Δυο νέες σημαντικές νοσοκομειακές μονάδες προγραμματίζονται να ανεγερθούν στη Θεσσαλονίκη και οι σχετικές αποφάσεις έχουν ληφθεί και ανακοινωθεί. Πρόκειται για το νέο Παιδιατρικό Νοσοκομείο και για το νέο Ογκολογικό Νοσοκομείο.
Εξαιρετικά και απαραίτητα και τα δυο ως σπουδαίες δομές του συστήματος υγείας, με τη Θεσσαλονίκη να αναβαθμίζεται στο συγκεκριμένο τομέα και να καλύπτει ελλείμματα πολλών ετών στην περίθαλψη και αντιμετώπιση περιστατικών υγείας των παιδιών και των καρκινοπαθών όλης της βόρειας Ελλάδας.
Συγχαρητήρια στους αρμόδιους για τα δυο αυτά έργα. Όμως κάπου μπαίνει και ένα ζήτημα χωροθέτησης. Άραγε, πέρα από την ορθή επιλογή της Θεσσαλονίκης ως της περιοχής όπου θα αναγερθούν οι μονάδες, μήπως η επιλογή του συγκεκριμένου χώρου στον οποίο θα λειτουργήσουν οι δυο νέες μονάδες (διαφορετικός για καθεμιά) έπρεπε να βασανίσει λίγο περισσότερο τους αρμόδιους;
Το ερώτημα δεν προκύπτει αυθαίρετα, ούτε επειδή έχω στο μυαλό μου μια πιο κατάλληλη τοποθεσία (που έχω...). Προκύπτει από κάποιες βασικές αρχές που πρέπει να διέπουν την αξιολόγηση και επιλογή των χώρων στους οποίους κατασκευάζονται τέτοιου είδους υποδομές, οι οποίες σχεδιάζεται να συγκεντρώσουν εξαιρετικά μεγάλο αριθμό εργαζομένων και επισκεπτών.
Είναι πολύ καλό να θέλει η Πολιτεία να αναπτύξει και να δώσει κίνητρα ή να αναβαθμίσει μια περιοχή, όμως τα νοσοκομεία δεν κατασκευάζονται για να δημιουργήσουν πρωτίστως συνθήκες ανάπτυξης και αναβάθμισης, αλλά για να εξυπηρετήσουν κοινωνικές ανάγκες και να διαφυλάξουν το αγαθό της δημόσιας υγείας.
Στη Θεσσαλονίκη έχουμε πολλά νοσοκομεία. Ορισμένα εξ αυτών σε περιοχές δυσπρόσιτες και με προβληματική πρόσβαση. Κάποια στιγμή θα έπρεπε να παραδειγματιστούν οι αρμόδιοι και να ασχοληθούν περισσότερο με την επιλογή του χώρου στον οποίο ανεγείρουν νοσηλευτικές μονάδες.
Πολύ περισσότερο θα έπρεπε να παραδειγματιστούν από τη χωροθέτηση του Παιδιατρικού Νοσοκομείου στο Φίλυρο, που προηγήθηκε του Ογκολογικού στην ευρύτερη περιοχή της Λητής.
Τι πρόβλημα έχει η κατασκευή στο Φίλυρο; Μα είναι προφανές ότι πηγαίνουν να κατασκευάσουν νοσοκομείο και δεν έχουν διασφαλίσει καν τις προσβάσεις, με αποτέλεσμα να έχουν επιλέξει τον χώρο, χωρίς προφανώς σοβαρή αξιολόγηση και με σοβαρότατες ελλείψεις, τις οποίες έρχονται εκ των υστέρων να δουν πώς θα καλύψουν.
Είναι εξαιρετικά προβληματικό να βρίσκεις τους –σημαντικούς- πόρους για να κατασκευάσεις ένα τέτοιο νοσοκομείο και να μη μπορούν να το εξυπηρετήσουν οι υποδομές που υπάρχουν. Και συνεπώς εκ των υστέρων να ψάχνεις κι άλλους πόρους (και πού να τους βρεις;) για να υλοποιήσεις τα προαπαιτούμενα, τα αυτονόητα.
Έτσι ακριβώς έγινε με την περίπτωση του Παιδιατρικού Νοσοκομείου στο Φίλυρο. Γι' αυτό και εκ των υστέρων γίνεται προσπάθεια να βελτιωθεί (όσο μπορεί να βελτιωθεί) ο υφιστάμενος δρόμος, που δεν επαρκεί για την εξυπηρέτηση της δομής και γίνεται προσπάθεια να κατασκευαστεί και νέος δρόμος από την εξωτερική περιφερειακή οδό προς το υπό ανέγερση νοσοκομείο.
