Εντυπωσιακή ήταν εν μέσω πανδημίας η επενδυτική κινητικότητα στον τομέα των υπηρεσιών delivery, με νέους παίκτες να εισέρχονται στην αγορά και παράλληλα της άνθισης του take away, δημιουργώντας έναν εναλλακτικό και σίγουρο τζίρο, ειδικά κατά την πολύμηνη περίοδο που εστιατόρια και καφέ ήταν κλειστά.
Η κινητικότητα του take away συνεχίζει με αμείωτη ένταση και πλέον κάνει την εμφάνισή της σε εμπορικούς δρόμους όπως η οδός Τσιμισκή και η Μητροπόλεως, όχι στα σημεία φιλέτα αυτών, που εξακολουθούν να αποτελούν μήλο της… έριδας για επιχειρήσεις ένδυσης και υπόδησης, αλλά σε σημεία λιγότερα δημοφιλή. Την ίδια ώρα η Εγνατία με δεκάδες καταστήματα κλειστά μοιάζει πλέον -αναφορικά με το ενδιαφέρον να μονοπωλείται από εν δυνάμει επιχειρηματίες που θέλουν να κάνουν το ξεκίνημα της καριέρας τους- με ένα μικρό κεντρικό κατάστημα που θα βασίζεται στο take away.
Η Εγνατία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη μειωμένη αγοραστική κίνηση την ώρα όμως που οι διερχόμενοι καθημερινά κινούνται κατά χιλιάδες από αυτήν, δημιουργώντας έτσι μια καλή πιάτσα για καφέ ή σάντουιτς.
Η ζήτηση για μικρά καταστήματα καφέ - take away καταγράφεται λίγο-πολύ σε όλες τις κεντρικές αρτηρίες της πόλης, όπως για παράδειγμα στη Βασιλίσσης Όλγας ή στην περιοχή της Νέας Παραλίας.
Η τάση υπήρχε
H αλήθεια είναι πως η τάση αυτή υπήρχε από τα χρόνια ακόμη της οικονομικής κρίσης, αλλά πλέον επεκτείνεται στα πλέον κεντρικά σημεία της Θεσσαλονίκης, σε δρόμους που στο παρελθόν αποτελούσαν αποκλειστικά εμπορικούς δρόμους που επέλεγαν οι επιχειρήσεις ένδυσης, υπόδησης, αξεσουάρ και καλλυντικών.
Η λύση του καφέ, σαντουιτσάδικού ή γυράδικου καλά κρατεί καθώς για πολλούς νέους ανθρώπους που είναι στο ξεκίνημά τους και δεν έχουν τη δυνατότητα να επενδύσουν, αλλά κάνουν χρήση κάποιου μικρού κομποδέματος, προσωπικού ή των γονιών τους, αποτελεί την εύκολη λύση. Άποψη που τελικά κάθε άλλο παρά ορθή είναι καθώς οι εν λόγω επιχειρήσεις έχουν τις δικές τους δυσκολίες και απαιτήσεις. Το αποτέλεσμα είναι συχνά επιχειρήσεις που φτιάχτηκαν με καλές προοπτικές να μην τα καταφέρουν και στον χρόνο ή στη διετία να κατεβάσουν ρολά.
«Ζήτηση για μίσθωση καταστημάτων για ταχυφαγεία πάντα υπήρχε, και στην περίοδο της κρίσης, που όλα ήταν παγωμένα. Είναι μία αγορά με σταθερή ζήτηση. Το μυστικό στα καταστήματα υγειονονομικού ενδιαφέροντος είναι πως συχνά αλλάζουν χέρια, χωρίς ο πελάτης να το αντιλαμβάνεται. Συχνά κρατιέται η επωνυμία του καταστήματος, οπότε δεν φαίνεται πως έχει αλλάξει ιδιοκτήτη», αναφέρουν μεσίτες.
Σύμφωνα με εκπροσώπους του κλάδου των καφέ-ταχυφαγείων, «πολλοί εναποθέτουν την ελπίδα τους για ένα καλό μεροκάματο, στον καφέ, στις "σπιτικές" πίτες, στα μαγειρευτά, στα μπέργκερ. Καφέ και εστιατόρια παντός είδους ξεφυτρώνουν μέσα σε λίγες μέρες αλλά κλείνουν και με την ίδια ταχύτητα».
Πόσοι θα αντέξουν;
Είναι πραγματικά απορίας άξιον πώς έχει επικρατήσει η άποψη ότι ένα καφέ ή ένα ταχυφαγείο που βασίζεται στο take away αποτελεί την εύκολη λύση. Ο χώρος της εστίασης, ειδικά στη σημερινή εποχή της υπερπροσφοράς και της εξειδίκευσης, ανήκει στους πλέον δύσκολους.
Για κάποιους μοιάζει με λύση ανάγκης, καθώς χωρίς να έχουν εργασιακές επιλογές και διαθέτοντας ένα μικρό κεφάλαιο μπαίνουν σε έναν χώρο που ελάχιστα γνωρίζουν, με τα αποτελέσματα να είναι αβέβαια για αυτούς. Για κάποιους άλλους η είσοδος στον χώρο αποτελεί επιλογή.
Το πόσα, τελικά, από τα καταστήματα που ανοίγουν θα επιβιώσουν, και γιατί όχι θα επεκταθούν, θα το δείξει ο χρόνος.