Κατά μίαν έννοια κάθε θάνατος συνιστά αδικία. Αλλά η απώλεια του αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη, ο οποίος εδώ και αρκετές ημέρες έδινε μάχη να κρατηθεί στη ζωή έπειτα από τον βαρύτατο τραυματισμό που υπέστη από ναυτική φωτοβολίδα κατά τη διάρκεια των επεισοδίων έξω από το αθλητικό κέντρο Μελίνα Μερκούρη στον Ρέντη, ξεπερνάει ακόμη και τα όρια της αδικίας. Διότι αυτό που συνέβη δεν το χωράει το μυαλό του -κανονικού- ανθρώπου. Ο τρόπος που έγινε -μια ευθεία και εντελώς αναίτια δολοφονική επίθεση-, αλλά και όσα ακολούθησαν με την πολυήμερη μάχη στην εντατική, την αγωνία των δικών του ανθρώπων, τον ακρωτηριασμό και την τραγική κατάληξη αποτελούν την αλυσίδα μιας τραγωδίας, για την οποία είναι αμφίβολο εάν θα διοργανωθεί μία συγκέντρωση διαμαρτυρίας ή ένα συλλαλητήριο. Εάν θα εκδοθεί κάποιο ψήφισμα. Εάν θα ανάψουν κεράκια ή θα κατατεθούν λουλούδια στο σημείο που έγινε το κακό. Πολύ περισσότερο εάν η ημέρα της δολοφονίας του θα καθιερωθεί ως επέτειος για να θυμίζει το γεγονός. Διότι στην Ελλάδα οι αστυνομικοί -και γενικότερα οι κρατικοί υπάλληλοι και λειτουργοί ως μέρος του συστήματος- θεωρούνται αναλώσιμοι. Σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους, που συχνά αναγνωρίζονται ως μάρτυρες, ήρωες. Όπως αποδείχθηκε, πάντως, στην υπόθεση του άτυχου Λυγγερίδη δεν είναι μόνο τα πυροβόλα όπλα που σκοτώνουν…
Οι ευχές Ζελένσκι στον Βαρθολομαίο και…
Περισσότερο πανηγυρικό από άλλες χρονιές ήταν το κλίμα τα φετινά Χριστούγεννα στο Φανάρι, καθώς ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος συμπλήρωσε 50 χρόνια ως επίσκοπος, αφού ανήμερα τα Χριστούγεννα του 1973 εξελέγη Μητροπολίτης Φιλαδελφείας και χειροτονήθηκε επίσκοπος. Οι ευχές έδωσαν και πήραν, ενώ ένα από τα ανέλπιστα τηλεφωνήματα που δέχτηκε ο Παναγιώτατος ήταν αυτό του Ουκρανού προέδρου. Ο Βολοντίμ Ζελένσκι του εξέφρασε τον σεβασμό και τις θερμές ευχές του για τη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, αλλά και τις ευχαριστίες του για τη σθεναρή υποστήριξή του προς την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας και προς τον δοκιμαζόμενο από τον πόλεμο ουκρανικό λαό. Από την πλευρά του ο κ. Βαρθολομαίος ανταπέδωσε τις ευχές προς τον Ουκρανό πρόεδρο, εκφράζοντας την ευχή να τερματιστεί το συντομότερο δυνατόν ο πόλεμος που εξαπέλυσε η Ρωσία και να αποκατασταθεί η ειρήνη στην περιοχή. Επίσης, εξέφρασε τις συγχαρητήριες ευχές του για τη συμπλήρωση πέντε ετών από την Ενωτική Σύνοδο του 2018 και για την επικείμενη αντίστοιχη επέτειο της απονομής του Τόμου Αυτοκεφαλίας προς την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.
…η παρουσία Κασσελάκη στο Φανάρι
Κατά τα άλλα, στο Φανάρι ξεκίνησαν ήδη οι ετοιμασίες για τη λαμπρή γιορτή των Θεοφανείων, στην οποία θα παραστεί μεταξύ πολλών άλλων και ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ο Στέφανος Κασσελάκης βρίσκεται για τις γιορτές στις ΗΠΑ, απ’ όπου θα επιστρέψει στις 3 Ιανουαρίου. Κι από εκεί, όπως έχει ενημερώσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, θα μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη για την τελετή αγιασμού των υδάτων στον Κεράτιο κόλπο.
Κόπηκαν τα πολλά... εδέσματα
Οι ορεινοί προορισμοί της Βόρειας Ελλάδας έχουν φορέσει τα γιορτινά τους, οι πληρότητες έχουν αγγίξει το 100% σε πολλούς εξ αυτών, με αποτέλεσμα κάποιοι εκδρομείς να στρέφονται σε άλλους κοντινούς, προκειμένου να βρουν κατάλυμα, ωστόσο όπως λένε ξενοδόχοι οι πελάτες τους φέτος μοιάζουν πιο συγκρατημένοι παρά ποτέ με τις … καταχρήσεις. Αντίστοιχη άποψη εκφράζουν και οι εστιάτορες σε δημοφιλείς προορισμούς της Βόρειας Ελλάδας.
