Το δικό της ξεχωριστό «αντίο» στο Μανώλη Γλέζο που έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 97 ετών είπε διαδικτυακά η «Θύρα 9».
Συγκεκριμένα, οι οργανωμένοι οπαδοί της Ομόνοιας υπογραμμίζουν πως τον αποχαιρετούν «με συγκίνηση καθώς περνά στην αθανασία» ενώ παράλληλα τον ευχαριστούν «για όσα πρόσφερε».
Αναλυτικά τα όσα αναφέρουν στο Facebook οι υποστηρικτές του κυπριακού συλλόγου:
«Έφυγε σήμερα σε ηλικία 97 ετών, ο Μανώλης Γλέζος, ένας από τους μεγαλύτερους αγωνιστές κι από τις εμβληματικότερες μορφές της Αριστεράς και της Αντίστασης κατά την ναζιστική κατοχή. Λες και διάλεξε την μέρα, έφυγε στην επέτειο εκτέλεσης του Νίκου Μπελογιάννη και των Δημήτρη Μπάτση, Νίκο Καλούμενο, Ηλία Αργυριάδη.
Γεννήθηκε στις 9 Σεπτέμβρη του 1922 στη Νάξο κι από τα 13 του ζούσε στην Αθήνα. Στα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά ανέπτυξε αντιφασιστική δράση και στην κατοχή ως φοιτητής έδρασε μέσα από την ΟΚΝΕ και το ΕΑΜ Νέων.
Έγινε γνωστός στο παγκόσμιο και έμεινε από τότε στην ιστορία όταν το βράδυ της 30ης Μάη 1941, μαζί με το Λάκη Σάντα, κατέβασαν τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη, προκαλώντας θαυμασμό και αισιοδοξία σε όλο το αντιστασιακό κίνημα στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Την επόμενη χρονιά συνελήφθη από την Γκεστάπο, φυλακίστηκε, βασανίστηκε και γλίτωσε τα χειρότερα μόνο επειδή αρρώστησε βαριά από φυματίωση. Είχε αρκετές συλλήψεις και φυλακίσεις, όμως κατάφερνε να αποδράσει.
Μετά την κατοχή ήταν αρχισυντάκτης του Ριζοσπάστη, ως την απαγόρευση του ΚΚΕ το 1947. Κατά την διάρκεια του εμφυλίου καταδικάστηκε 2 φορές σε ισόβια και τελικά μετά από πολλές διεθνείς αντιδράσεις αποφυλακίστηκε το 1954. Συνελήφθη ξανά το 1958 μαζί με άλλα στελέχη του ΚΚΕ με κατηγορίες για κατασκοπεία λόγω της δράσης τους και εξέτισε ακόμα ένα χρόνο στην φυλακή το 61-62.
Με την επιβολή της χούντας το 1967, πέρασε χρόνια σε εξορία και φυλακή μέχρι να πάρει αμνηστία το 1971. Συνολικά έχει καταδικασθεί 28 φορές για την πολιτική και αντιστασιακή δραστηριότητα του από τις οποίες τρεις φορές σε θάνατο. Ο συνολικός χρόνος παραμονής του στις φυλακές είναι 11 χρόνια και 5 μήνες, ενώ 4 χρόνια και 6 μήνες συμπλήρωσε στην εξορία.
Ήταν πάντα μπροστάρης στους κοινωνικούς αγώνες και ξεχώριζε για την μαχητικότητα του μέχρι το τέλος της ζωής του. Εκτός από τους αγώνες του στην Ελλάδα, είχε και μεγάλη διεθνιστική δράση και επαφές με κινήματα της αριστεράς σε όλο τον κόσμο. Στις 7 Απριλίου 1999 συμμετείχε στην αποστολή της ΑΕΚ στο Βελιγράδι, η οποία αγωνίστηκε εν μέσω βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ, σε φιλικό με την Παρτιζάν.
Στα χρόνια του μνημονίου έγινε δύο φορές θύμα επίθεσης από τα ΜΑΤ σε διαδηλώσεις και δέχθηκε χημικά, το 2010 και το 2012. Το 2014 όταν εκλέγηκε ευρωβουλευτής με τον σύριζα, ήταν πρώτος σε ψήφους σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Παραιτήθηκε μετά από ένα χρόνο όπως είχε προαναγγείλει. Μια ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή ήταν στον εορτασμό του Πολυτεχνείου το 2017, όπου κατέθεσε στεφάνι υπό καταρρακτώδη βροχή, στην φωτογραφία που παραθέτουμε.
Τον αποχαιρετάμε με συγκίνηση καθώς περνά στην αθανασία και τον ευχαριστούμε για όσα πρόσφερε. Αντίο μεγάλε Παρτιζάνε».