Skip to main content

Το λιμάνι των Αμερικανών,τα εμπορικά μυστήρια και μια απεργία με προοπτική στη Θεσσαλονίκη

Γιατί εδώ και χρόνια το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης δεν μπορούσε να ιδιωτικοποιηθεί και τι θα γίνει με την αγορά την επόμενη Κυριακή εάν… βρέξει.

Καλημέρα σας!

Η ακύρωση του διαγωνισμού για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης έγινε επισήμως γνωστή τις τελευταίες ώρες, εξέπληξε πολλούς, αλλά για κάποιους… παροικούντες την Ιερουσαλήμ, ήταν αναμενόμενο. Στο «Καφέ Αριστοτέλους» της Voria.gr είχε συζητηθεί εδώ και αρκετό καιρό, ενώ τις ίδιες πληροφορίες και εκτιμήσεις είχαν σοβαροί παράγοντες στον Έβρο. Το μυστικό, που είναι τόσο μυστικό όσο ότι ο ήλιος βγαίνει από την Ανατολή και δύσει στη Δύση, είναι ότι οι Αμερικανοί εδώ και χρόνια δείχνουν έμπρακτο ενδιαφέρον. Στην αρχή ήθελαν το συγκεκριμένο λιμάνι και την ευρύτερη περιοχή ως ενεργειακό κόμβο και τα τελευταία δύο χρόνια ως άτυπη βάση, μικρογραφία της Σούδας. Με την Τουρκία να βρίσκεται με το ένα πόδι απέναντι στη Δύση και με έντονη διάθεση εκβιασμού, οι ΗΠΑ οργανώνονται δια πάν ενδεχόμενο. Αλεξανδρούπολη, Σούδα, Κύπρος συνιστούν μια νοητή γραμμή αμύνης, στην οποία οι ΗΠΑ επενδύουν, σε περίπτωση που η Τουρκία διολισθήσει ανατολικότερα. Ήρθε και ο πόλεμος στην Ουκρανία και το γλυκό έδεσε, καθώς ο ρόλος του συγκεκριμένου λιμανιού αναβαθμίστηκε, αφού χρησιμοποιείται για τη μεταφορά αμυντικού υλικού. Κάπως έτσι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης δεν μπορεί παρά να ανήκει στο ελληνικό κράτος, με το οποίο η Ουάσιγκτον συνεννοείται άψογα, ανεξαρτήτως του ποιες πολιτικές δυνάμεις βρίσκονται στην κυβέρνηση και ποιες στην αντιπολίτευση.

Τα μυστήρια της Κυριακής

Δεν απεργούν την Τετάρτη οι έμποροι της Θεσσαλονίκης κι επομένως δεν κλείνουν τα καταστήματά τους, όπως θα ήθελαν οι εκπρόσωποι κάποιων άλλων κλάδων της οικονομίας που εκείνη την ημέρα κατεβαίνουν στο πεζοδρόμιο. Ο κ. Παντελής Φιλιππίδης ήταν σαφής και κατηγορηματικός κατά τις χθεσινές δηλώσεις που έκανε στους δημοσιογράφους. Η αγορά έχει ανάγκη να δουλέψει. Εκείνο που καίει τον Εμπορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης και τον πρόεδρό του είναι τι θα γίνει την ερχόμενη Κυριακή 13 Νοεμβρίου. Το υπουργείο Ανάπτυξης, που την τελευταία στιγμή ακύρωσε το άνοιγμα της προηγούμενης Κυριακής επικαλούμενο τις δυσμενείς μετεωρολογικές προβλέψεις, έχει ήδη ανακοινώσει ότι την Κυριακή που μας έρχεται η αγορά θα λειτουργήσει. Ήδη, πάντως, κάποιοι στη Θεσσαλονίκη απορούν με την άνεση με την οποία ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης ανοιγοκλείνει την αγορά, αναλόγως του αν προβλέπεται βροχή ή καλοκαιρία. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν και τόσο άδικο, με την έννοια ότι τέτοιοι χειρισμοί δεν έχουν ξαναγίνει, να εξαρτάται η λειτουργία της αγοράς από το… μετεωρολογικό δελτίο. Σε κάθε περίπτωση, αν το υπουργείο επιμείνει, ο ΕΣΘ θα θέσει το ζήτημα με λογική δημοψηφίσματος για το αν αξίζει ή όχι να παλέψει ο κλάδος για το… ποτέ την Κυριακή, την ώρα που κάποιοι υποψιάζονται ότι η κυβέρνηση το πηγαίνει για… πάντα την Κυριακή. Ή περίπου, αφού το Πάσχα, που πάντα πέφτει Κυριακή, μάλλον η αγορά θα παραμένει και με νόμο κλειστή.

