Τη στήριξή του στο πρόσωπο του Ανδρέα Λοβέρδου για την προεδρία του Κινήματος Αλλαγής εξέφρασε ο Σταύρος Κωνσταντινίδης με μακροσκελή ανάρτησή του στο facebook.
Ο Θεσσαλονικιός συγκοινωνιολόγος, που πρόσκειται ιδεολογικά στον χώρο του κέντρου και ήταν στο ευρωψηφοδέλτιο του Κινήματος το 2019, αναφερόμενος στον κ. Λοβέρδο επισήμανε πως «διαθέτει ένα σπάνιο μείγμα. Είναι μαχητικός, έχει ταυτόχρονα λαϊκό και αστικό πνεύμα, δεν έχει ταμπού απέναντι στα μοντέρνα πολιτικά εργαλεία , διαβάζει ορθά τα σύγχρονα προτάγματα, και τοποθετεί τον εαυτό του στο πεδίο του νέου και σύγχρονου κέντρου, όπως το προδιέγραψε εύστοχα ο Βούλγαρης στο τελευταίο άρθρο του στα ΝΕΑ. Αντίπαλος πιστεύω πως είναι η Ακροδεξιά και η παλαβή ριζοσπαστική αριστερά που οδεύει χωρίς μπούσουλα και εντελώς μπερδεμένη».
Δεν παρέλειψε δε να εκφράσει την εκτίμησή του προς τη Φώφη Γεννηματά «για την αφοσίωση και την ενίοτε μαχητική θέση της. Διαφωνώ όμως στο στρατηγικό διακύβευμα της πολιτικής στάσης και αντιπολίτευσης του ΚΙΝΑΛ σε πολλά ζητήματα», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Αναλυτικά όλη η ανάρτηση του Σταύρου Κωνσταντινίδη:
Το επόμενο διάστημα θα εκκινήσει η κούρσα διαδοχής για την Προεδρία του ΚΙΝΑΛ. Υπήρξα στις ευρωεκλογές του 2019 υποψήφιος στο ευρωψηφοδέλτιο , και αποστασιοποιήθηκα το καλοκαίρι του 2019 τόσο μετά την αδικαιολόγητη απουσία του Βαγγέλη Βενιζέλου απο τα ψηφοδέλτια όσο και λόγω κάποιων διαφωνιών μου ως προς το ύφος και την οπτική κριτικής απέναντι στη νέα κυβέρνηση (νομοσχέδιο για την Παιδεία και την ασφάλεια των πανεπιστημίων και άλλα στη συνέχεια) , αλλά και ως προς την ταύτιση με στρατηγικές γραμμές πλεύσης του ΣΥΡΙΖΑ, έστω και υπαινικτικής πολλές φορές .
Εκτιμώ βαθιά την Φωφη Γεννηματα για την αφοσίωση και την ενίοτε μαχητική θέση της. Διαφωνώ όμως στο στρατηγικό διακύβευμα της πολιτικής στάσης και αντιπολίτευσης του ΚΙΝΑΛ σε πολλά ζητήματα. Τοποθετώ τον εαυτό μου στο ιδεολογικό πεδίο της φιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας, και πιστεύω πως το ΚΙΝΑΛ δεν άδραξε την ευκαιρία να εμφανίσει ένα καθαρό φιλελεύθερο και σοσιαλδημοκρατικό πρόσωπο στα πρότυπα της Ευρωπαϊκής πραγματικότητας, παρά αναζήτησε προφίλ κοντύτερα σε μία ριζοσπαστική σοσιαλιστική εκδοχή παλαιού τύπου, που κατά τη γνώμη μου ούτε υφίσταται στη σύγχρονη εποχή, ούτε υπήρξε σώφρων στάση στα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας και της δεδομένης συγκυρίας.
Συμπαθώ επίσης τον Νίκο Ανδρουλάκη, αλλά πιστεύω ότι επίσης δεν κατέθεσε ένα ευδιάκριτο ιδεολογικό στίγμα, ενώ παράλληλα εκτιμώ πως η απόσταση της Ευρωβουλής, αφυδατώνει την μάχιμη εκγρήγορση ενός φιλόδοξου νέου αρχηγού που θα ήθελε να αναδιοργανώσει τον ενδιάμεσο χώρο του κέντρου.
Όπως πιστεύω πως ο Ανδρέας Λοβέρδος διαθέτει ένα σπάνιο μείγμα. Είναι μαχητικός, έχει ταυτόχρονα λαϊκό και αστικό πνεύμα, δεν έχει ταμπού απέναντι στα μοντέρνα πολιτικά εργαλεία , διαβάζει ορθά τα σύγχρονα προτάγματα, και τοποθετεί τον εαυτό του στο πεδίο του νέου και σύγχρονου κέντρου, όπως το προδιέγραψε εύστοχα ο Βούλγαρης στο τελευταίο άρθρο του στα ΝΕΑ. Αντίπαλος πιστεύω πως είναι η Ακροδεξιά και η παλαβή ριζοσπαστική αριστερά που οδεύει χωρίς μπούσουλα και εντελώς μπερδεμένη .
Επειδή ακόμη πιστεύω πως είναι τίμιο να τοποθετούμαστε έγκαιρα, χωρίς μισόλογα, και πολιτικάντικες δηλώσεις των ισορροπιών του τρόμου, αποφασίζω στις εσωκομματικές διαδικασίες του ΚΙΝΑΛ, να ταχθώ με ευθυκρισία από σήμερα στο πλευρό του Λοβέρδου. Δίπλα στην επαγγελματική και δημόσια ιδιότητά μου ως Συγκοινωνιολόγου και αρθρογράφου , επιζητώ να υπηρετήσω νέες πολιτικές που θα ενισχύσουν την Ευρωπαϊκή μας σύγκλιση στα θέματα της κλιματικής κρίσης, της περιβαλλοντικής αειφορίας, της οδικής ασφάλειας, της βιώσιμης ανάπτυξης και κινητικότητας των πόλεων και της ελληνικής υπαίθρου. Με τελικό αποτέλεσμα την κοινωνική συνοχή και την οικονομική πορεία προς τα εμπρός. Με ρεαλισμό και προσγειωμένη πολιτική χωρίς άσκοπες φωνασκίες, και κρεσέντα ξεπερασμένου «επαναστατισμού». Η χώρα πρέπει να κερδίσει τα 10+2 χρόνια που έχασε στην παρατεταμένη κρίση που την καθήλωσε
