Ο Άρης προσπάθησε να κερδίσει, ο ΠΑΟΚ προσπάθησε απλώς να μη χάσει και, εν τέλει, η λευκή ισοπαλία σφράγισε τις προσπάθειες των παικτών των δύο ομάδων σε ένα ντέρμπι που θα ξεχαστεί γρήγορα.
Οι γηπεδούχοι είχαν την πρωτοβουλία των κινήσεων, τον έλεγχο του αγώνα και την κυριαρχία στον άξονα, αλλά δεν κατάφεραν να μετουσιώσουν σε γκολ καμία από τις ευκαιρίες που δημιούργησαν. Ο Χαβίτο, στην τελευταία, κατά τα φαινόμενα, εμφάνισή του με την κίτρινη φανέλα, καθώς αναμένεται να αναχωρήσει ίσως και απόψε για τη Λα Κορούνια, ήταν μόνιμη πηγή κινδύνων για την ασπρόμαυρη εστία και θα μπορούσε να σκοράρει στο 49' και στο 84', αλλά οι Τσιρίλο και Χαλκιάς του στέρησαν την επιτυχία.
Ο Άρης είχε να παρουσιάσει ακόμη την ευκαιρία του Κόκε στο 34', με τον Κοντρέρας να παρεμβάλλεται και να σώζει την ομάδα του, αλλά και το σουτ του πρωτοεμφανιζόμενου Καστίγιο στην εκπνοή, που κατέληξε μόλις άουτ.
Από την άλλη, ο ΠΑΟΚ, με κορυφαίο τον Κοντρέρας, που πληροφορήθηκε λίγο πριν το ματς τον θάνατο του πατέρα του, αλλά έδειξε αυταπάρνηση και ζήτησε να παίξει, απείλησε μόνο με τα στημένα του Γκαρσία, αλλά ο Σηφάκης επενέβη τόσο στο φάουλ του Ουρουγουανού, όσο και στην απευθείας εκτέλεση κόρνερ.
Σε τελική ανάλυση, αν κάποιος αισθάνεται ικανοποιημένος από την ισοπαλία, αυτός είναι ο ΠΑΟΚ, που πλέον στρέφει την προσοχή του στη ρεβάνς Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, όπου ίσως κληθεί να αντιμετωπίσει την απουσία του Πάμπλο Κοντρέρας.
Οι κίτρινοι, από τη πλευρά τους, δε δέχτηκαν, αλλά ούτε πέτυχαν γκολ σε δεύτερο σερί παιχνίδι, με τον Γιάννη Μιχαλήτσιο στον πάγκο τους, δικαιούνται, όμως, να αισθάνονται αδικημένοι από το τελικό αποτέλεσμα. Ηταν καλύτεροι καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα, ήταν αυτοί που προσπάθησαν να παίξουν ποδόσφαιρο και να απειλήσουν, αλλά παρέμειναν τρεις πόντους μακριά από τις θέσεις των πλέι οφ. Δεν αρκεί, λοιπόν, να παίζουν καλύτερα, αλλά οφείλουν να τρέξουν ένα σερί νικών, προκειμένου να δούμε κι άλλα ντέρμπι μέχρι το τέλος της σεζόν. Μακάρι να είναι καλύτερα από το σημερινό.