Του Σάββα Αναστασιάδη
Το 2020 μας άφησε πριν από λίγες ημέρες με πολλά προβλήματα αλλά και πολλές προκλήσεις. Προκλήσεις τις οποίες αν εκμεταλλευθούμε σωστά, ίσως το 2021 και τα επόμενα χρόνια να αποδειχθούν χρόνια προόδου και ευημερίας.
Ο φονικός ιός που μας ταλαιπώρησε και συνεχίζει να μας ταλαιπωρεί, δεν εξαίρεσε καμία χώρα και δεν άφησε ανεπηρέαστη καμία δραστηριότητα της ανθρώπινης ζωής.
Προκάλεσε όμως τον άνθρωπο, τον οποίο η ανάγκη της επιβίωσης, τον οδήγησε να προσαρμοστεί γρήγορα στο νέο περιβάλλον.
Αναφέρομαι στη χώρα μας και μόνο σε έναν τομέα όπου έγιναν άλματα εξ΄αιτίας των συνθηκών , και άλλαξαν τρόποι και διαχρονικές συνήθειες. Ο τομέας αυτός αφορά την αναγκαστική ψηφιοποίηση της κοινωνίας μας, η οποία μπορεί υπό προϋποθέσεις να αποφέρει θεαματικά αποτελέσματα στην εργασιακή , στην εκπαιδευτική και στην καθημερινή ζωή μας.
Η πρώτη μεγάλη αλλαγή ήρθε με την πρώτη καραντίνα και την είσοδο της τηλεργασίας στις ζωές μας. Μέχρι την έναρξη της καραντίνας του Μαρτίου η τηλεργασία βρισκόταν στα επιχειρησιακά πλάνα κυρίως μεγάλων τεχνολογικών εταιριών, οι οποίες σε σπάνιες περιπτώσεις ενεργοποιούσαν την εν λόγω δυνατότητα. Πρακτικά, πριν ελάχιστον εξαιρέσεων, η τηλεργασία ήταν μία θεωρία χωρίς εφαρμογή. Η καραντίνα όχι μόνο μετουσίωσε την θεωρία αυτή σε πράξη αλλά την διεύρυνε και σε όλο το φάσμα της κοινωνίας μας. Σήμερα, Ιανουάριο του 2021, η πλειονότητα των εταιριών στην Ελλάδα, έχουν εργαζόμενους υπό αποδοτικότερη λειτουργία σε σχέση με την αυτοπρόσωπη εργασία. Φυσικά η τηλεργασία στην Ευρώπη εφαρμόζεται εδώ κα πάνω από μία δεκαετία με απτά αποτελέσματα. Με την σχετική καθυστέρηση που χαρακτηρίζει τον Έλληνα, με την ανάγκη που επέβαλε η πανδημία προλάβαμε το τρένο της ψηφιοποίησης της εργασίας και πρέπει να φροντίσουμε να αυξήσουμε την ταχύτητά του.
Γιατί παρά την αυξημένη αβεβαιότητα που προκάλεσε η κρίση του κορωνοϊού, το επιχειρηματικό περιβάλλον βελτιώνεται χάρη στην γρήγορη ψηφιακή μεταρρύθμιση.
Στον τομέα της εκπαίδευσης η τηλεκπαίδευση σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται με την φυσική παρουσία των μαθητών στα σχολεία. Ωστόσο , η τηλεκπαίδευση στο μέλλον μπορεί να αποδώσει σε περιπτώσεις απομακρυσμένων- αποκομμένων περιοχών, τα παιδιά των οποίων δεν έχουν δυνατότητα μετακίνησης σε μεγαλύτερες πόλεις για να συμμετέχουν στις σχολικές δραστηριότητες. Επιπλέον , άτομα με ειδικές ανάγκες επωφελούνται στο μέγιστο βαθμό από την συγκεκριμένη λειτουργία.
Μπορούν να εκπαιδευτούν, να εργαστούν, να κοινωνικοποιηθούν και να νιώσουν ενεργά μέλη της κοινωνίας έστω και μπροστά από την οθόνη ενός υπολογιστή. Τέλος σε περιπτώσεις ακραίων καταστάσεων σαν αυτή που ζούμε σήμερα η τηλεκπαίδευση μπορεί να κρατήσει ενεργό το μέλλον της κοινωνίας μας χωρίς να αποκοπεί ουσιαστικά από την εκπαιδευτική διαδικασία.
Τέλος θα αναφερθώ πολύ συνοπτικά στην προσπάθεια ψηφιακού μετασχηματισμού του συνόλου , κράτους την οποία επιτάχυνε η εμφάνιση της πανδημίας. Η αρχή έγινε με την ομολογουμένως θετική πορεία της ψηφιοποίησης του Δημοσίου(ΚΕΠ, TAXISnet κ.λ.π.)
Αυτό όμως είναι η αρχή , η προσπάθεια συνεχίζεται με την σύνδεση των λειτουργικών συστημάτων του Δημοσίου και την ψηφιοποίηση όλων των κρατικών εγγράφων. Θα δημιουργηθούν δηλαδή συστήματα που θα επικοινωνούν μεταξύ τους , τα οποία θα λύσουν τα προβλήματα της γραφειοκρατίας και θα βελτιώσουν την καθημερινότητα του πολίτη.
Τα παραδείγματα της άυλης συνταγογράφησης, του δημοτολογίου, του ληξιαρχείου και άλλων υπηρεσιών που ήδη λειτούργησαν, είναι ενδεικτικά.
Κάθε μήνα εκδίδονται μέσω της ψηφιακής πλατφόρμας gov.gr περίπου 300.000 έγραφα.
Αυτό σημαίνει ότι 300.000 επισκέψεις το μήνα δεν γίνονται πλέον στα γκισέ των υπηρεσιών.
Η πανδημία που δημιούργησε την ανάγκη αλλαγής της καθημερινότητάς μας, έχει συμβάλλει στην επιτάχυνση της ψηφιοποίησης του κράτους. Ένας νέος κόσμος γεννιέται.
*Ο Σάββας Αναστασιάδης είναι βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στη Β΄ Θεσσαλονίκη