Skip to main content

Τα μυστήρια του ΟΛΘ και τα λιμάνια της Εγνατίας Οδού

Παράγοντες που γνωρίζουν καλά τη λιμενική αγορά εξηγούν τους λόγους για τους οποίους η ΟΛΘ ΑΕ στοχεύει στα περιφερειακά λιμάνια της Β. Ελλάδος.

Μία μεγάλη έκπληξη επεφύλασσε ο διαγωνισμός για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης -για την ακρίβεια του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης. Η συμμετοχή της ΟΛΘ ΑΕ δεν ήταν αυτονόητη και το γεγονός ότι η προετοιμασία του σχετικού φακέλου έγινε εσωτερικά από λίγα στελέχη, χωρίς να αξιοποιηθεί τεχνογνωσία τρίτων εξωτερικών συνεργατών, διασφάλισε εν πολλοίς το απόρρητο. Τις επόμενες ημέρες θα φανεί εάν επρόκειτο για αποσπασματική κίνηση ή για μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής.

Αύριο Παρασκευή 23 Οκτωβρίου λήγει η προθεσμία για την εκδήλωση ενδιαφέροντος για την εξαγορά της πλειοψηφίας της εταιρείας που διαχειρίζεται το λιμάνι της Καβάλας και ακριβώς μία εβδομάδα μετά, την Παρασκευή 30 του μηνός, εκπνέει η αντίστοιχη προθεσμία για το λιμάνι της Ηγουμενίτσας.

Εάν η ΟΛΘ ΑΕ συμμετάσχει και σε αυτούς τους διαγωνισμούς σημαίνει ότι η διοίκηση και οι μέτοχοι της θέλουν να επενδύσουν στρατηγικά στη λεγόμενη από τις αρχές της δεκαετίας 2010 «Εγνατία των λιμένων». Η ιδέα ήταν να ενοποιηθούν θεσμικά, επιχειρηματικά και διαχειριστικά τα λιμάνια του βορειοελλαδικού τόξου, τα οποία συνδέονται μέσω της Εγνατίας Οδού -και προοπτικά με την σιδηροδρομική Εγνατία- με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη, ώστε να υπάρξουν συνέργειες και η αξία τους ενόψει της ιδιωτικοποίησης να αυξηθεί. Τελικά στην πίεση της εποχής (μνημόνια, συνεχείς εκλογές κ.λπ.) το σχέδιο δεν προχώρησε. Υπό προϋποθέσεις το συγκεκριμένο σχέδιο θα μπορούσε να αναβιώσει εν συνόλω ή εν μέρει, αναλόγως των συμμετοχών της ΟΛΘ ΑΕ στους διαγωνισμούς και των σχετικών αποτελεσμάτων, καθότι «κλειδί» για μια τέτοια εξέλιξη αποτελεί η Θεσσαλονίκη, την οποία κανείς στην περιοχή δεν μπορεί να αγνοήσει.

Παράγοντες που γνωρίζουν καλά την λιμενική αγορά και έχουν εμπειρία στη διακίνηση φορτίων εκτιμούν ότι εφόσον έγινε η πρώτη κίνηση θα γίνει και δεύτερη, πιθανόν και τρίτη. Θεωρούν ότι η ΟΛΘ ΑΕ στοχεύει σε καθένα από τα περιφερειακά λιμάνια της Β. Ελλάδος για διαφορετικούς λόγους. Στην Αλεξανδρούπολη και στην Ηγουμενίτσα η κίνηση είναι «επιθετική», διότι τα δύο λιμάνια διαθέτουν πλεονεκτήματα που δεν έχει η Θεσσαλονίκη. Στην μεν Αλεξανδρούπολη υπάρχει το θέμα της μεταφοράς καυσίμων, ιδιαίτερα φυσικού αερίου, στη δε Ηγουμενίτσα τα πλοία Ro Ro, που μεταφέρουν αποκλειστικά νταλίκες, από και προς λιμάνια της Ανατολικής Μεσογείου, κυρίως της Τουρκίας. Επιπλέον το λιμάνι της Ηγουμενίτσας διαθέτει σημαντική επιβατική κίνηση, αφού συνδέει ακτοπλοϊκώς την Ελλάδα -ιδιαίτερα τη Β. Ελλάδα- με την Ιταλία και την ηπειρωτική Ευρώπη. Όσο για την Καβάλα είναι λιμάνι που μπορεί να εξελιχθεί στο πεδίο της διακίνησης κοντέινερς και χύδην φορτίων, κάτι που θα συνιστούσε ανταγωνισμό για τη Θεσσαλονίκη. Περιορισμένο μεν, αλλά πάντως ανταγωνισμό.

Πέραν όλων αυτών, η εμπλοκή στην ιδιωτικοποίηση των υπόλοιπων λιμανιών του βορειοελλαδικού τόξου αναδεικνύει την ΟΛΘ ΑΕ σε βασικό παίκτη των εξελίξεων, ανεξαρτήτως των επί μέρους αποτελεσμάτων των διαγωνισμών. Κι αυτό διότι σε μια εποχή και σε μια περιοχή όπου οι καταστάσεις εξελίσσονται με δυναμικό τρόπο, η ΟΛΘ ΑΕ επιχειρεί να υπενθυμίσει δυναμικά την παρουσία της. Εμφανίζεται στο προσκήνιο των εξελίξεων, όχι στο περιθώριο. Διότι –πολύ απλά- τα μικρότερα λιμάνια αποκτούν υπεραξία και αυξάνουν τις δυνατότητες τους όταν συνιστούν κομμάτι δικτύου με μεγαλύτερα λιμάνια. Επομένως η λιμενική σχέση της Αλεξανδρούπολης, της Καβάλας και της Ηγουμενίτσας με τη Θεσσαλονίκη είναι εξ’ ορισμού ενδιαφέρουσα και επωφελής.