Και να πεις ότι δεν υπάρχουν άλλοι χώροι για να φιλοξενήσουν μια τέτοια υποδομή στη Θεσσαλονίκη...
Το ίδιο λάθος, το ίδιο έλλειμμα σοβαρού σχεδιασμού, εμφανίζει και η περίπτωση του νέου Ογκολογικού Νοσοκομείου. Επιλέχτηκε μια περιοχή στις παρυφές του πολεοδομικού συγκροτήματος, που ούτε προσβάσεις έχει ούτε βασικές υποδομές (νερό, ρεύμα, αποχέτευση κτλ.).
Πώς γίνεται δηλαδή η επιλογή; Βρίσκουμε μια αλάνα 300+ στρεμμάτων κάπου κοντά στην πόλη και «πετάμε» κι ένα νοσοκομείο; Και λόγω του νοσοκομείου κάνουμε εκ των υστέρων και τις αναγκαίες υποδομές για να λειτουργήσει; Είναι αυτή λογική χωροθέτησης; Ή μήπως είναι λογική «εξυπηρέτησης»; Αποφεύγω να απαντήσω για να μη γίνω κακός, αλλά καλό θα ήταν να απαντήσουν οι αρμόδιοι πώς γίνεται να επιλέγουν τέτοιους χώρους δίχως να εξετάζουν τις αναγκαίες υποδομές εξυπηρέτησης τόσο σημαντικών μονάδων και στην ουσία να κάνουν ημιτελείς προσπάθειες ή προσπάθειες οι οποίες είναι ελλειμματικές, με τις καθυστερήσεις που συνεπάγονται οι αβλεψίες τους να είναι δεδομένες.
Προβληματίζομαι και με το φτωχό μου μυαλό ρωτώ: Είναι λογικός και πρόσφορος ένας χώρος όπως στη Λητή και το Φίλυρο με τις ελλείψεις που περιέγραψα και δεν είναι το στρατόπεδο Καρατάσου; Με άλλες δυο σύγχρονες και μεγάλες νοσοκομειακές μονάδες δίπλα, με σημαντικές οδικές προσβάσεις, με όλες τις υποστηρικτικές υποδομές, με αρκετό χώρο, με την ανάγκη αξιοποίησής του για την κοινωνία της Θεσσαλονίκης να παραμένει ζητούμενο επί δεκαετίες; Και να το πάω λίγο πιο πέρα: Γιατί να μη λειτουργούν στον ίδιο χώρο τρία νοσοκομεία και παράλληλα να επιτευχθεί και η υπό συζήτηση αποσυμφόρηση του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με τη μεταφορά εκεί της Ιατρικής Σχολής, αντί για τον προγραμματισμό της μετακόμισής της στο αγρόκτημα του ΑΠΘ στην ανατολική Θεσσαλονίκη;
Δηλαδή οι πανεπιστημιακοί φοιτητές προκειμένου να πάνε στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία στο μέλλον θα πρέπει να κάνουν το δρομολόγιο «Πράσινα Φανάρια» - Φίλυρο ή Λητή;
Και τώρα όλο αυτό είναι σοβαρός και συνολικός σχεδιασμός;
Αναφέρομαι στον χώρο του Καρατάσου ως παράδειγμα, επειδή βγάζει μάτι η καταλληλότητα της επιλογής του. Πιθανώς θα υπάρχουν κι άλλοι τέτοιο χώροι, αλλά μήπως τους έψαξε κάποιος; Είδε κάποιος τη συνολική λειτουργία των υγειονομικών υποδομών της Θεσσαλονίκης, σε συνδυασμό με την πανεπιστημιακή ιατρική σχολή; Αναφέρομαι στο Καρατάσου, επειδή επίσης είναι στη δυτική Θεσσαλονίκη (που υποτίθεται ότι γι' αυτή γίνονται όλα...) ε και κάποια στιγμή θα εξυπηρετείται κι από το μετρό (για να προσθέσω ένα ακόμη πλεονέκτημα), ενώ να πάει μέσο σταθερής τροχιάς στο Φίλυρο και τη Λητή κομματάκι δύσκολο.
Η κουβέντα θέλοντας και μη θα πάει και πάλι σε ένα και μόνο ερώτημα: Άραγε ποιον ή ποιους εξυπηρετούν τέτοιες επιλογές;