Skip to main content

Αγαπηδάκη: Προγράμματα καταπολέμησης της παχυσαρκίας με δωρεάν υπηρεσίες υγείας στους πολίτες

Είναι ένα φαινόμενο πολυπαραγοντικό και όχι μια ατομική επιλογή, ανέφερε η υφυπουργός σχετικά με τη νόσο

Σε δύο άξονες, την αλλαγή αντιλήψεων και την αλλαγή συνηθειών, βασίζεται το πρόγραμμα του υπουργείου Υγείας, όπως υποστηρίζει η αρμόδια υφυπουργός, Ειρήνη Αγαπηδάκη.

«Να πω ότι η παχυσαρκία είναι ένα φαινόμενο πολυπαραγοντικό και όχι μια ατομική επιλογή, όπως συνήθως νομίζουμε», δήλωσε η αναπληρώτρια υπουργός.

Μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας για το πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας, η Αναπληρώτρια Υπουργός είπε: «Eίναι επιστημονικά λάθος να κατηγορούμε το άτομο που είναι παχύσαρκο. Δεν πρόκειται για μια επιλογή. Πρόκειται για το αποτέλεσμα πολλών παραγόντων στη ζωή και στο σώμα ενός ανθρώπου και ειδικά όταν μιλάμε για παιδιά».

«Μόλις το 50% των παιδιών στη χώρα μας και γενικότερα του πληθυσμού καταναλώνει καθημερινά φρούτα και μόνο το 53% λαχανικά», πρόσθεσε.

Στη συνέχεια, η κ.Αγαπηδάκη δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει είναι ανήθικο να στιγματίζονται τα παχύσαρκα παιδιά. «Τι πάμε λοιπόν να κάνουμε με αυτό το πρόγραμμα; Έχουμε δύο βασικούς άξονες που συγκεντρώνονται οι στόχοι μας. Πάμε να αλλάξουμε αντιλήψεις και πάμε να αλλάξουμε συνήθειες. Έχουμε και τους παππούδες, τις γιαγιάδες μας που μας αγαπάνε και που θεωρούν – αυτό έχουν δείξει έρευνες – τα παιδιά που είναι παχύσαρκα ως κανονικού βάρους και τα παιδιά που είναι κανονικού βάρους ως λιποβαρή, οπότε καταλαβαίνετε ότι υπάρχει μια πίεση για κατανάλωση παραπάνω μερίδων φαγητού. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αλλάξουμε σε επίπεδο αντιλήψεων».

Ερωτηθείσα για το ζήτημα της πρόσβασης των παιδιών σε αθλητικά σωματεία και τη σημασία της άθλησης και της γυμναστικής στο σχολείο, η Αναπληρώτρια Υπουργός Υγείας σημείωσε ότι «χρειάζεται μια επαναπροσέγγιση και το συζητάμε με το Υπουργείο Παιδείας προς αυτή την κατεύθυνση. Επιλέγουμε ομαδικά αθλήματα κατά βάση για να δώσουμε δωρεάν τη δυνατότητα στα παιδιά προκειμένου να αναπτύξουν και κοινωνικές δεξιότητες. Ζούμε μαζί, είμαστε μέλη μιας ομάδας. Ο στόχος λοιπόν, του προγράμματος δεν είναι να γεμίσουμε τα παιδιά με «πρέπει» στο κεφάλι τους, αλλά να τους μάθουμε έναν άλλο τρόπο να φροντίζουν, να αποδέχονται και να αγαπούν τον εαυτό τους. Αυτό είναι αυτό το πρόγραμμα τελικά».