Τι εννοούμε όταν αναφερόμαστε σε καταχρήσεις; Μα τι άλλο από τη σπατάλη χρημάτων, αν μπορούν έτσι να περιγράφουν οι περισσότερες διανυκτερεύσεις και η πληθώρα εδεσμάτων σε γεύματα και δείπνα εστιατορίων. Όπως λένε οι άνθρωποι του τουρισμού, οι οικογένειες έχουν περιορίσει κατά τουλάχιστον μια ημέρα τις διανυκτερεύσεις τους, ενώ η ποικιλία ορεκτικών στα εορταστικά τραπέζια φαίνεται να αποτελεί παρελθόν.
Και κάπως έτσι η έστω και προσποιητή... ευμάρεια των Χριστουγέννων μετατρέπεται σε σκεπτικισμό για το πώς θα βγει ο επόμενος μήνας που, ας μην ξεχνιόμαστε, είναι και ο πρώτος του χρόνου. Είναι κοινό, άλλωστε, μυστικό πως καλά και άγια τα Χριστούγεννα, καλές και αναζωογονητικές οι αποδράσεις, ωστόσο η ακρίβεια είναι παρούσα και όπως όλα δείχνουν δεν πρόκειται να μας αποχωριστεί ούτε τη νέα χρόνια. Άρα των φρονίμων τα παιδιά…
Η συνενοχή στη μελαγχολία των εορτών
Η μοναξιά αυτές τις ημέρες δεν υποφέρεται. Νιώθοντας πως τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά αποτελούν αφορμή για επανενώσεις, τραπέζια και χαρές, οι άνθρωποι που τη βιώνουν σκεπάζονται από πιο σκοτεινό πέπλο θλίψης. Ειδικά στις πόλεις, το φαινόμενο αυτό είναι συνηθισμένο. Δεν είναι λίγοι ούτε οι ηλικιωμένοι που περνούν μόνοι τις γιορτές, ούτε οι εργαζόμενοι που εγκλωβίστηκαν σε ένα μέρος λόγω δουλειάς και ούτε όσοι ανάμεσα μας, ο καθένας για τους δικούς τους λόγους, που θα καθίσουν μόνοι στο τραπέζι, που καθόλου εορταστικό δεν μοιάζει, ενώ η μέρα δείχνει να μην τελειώνει. Ας τους μεταδώσουμε λοιπόν το πνεύμα! Ένα χτύπημα στην πόρτα, ένα «χρόνια πολλά» και δύο-τρία μελομακάρονα φτάνουν και περισσεύουν για να μπει το φως στην καρδιά τους αλλά και τη δική μας. Ο φοιτητής που έμεινε στην πόλη για να διαβάσει το τελευταίο μάθημα για το πτυχίο θα ντραπεί να παραγγείλει -μη νομίζουν ότι είναι μόνος του τέτοιες μέρες. Η ρυτιδιασμένη γειτόνισσα θα φάει ρύζι γιατί τρέμουν τα χέρια της για να φτιάξει κάτι πιο εορταστικό. Ο κύριος Γιώργος που έμεινε πίσω για το μεροκάματο, ενώ η σύζυγος και τα παιδιά του επισκέφτηκαν τη γιαγιά, δεν προλαβαίνει καν να μαγειρέψει. Ξέρουμε ποιοι είναι. Γνωρίζουμε πώς νιώθουν και σίγουρα αξίζει να διώξουμε τη μελαγχολία τους με μία μικρή κίνηση, που όμως δείχνει μεγάλη ψυχή.
Μια σημαία του ΠΑΟΚ για τον Βασίλη Καρρά
Τεράστια θλίψη σκόρπισε σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας και όχι μόνο, η είδηση του θανάτου του μεγάλου λαϊκού τραγουδιστή, Βασίλη Καρρά. Η κηδεία του έγινε την Τετάρτη στη γενέτειρά του, το Κοκκινοχώρι Καβάλας και χιλιάδες κόσμου βρέθηκαν εκεί, με τους περισσότερους να έχουν ταξιδέψει για να φθάσουν εκεί. Την αμέσως προηγούμενη ημέρα η σορός του είχε τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στη Θεσσαλονίκη, όπου μεγάλωσε και αναδείχθηκε ως λαϊκός ερμηνευτής.
Ο Βασίλης Καρράς θα διασκεδάζει πλέον τους αγγέλους. Από την κηδεία του δεν έλειπαν τα μουσικά όργανα που έντυναν τη φωνή του και χάρισαν μεγάλα κομμάτια στο ελληνικό πεντάγραμμο. Κομμάτια που θα ακούγονται για πάντα σε νυχτερινά μαγαζιά, σε ταβέρνες, σε ουζερί.
Από την κηδεία του, επίσης, δεν έλειπε και η σημαία της αγαπημένης του ομάδας.
Στην καγκελόπορτα των κοιμητηρίων Κοκκινοχωρίου, κάποιος είχε κρεμάσει τη σημαία του ΠΑΟΚ. Ο μεγάλος τραγουδιστής ήταν γνωστός για τα ασπρόμαυρα αισθήματά του. Άλλωστε, κάποτε είχε ερωτηθεί για το τι ψηφίζει στις εκλογές. Και απάντησε, ΠΑΟΚ. Η σημαία του Δικεφάλου του Βορρά, λοιπόν, τον συνόδευσε μέχρι και την τελευταία κατοικία του… \
