Δεν τίθεται θέμα περικοπής του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, υπογράμμισε νωρίτερα ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ο οποίος παράλληλα έθεσε ζήτημα άρσης της μονιμότητας στο Δημόσιο και χ
Ζήτημα άρσης της μονιμότητας στο Δημόσιο έθεσε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, καλώντας παράλληλα το κράτος να αποσυρθεί από επιχειρηματικές δραστηριότητες ή τουλάχιστον να ανοίξει τις αγορές στον ανταγωνισμό. Επιπλέον, υπογράμμισε ότι δεν τίθεται θέμα περικοπής του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, καθώς «στη χώρα μας υπάρχει ένα παγιοποιημένο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων», ενώ χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα για όσους «υποκινούν» τις κινητοποιήσεις.
Αναλυτικότερα, ο κ. Δασκαλόπουλος τόνισε ότι δεν τίθεται θέμα περικοπής του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και ότι ο Σύνδεσμος δεν ζητά μεγαλύτερη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, ούτε θέτει ζήτημα κατάργησης του ορίου 2 % στις απολύσεις. «Στον τόπο μας υπάρχει ένα παγιοποιημένο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων, κοινωνικής προστασίας. Εμείς το υπηρετούμε, δεν το αμφισβητούμε», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις πρέπει να εφαρμόζονται στο πλαίσιο του νόμου και σε συνεννόηση με τους εργαζόμενους, ενώ αναφορικά με τις διαπραγματεύσεις με τη ΓΣΕΕ για τη νέα Συλλογική Σύμβαση, υπογράμμισε: «Δεν μπορεί να μη λάβουμε υπόψη τα προβλήματα των επιχειρήσεων και την κατάσταση της οικονομίας. Οι συνθήκες επιβάλουν αυτοσυγκράτηση και υπευθυνότητα». Πρόσθεσε ωστόσο ότι «τον κατώτατο μισθό τον βλέπουμε όλοι με συμπάθεια και γίνεται προσπάθεια να τον βελτιώσουμε».
Απαντώντας σε ερώτηση για τη μονιμότητα στο Δημόσιο, επισήμανε ότι στον ιδιωτικό τομέα δουλεύουμε χωρίς μονιμότητα και είμαστε αποτελεσματικοί. «Πρέπει να αναρωτηθούμε αν ένας παράγοντας του προβλήματος είναι η μονιμότητα, χρειάζεται συζήτηση για το αν πρέπει να τεθεί το θέμα», ανέφερε.
Πρόσθεσε ακόμη ότι το κράτος είναι υπερτροφικό, δεν μπορεί να διατηρηθεί και ότι δεν πρέπει να μας τρομάζει η μείωση φορέων του Δημοσίου και η μείωση του απασχολούμενου προσωπικού καθώς δεν θα σημάνει ανθρώπους στο δρόμο. Χαρακτηριστικά είπε ότι οι συνθήκες για την αποχώρηση του κράτους από επιχειρηματικές δραστηριότητες, αναφερόμενος συγκεκριμένα στη ΔΕΗ, δεν έχουν απλώς ωριμάσει, αλλά έχουν «σαπίσει». Πρέπει να φύγει το Δημόσιο και να ανοίξει τον ανταγωνισμό, πρόσθεσε, επικαλούμενος τα παραδείγματα των τηλεπικοινωνιών και των τραπεζών όπου αυτό συνέβη με θετικά αποτελέσματα.
Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά, μόνο το έλλειμμα του ΟΣΕ ισοδυναμεί περίπου με το ποσό που θα αποφέρει η μείωση των επιδομάτων στο Δημόσιο και ζήτησε «δραστική συρρίκνωση του κράτους με προτεραιότητα στις ΔΕΚΟ και στους εκατοντάδες άχρηστους οργανισμούς, επιτροπές, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου που λυμαίνονται το κρατικό χρήμα και σπαταλούν τους φόρους των πολιτών».
