Ευρωπαϊκή Ένωση προς την Ασία για το εισαγόμενο θα παρασύρει προς τα κάτω τις τιμές.

«Με αυτές τις τιμές και με αυτά τα έξοδα δεν θα ξανά μπει ρύζι» επισημαίνει ο Παναγιώτης.

Αρκετοί από τους παραγωγούς βλέποντας την τιμή καλλιέργειας του ρυζιού να έχει αυξηθεί προσανατολίζονται στο να βάλουν βαμβάκι το οποίο έχει λιγότερα έξοδα.

Οι αγρότες εκτιμούν ότι από ένα σύνολο 70-75 χιλιάδες στρέμματα στην περιοχή της Χαλάστρας περίπου τα 20-25 χιλιάδες δεν θα σπαρθούν με ρύζι.

Ζητούν από την πολιτεία να πάρει μέτρα εδώ και τώρα προκειμένου να αντιμετωπιστεί το κόστος παραγωγής. Οι ίδιοι προτείνουν την άμεση κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης γιατί όπως λένε αυξάνεται ποσοστιαία όπως αυξάνεται και η διεθνής τιμή του αργού πετρελαίου. Επιπλέον ζητούν καλύτερη λύση για τη ρήτρα αναπροσαρμογής και να υπάρξει επιδότηση για την αγορά αγροεφοδίων, ανάλογα με το τονάζ.

Η μέση παραγωγή ρυζιού στη Χαλάστρα αγγίζει τους 90.000 τόνους, καλύπτοντας το 70% σε πανελλαδικό επίπεδο, γεγονός που καθιστά την περιοχή ως την καρδιά της ελληνικής ορυζοπαραγωγής.

Η παραγωγή εξάγεται από τους δύο συνεταιρισμούς, κατά κύριο λόγο σε χώρες της Κεντρικής Ευρώπης και προς τη Μέση Ανατολή.