Απεργία με… προοπτική

Εντατικές είναι οι προετοιμασίες και μεγάλη η κινητοποίηση στους κόλπους της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, των κατά τόπους παραφυάδων τους, αλλά και άλλων μικρότερων συνδικαλιστικών σχημάτων για την επιτυχία της αυριανής 24ωρης γενικής απεργίας. Κατά τα φαινόμενα θα υπάρξει αξιοσημείωτη συμμετοχή, που θα γίνει καλύτερα κατανοητή στους δρόμους, αφού οι συγκεντρώσεις και οι πορείες αναμένεται να έχουν κόσμο και παλμό. Θα έχουμε δηλαδή μια απεργία με… προοπτική. Το γεγονός ότι έχει περάσει αρκετός καιρός από την τελευταία γενική απεργία, σε συνδυασμό με το ευρύτερο κλίμα των ημερών (ακρίβεια, πληθωρισμός, πολιτική ένταση κλπ.) μοιάζουν στοιχεία ικανά για να καταγραφούν αξιοπρεπείς απολογισμοί. Εσχάτως, μάλιστα, κανείς δεν φαίνεται να ενοχλείται από το γεγονός ότι το ΠΑΜΕ, η συνδικαλιστική οργάνωση που πρόκειται στο ΚΚΕ, επιμένει σε ξεχωριστή συγκέντρωση και πορεία. «Αρκεί να βγει ο κόσμος στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί και να διεκδικήσει» λένε –για παράδειγμα- στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, που δηλώνουν αισιόδοξοι και καλούν σε συγκέντρωση έσω από το κτίριο τους, στις 10.30 το πρωί της Τετάρτης, την ίδια πάνω κάτω ώρα που το ΠΑΜΕ έχει το δικό του κάλεσμα στο άγαλμα του Βενιζέλου στην Εγνατία.

Ηλεκτρονική ψηφοφορία

Οι συνδικαλιστές –γενικά- και οι συνδικαλιστές των εκπαιδευτικών -ειδικότερα- δεν συμφωνούν με τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για την εκλογή των αιρετών στα διάφορα υπηρεσιακά και άλλα συμβούλια και διαβούλια. Προτιμούν τις δια ζώσης, οι οποίες, πλέον, γίνονται Σάββατο, δηλαδή σε ημέρα και ώρα αργίας, κάτι που οδηγεί σε μικρή προσέλευση. Μικρή, μεν, ελεγχόμενη –από τους ίδιους εννοείται- δε. Μόνο που από το 2020 έχει κατοχυρωθεί και νομικά η ηλεκτρονική ψηφοφορία –στο κάτω κάτω της γραφής βρισκόμαστε σε ψηφιακή εποχή. Στις εκλογές, λοιπόν, που πραγματοποιήθηκαν το περασμένο Σάββατο καταγράφηκε ο μεγαλύτερος αριθμός ψηφισάντων σε ηλεκτρονικές εκλογές, περί τις 65.500 εκπαιδευτικοί, που αντιστοιχούν σε ποσοστό 34% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων. Συνολικά, για την ανάδειξη των εκπροσώπων σε όλα τα όργανα –για όποιον δεν θυμάται τα όργανα των εκπαιδευτικών έχουν τα απολύτως γραφειοκρατικά ακρωνύμια ΚΥΣΠΕ, ΚΥΣΔΕ, ΑΠΥΣΠΕ, ΑΠΥΣΔΕ, ΠΥΣΠΕ, ΠΥΣΔΕ- καταμετρήθηκαν περισσότερες από 181.000 ηλεκτρονικές ψήφοι. Πρόκειται για την πιο μαζική – σε απόλυτο αριθμό – συμμετοχή σε ψηφιακή εκλογική διαδικασία στην ιστορία του συστήματος «ΖΕΥΣ». Εκ του αποτελέσματος, λοιπόν, μια –έστω μικρή- μεταρρύθμιση δείχνει να πετυχαίνει, κόντρα σε όσους αντιμετώπιζαν φοβικά τη διαδικασία υποστηρίζοντας -στα σοβαρά; στα αστεία;- ότι μπορεί να είναι διαβλητή!