Ο κ. Δασκαλόπουλος χαρακτήρισε «κατάντημα» τη θέση που έχει περιέλθει η Ελλάδα, καθώς «Μια χώρα – μέλος της ΟΝΕ κατάντησε να έχει σήμερα μόνο δύο επιλογές: ύφεση ή χρεοκοπία. Με την ενοχή των ολίγων και την συνενοχή των πολλών, το πελατειακό Κράτος, η συντεχνιακή δημοκρατία, η αεριτζίδικη ανάπτυξη, η παρασιτική νοοτροπία της Μεταπολίτευσης, έφεραν τον τόπο στο κατώφλι της χρεοκοπίας. Ανάμεσα στη χρεοκοπία και την ύφεση, ανάμεσα στον γκρεμό και το ρέμα, δεν υπήρχε άλλη επιλογή από το να πέσουμε στο ρέμα για να αποφύγουμε τον γκρεμό».
Όσον αφορά τα νέα μέτρα λιτότητας, τα χαρακτήρισε οδυνηρά και άδικα, αλλά αναγκαία και αναπόφευκτα μετά από τόσες δεκαετίες ολιγωρίας και ατολμίας και επιτέθηκε σε όσους αντιδρούν. «Οι αντιδράσεις που πυροδότησαν σε πολιτικό, εσωκομματικό και συντεχνιακό επίπεδο δείχνουν ότι ακόμη δεν θέλουμε να συνειδητοποιήσουμε τη σκληρή πραγματικότητα. Εθελοτυφλούμε, σε βαθμό αυτοχειριασμού, μπροστά στο μέγεθος του αδιεξόδου και στο φάσμα μιας στάσης πληρωμών στο άμεσο μέλλον. Οι κινητοποιήσεις, οι αναταραχές και οι βιαιότητες όλο αυτό τον καιρό υποκινούνται από εκείνους που πασχίζουν να συντηρήσουν για δικό τους όφελος όλες εκείνες τις παθογένειες που κατάντησαν το λαό μας ζητιάνο στις διεθνείς αγορές. Κάποιοι φροντίζουν να καλλιεργούν την ψευδαίσθηση ότι η κυβέρνηση μπορεί να παζαρέψει με τους διεθνείς δανειστές ή τους συνήθεις Ευρωπαίους χορηγούς μας επικαλούμενη τη «λαϊκή αντίσταση» υπέρ προνομίων και επιδομάτων. Προσφέρουν έτσι χείριστη υπηρεσία στον λαό και υπονομεύουν και τα τελευταία ίχνη εθνικής αξιοπιστίας μας, με αρειμάνιο αριστερό λαϊκισμό».
Τα προβλήματα, τόνισε ακόμη ο κ.Δασκαλόπουλος, δεν απεργούν και οι αγορές βλέπουν στην κοινωνική αναταραχή έναν πρόσθετο λόγο να κρατήσουν ψηλά τα επιτόκια.
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ ζήτησε ακόμα ταχύτερα βήματα από την κυβέρνηση στο αναπτυξιακό σκέλος, επισημαίνοντας ότι ο νέος αναπτυξιακός νόμος βρίσκεται ακόμη σε κάποια συρτάρια ενώ 4.000 επενδυτικά σχέδια που έχουν αξιολογηθεί περιμένουν χρηματοδότηση και άλλες 3.000 αιτήσεις εκκρεμούν, ενώ 4 χρόνια μετά τη θεσμοθέτησή τους τα ΣΔΙΤ δεν ξεπερνούν σε αριθμό τα δάχτυλα των δύο χεριών. Ζήτησε μείωση γραφειοκρατίας, απελευθέρωση αγορών και επαγγελμάτων και, όπως είπε χαρακτηριστικά, θα είναι επιτυχία αν σε 5 χρόνια καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα δεκαετιών.
