του Αλέξανδρου Μητάκη
mitakis@voria.gr
Ως σημαντική ευκαιρία για να γίνει ο πρωτογενής τομέας παραγωγής μοχλός για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας χαρακτήρισαν την κρίση που διανύουμε οι ομιλητές της δεύτερης ημέρας του 4ου Πανελληνίου Συνεδρίου Agrotica με θέμα «Νέες Καλλιέργειες και Τεχνολογίες στη Γεωργία, ως Προοπτική Ανάπτυξης». Οι επιστήμονες και παραγωγοί που μίλησαν σήμερα, παρουσίασαν παρουσίασαν τα υπέρ και τα κατά, καθώς και τις προοπτικές που δίνει στους αγρότες η στροφή σε εναλλακτικές καλλιέργειες, όπως η τρούφα, η στέβια, η ελαιοκράμβη κ.α.
Στην έρευνα που πραγματοποιεί τα τελευταία χρόνια το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και από την οποία προκύπτει ότι η στέβια έχει τη δυνατότητα να προσαρμοστεί και να αποδώσει ικανοποιητικά στην Ελλάδα, αναφέρθηκε ο καθηγητής Γεωπονίας, Πέτρος Λόλας. «Η στέβια δείχνει πως μπορεί να γίνει μια οικονομική, με ικανοποιητική στρεμματική πρόσοδο, καλλιέργεια για έναν παραγωγό, χωρίς επιδότηση, ενώ υπάρχουν οι προϋποθέσεις να καθιερωθεί και να αντικαταστήσει άλλες καλλιέργειες, όπως ο καπνός», τόνισε.
Τα βασικά χαρακτηριστικά της καλλιέργειας της τρούφας παρουσίασε ο ερευνητής στο Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών, Στέφανος Διαμαντής. Αφού ανφέρθηκε εκτενώς στον κατάλληλο τρόπο με τον οποίο μπορεί να καλλιεργηθεί η τρούφα και τις αυστηρές προϋποθέσεις που πρέπει να υπάρχουν προκειμένου να είναι βιώσιμη η παραγωγή επέστησε την προσοχή στους επίδοξους παραγωγούς, επισημαίνοντας πως δεν πρέπει να παρασύρονται από τις υψηλές τιμές απόδοσης μεμονωμένων περιστατικών. «Εισόδημα από την καλλιέργεια της τρούφας παράγεται μετά το 6ο με 7ο έτος. Όσοι θέλουν να ασχοληθούν με τη συγκεκριμένη καλλιέργεια θα πρέπει να στοχεύουν σε ετήσια στρεμματική απόδοση της τάξης των 700-1.000 ευρώ ενώ εάν η περιοχή είναι ευνοϊκή και ο αγρός κατάλληλος, τότε η απόδοση μπορεί να ανεβεί σε πολύ υψηλότερο επίπεδο», είπε χαρακτηριστικά.
Στο ερώτημα «γιατί να καλλιεργηθεί ελαιοκράμβη στην Ελλάδα» επιχείρησε να απαντήσει ο λέκτορας στη Γεωπονική Σχολή του ΑΠΘ, Ιωάννης Τσιάλτας. Όπως ανέφερε ο ίδιος, ο σημαντικότερος λόγος είναι η συμβολή της στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας για τα βιοκαύσιμα. Ως γνωστόν η ελαιοκράμβη είναι περιζήτηση για το λάδι που βγαίνει από τον καρπό της, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε ως πρώτη ύλη για την παραγωγή βιοκαυσίμου, είτε για ανθρώπινη κατανάλωση, ενώ και τα υποπροϊόντα της έχουν μεγάλη θρεπτική αξία και χρησιμοποιούνται για ζωοτροφή. «Η ελαιοκράμβη αποδίδει καλύτερα σε εδάφη χαμηλής παραγωγικότητας και μειωμένων απαιτήσεων, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για την προστασία καλλιεργειών όπως τα σιτηρά όσο και για πρωτεϊνούχος ζωοτροφή χαμηλού κόστους», δήλωσε ο κ. Τσιάλτας.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης ημέρας του συνεδρίου παρουσιάστηκαν ακόμη η καλλιέργεια της ροδιάς και η χυμοποίηση του καρπού της, η παραγωγή των οσπρίων, καθώς και οι προοπτικές για καλλιέργεια αρωματικών φυτών. Ακόμη έγινε εκτενής παρουσίαση από τους ομιλητές για τις προοπτικές ανάπτυξης της μελισσοκομίας και της κτηνοτροφίας, καθώς και για τις προκλήσεις και τις απειλές στα πλαίσια μιας παγκοσμιοποιημένης αγοράς.