Του Αλέξανδρου Παπουτσή*
Μια βασική υπόσχεση του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνου Ζέρβα, από την προεκλογική περίοδο ακόμη, ήταν πως θα εξελισσόταν σε «Δήμαρχο που θα κάνει τη δουλειά». Όχι σε δήμαρχο δημοσίων σχέσεων, καλών επαφών με την Αθήνα και τα ΜΜΕ. Πως θα ανέστρεφε την παγιωμένη ιεράρχηση «πρώτα καλή εικόνα, ατάκα, αντιπερισπασμός και ακολούθως αλλαγή θέματος» υπέρ μιας άλλης λογικής. Πρώτα καταγραφή του προβλήματος, της κατάστασης, των μέσων και ακολούθως σχεδιασμός της λύσης, εξεύρεση πόρων και δράση. Όσο να πει κανείς είναι μία αλλαγή που θέλει λίγο χρόνο να ενσωματωθεί και να αφομοιωθεί από τους δημοσιολογούντες και μερίδα της κοινωνίας της πόλης.
Όμως οι ανατροπές δεν σταματούν εδώ. Συνεχίζονται και σε άλλα πεδία. Για πρώτη φορά εδώ και αρκετό καιρό μπαίνει στο τραπέζι η πλην του Ιστορικού Κέντρου Θεσσαλονίκη, με το σύνθημα «Θεσσαλονίκη δεν είναι μόνο το κέντρο της». Αυτό βέβαια δεν συνεπάγεται εγκατάλειψη του κέντρου της πόλης -ίσα ίσα το αντίθετο- όμως στο σχεδιασμό ειδικά των τεχνικών έργων και των αναπλάσεων πρωτεύοντα ρόλο αποκτούν οι γειτονιές. Θα φανεί αυτό ανάγλυφα το αμέσως επόμενο διάστημα καθώς σχεδιάζεται σωρεία παρεμβάσεων σε γειτονιές που έχουν να δουν τεχνικά έργα πάνω από δύο δεκαετίες.
Επιπλέον, η νέα δημοτική αρχή στους πέντε μήνες που είναι στα πράγματα τηρεί ακόμα μία προεκλογική υπόσχεση. Με πρωτοβουλία του Δημάρχου συγκαλούνται Ειδικές Συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, ακόμη και για θέματα που δεν εμπίπτουν στις στενά αυτοδιοικητικές αρμοδιότητες, αλλά που απασχολούν σύσσωμη την πόλη. Μετράμε ήδη δύο, μία για το Μετρό και μία για τον ΟΑΣΘ και ήδη έχει εξαγγελθεί μία τρίτη για τα ζητήματα ασφάλειας στην πόλη. Και για να προλάβω την ερώτηση «ποιο το κέρδος αυτών των Ειδικών Συνεδριάσεων», απαριθμώ. Πρώτα και κύρια ενημερώνεται η πόλη με τρόπο ανοιχτό, δημοκρατικό και δεσμευτικό, δεύτερον δημιουργείται πολιτική πίεση προς κάθε αρμόδιο για εξεύρεση λύσεων και τρίτον δεν σωρεύονται προβλήματα, η πόλη βγαίνει από την απραξία, θέτει τα ζητήματα και κάποιος ασχολείται. Εκτιμώ ως θετική την εξαγγελία της κυβέρνησης για τον ΟΑΣΘ, που αν και δε λύνει το πρόβλημα, φέρνει το στόλο του από τα 250 οχήματα στα 450 και σε μία κατάσταση κάπως πιο ανεκτή από την προτέρα τριτοκοσμική.
Και στην καθαριότητα όμως υπάρχουν νέα δεδομένα. Όλη την προεκλογική περίοδο, μέχρι πρόσφατα, το ζήτημα της καθαριότητας ήταν ιεραρχικά πρώτο σε όλες τις έρευνες της κοινής γνώμης ως μείζον πρόβλημα της Θεσσαλονίκης. Και εδώ υπάρχει αντικειμενική βελτίωση καθώς στην τελευταία έρευνα η καθαριότητα κατατάσσεται τέταρτη. Λύθηκε το ζήτημα και ως δια μαγείας η πόλη έγινε καθαρή μέσα σε πέντε μήνες; Ούτε σαν αστείο δεν μπορεί να το ισχυριστεί κανείς αυτό. Τι έγινε όμως; Έγινε μία τιτάνια προσπάθεια να υπάρξει καταγραφή των δυνάμεων, να σχεδιαστούν και να υλοποιηθούν ανακατατάξεις, να αναδιαρθρωθεί η υπηρεσία κοκ. Έγινε γενικός έλεγχος των οχημάτων, εντοπίστηκαν τα παροπλισμένα, τα ασυντήρητα – που δυστυχώς ήταν πολλά σε αριθμό – και δρομολογήθηκε η επισκευή τους. Δόθηκε βαρύτητα στα ζητήματα και τα προβλήματα των υπαλλήλων, στο να έχουν ΜΑΠ, στον ανασχεδιασμό των δρομολογίων και στην απομάκρυνση των ογκωδών απορριμμάτων από τους δρόμους της πόλης. Το πιο σημαντικό ίσως στον τομέα της ψυχολογίας της πόλης είναι πως είδε ξανά ο Θεσσαλονικιός συνεργεία του Δήμου να πλένουν με πιεστικά και νερό, οδοστρώματα, πλατείες και να περιποιούνται διάφορα σημεία. Και αυτή η εικόνα είχε ξεχαστεί. Αν σκεφτεί κανείς πως δρομολογείται σοβαρή ενίσχυση του στόλου των οχημάτων, τότε τα επόμενα χρόνια μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα γίνουμε μία πόλη κανονική, ευρωπαϊκού επιπέδου.
Συνοψίζοντας, βρισκόμαστε στην αρχή μίας προσπάθειας που ήδη όμως έχει δείξει ορισμένα χαρακτηριστικά. Υπάρχει ισχυρός βολονταρισμός στην κορυφή, υπάρχει σχέδιο και ιεράρχηση και έχουν δοθεί σαφείς κατευθύνσεις. Κανένα πρόβλημα ή ζήτημα δεν αντιμετωπίζεται με φοβικότητα, ανοίγονται όλα τα μέτωπα και όλα φτάνουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στο τραπέζι του δημοσίου διαλόγου ή στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου. Προφανώς υπάρχουν αστοχίες και λάθη, παραφωνίες και παραλείψεις – θα ήταν ολέθριο να το απαρνηθεί κανείς.
Όμως οι Θεσσαλονικείς, ίσως στην πορεία του χρόνου θα νιώσουν πως η πόλη δεν πρόκειται να μείνει ανοχύρωτη ποτέ, πως η φωνή τους ακούγεται και απασχολεί τη Δημοτική Αρχή και πως δεν υπάρχει χάσμα ανάμεσα στην πόλη και το Δημαρχιακό Μέγαρο. Ίσως εν τέλει αυτή να αποδειχθεί η μεγαλύτερη επιτυχία της διοίκησης Ζέρβα.
* Ο Αλέξανδρος Παπουτσής είναι Πολιτικός Επιστήμονας, Ειδικός Σύμβουλος του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνου Ζέρβα