Κατά τον πρόεδρο του ΣΕΒ, η κυβέρνηση καλείται να τολμήσει τις αναγκαίες αλλαγές προοπτικής με δύο άξονες:
Αναλυτικότερα, ο κ. Δασκαλόπουλος τόνισε ότι δεν τίθεται θέμα περικοπής του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και ότι ο Σύνδεσμος δεν ζητά μεγαλύτερη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, ούτε θέτει ζήτημα κατάργησης του ορίου 2 % στις απολύσεις. «Στον τόπο μας υπάρχει ένα παγιοποιημένο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων, κοινωνικής προστασίας. Εμείς το υπηρετούμε, δεν το αμφισβητούμε», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις πρέπει να εφαρμόζονται στο πλαίσιο του νόμου και σε συνεννόηση με τους εργαζόμενους, ενώ αναφορικά με τις διαπραγματεύσεις με τη ΓΣΕΕ για τη νέα Συλλογική Σύμβαση, υπογράμμισε: «Δεν μπορεί να μη λάβουμε υπόψη τα προβλήματα των επιχειρήσεων και την κατάσταση της οικονομίας. Οι συνθήκες επιβάλουν αυτοσυγκράτηση και υπευθυνότητα». Πρόσθεσε ωστόσο ότι «τον κατώτατο μισθό τον βλέπουμε όλοι με συμπάθεια και γίνεται προσπάθεια να τον βελτιώσουμε».
Απαντώντας σε ερώτηση για τη μονιμότητα στο Δημόσιο, επισήμανε ότι στον ιδιωτικό τομέα δουλεύουμε χωρίς μονιμότητα και είμαστε αποτελεσματικοί. «Πρέπει να αναρωτηθούμε αν ένας παράγοντας του προβλήματος είναι η μονιμότητα, χρειάζεται συζήτηση για το αν πρέπει να τεθεί το θέμα», ανέφερε.
Πρόσθεσε ακόμη ότι το κράτος είναι υπερτροφικό, δεν μπορεί να διατηρηθεί και ότι δεν πρέπει να μας τρομάζει η μείωση φορέων του Δημοσίου και η μείωση του απασχολούμενου προσωπικού καθώς δεν θα σημάνει ανθρώπους στο δρόμο. Χαρακτηριστικά είπε ότι οι συνθήκες για την αποχώρηση του κράτους από επιχειρηματικές δραστηριότητες, αναφερόμενος συγκεκριμένα στη ΔΕΗ, δεν έχουν απλώς ωριμάσει, αλλά έχουν «σαπίσει». Πρέπει να φύγει το Δημόσιο και να ανοίξει τον ανταγωνισμό, πρόσθεσε, επικαλούμενος τα παραδείγματα των τηλεπικοινωνιών και των τραπεζών όπου αυτό συνέβη με θετικά αποτελέσματα.
Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά, μόνο το έλλειμμα του ΟΣΕ ισοδυναμεί περίπου με το ποσό που θα αποφέρει η μείωση των επιδομάτων στο Δημόσιο και ζήτησε «δραστική συρρίκνωση του κράτους με προτεραιότητα στις ΔΕΚΟ και στους εκατοντάδες άχρηστους οργανισμούς, επιτροπές, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου που λυμαίνονται το κρατικό χρήμα και σπαταλούν τους φόρους των πολιτών».
Ο κ. Δασκαλόπουλος χαρακτήρισε «κατάντημα» τη θέση που έχει περιέλθει η Ελλάδα, καθώς «Μια χώρα – μέλος της ΟΝΕ κατάντησε να έχει σήμερα μόνο δύο επιλογές: ύφεση ή χρεοκοπία. Με την ενοχή των ολίγων και την συνενοχή των πολλών, το πελατειακό Κράτος, η συντεχνιακή δημοκρατία, η αεριτζίδικη ανάπτυξη, η παρασιτική νοοτροπία της Μεταπολίτευσης, έφεραν τον τόπο στο κατώφλι της χρεοκοπίας. Ανάμεσα στη χρεοκοπία και την ύφεση, ανάμεσα στον γκρεμό και το ρέμα, δεν υπήρχε άλλη επιλογή από το να πέσουμε στο ρέμα για να αποφύγουμε τον γκρεμό».
Όσον αφορά τα νέα μέτρα λιτότητας, τα χαρακτήρισε οδυνηρά και άδικα, αλλά αναγκαία και αναπόφευκτα μετά από τόσες δεκαετίες ολιγωρίας και ατολμίας και επιτέθηκε σε όσους αντιδρούν. «Οι αντιδράσεις που πυροδότησαν σε πολιτικό, εσωκομματικό και συντεχνιακό επίπεδο δείχνουν ότι ακόμη δεν θέλουμε να συνειδητοποιήσουμε τη σκληρή πραγματικότητα. Εθελοτυφλούμε, σε βαθμό αυτοχειριασμού, μπροστά στο μέγεθος του αδιεξόδου και στο φάσμα μιας στάσης πληρωμών στο άμεσο μέλλον. Οι κινητοποιήσεις, οι αναταραχές και οι βιαιότητες όλο αυτό τον καιρό υποκινούνται από εκείνους που πασχίζουν να συντηρήσουν για δικό τους όφελος όλες εκείνες τις παθογένειες που κατάντησαν το λαό μας ζητιάνο στις διεθνείς αγορές. Κάποιοι φροντίζουν να καλλιεργούν την ψευδαίσθηση ότι η κυβέρνηση μπορεί να παζαρέψει με τους διεθνείς δανειστές ή τους συνήθεις Ευρωπαίους χορηγούς μας επικαλούμενη τη «λαϊκή αντίσταση» υπέρ προνομίων και επιδομάτων. Προσφέρουν έτσι χείριστη υπηρεσία στον λαό και υπονομεύουν και τα τελευταία ίχνη εθνικής αξιοπιστίας μας, με αρειμάνιο αριστερό λαϊκισμό».
Τα προβλήματα, τόνισε ακόμη ο κ.Δασκαλόπουλος, δεν απεργούν και οι αγορές βλέπουν στην κοινωνική αναταραχή έναν πρόσθετο λόγο να κρατήσουν ψηλά τα επιτόκια.
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ ζήτησε ακόμα ταχύτερα βήματα από την κυβέρνηση στο αναπτυξιακό σκέλος, επισημαίνοντας ότι ο νέος αναπτυξιακός νόμος βρίσκεται ακόμη σε κάποια συρτάρια ενώ 4.000 επενδυτικά σχέδια που έχουν αξιολογηθεί περιμένουν χρηματοδότηση και άλλες 3.000 αιτήσεις εκκρεμούν, ενώ 4 χρόνια μετά τη θεσμοθέτησή τους τα ΣΔΙΤ δεν ξεπερνούν σε αριθμό τα δάχτυλα των δύο χεριών. Ζήτησε μείωση γραφειοκρατίας, απελευθέρωση αγορών και επαγγελμάτων και, όπως είπε χαρακτηριστικά, θα είναι επιτυχία αν σε 5 χρόνια καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα δεκαετιών.
Κατά τον πρόεδρο του ΣΕΒ, η κυβέρνηση καλείται να τολμήσει τις αναγκαίες αλλαγές προοπτικής με δύο άξονες:
- Τη δραστική συρρίκνωση και αναδόμηση του Μεταπολιτευτικού Κράτους, με προτεραιότητα στις ΔΕΚΟ και στους εκατοντάδες άχρηστους οργανισμούς, επιτροπές, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου, που λυμαίνονται το κρατικό χρήμα και σπαταλούν τους φόρους των πολιτών. Μόνο το έλλειμμα του ΟΣΕ ισοδυναμεί περίπου με το ποσό που θα αποφέρει η μείωση των επιδομάτων στο Δημόσιο.
- Την άμεση προώθηση των δομικών μέτρων για την ανάπτυξη που περιέχονται και στο Πρόγραμμα Σταθερότητας –με απόλυτη προτεραιότητα στο άνοιγμα των αγορών (κυρίως μεταφορών και ενέργειας), την απελευθέρωση όλων των κλειστών επαγγελμάτων και τη δραστική περικοπή της γραφειοκρατίας.