Ένα ακόμη επεισόδιο στο σήριαλ των αλλεπάλληλων περιπετειών της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας (ΕΝΚΛΩ) αναμένεται να παιχτεί την Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου. Η πάλαι ποτέ κραταιά βιομηχανία βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπη με το ηλεκτρονικό σφυρί, αυτή τη φορά για το σύνολο του παραγωγικού ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού της βιομηχανικής μονάδας παραγωγής νήματος, πρώην Κλωστήρια Μαρώνειας, στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής.
Επισπεύδουσα είναι η σύνδικος πτώχευσης, ενώ η τιμή πρώτης προσφοράς για τα… ιμάτια των Κλωστηρίων Μαρώνειας διαμορφώνεται στα 3.903.150 ευρώ.
Η βιομηχανική μονάδα των πρώην Κλωστηρίων Μαρωνείας και στη συνέχεια της «Ενωμένη Κλωστουφαντουργία Α.Ε.» δραστηριοποιούνταν στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας με παραγόμενα προϊόντα νήματα τύπου compact, από το 2000 που πρωτολειτούργησε ως πρότυπη μονάδα και μέχρι το 2010 περίπου όταν και σταμάτησε. «Έκτοτε παραμένει εκτός λειτουργίας φυλασσόμενη και διατηρούμενη σε πολύ καλή κατάσταση», όπως σημειώνεται στην έκθεση εκτίμησης.
Το εργοστάσιο αναπτύσσεται σε οικόπεδο συνολικού εμβαδού 46.830 τ.μ. στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής και αντικείμενο του πλειστηριασμού είναι «ο εξοπλισμός ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων, ο μηχανολογικός εξοπλισμός παραγωγής και λοιπά πάγια».
Στο μεταξύ, ένα μήνα αργότερα και συγκεκριμένα την 1η Μαρτίου, έχει προγραμματιστεί ένας ακόμη πλειστηριασμός σε βάρος της ΕΝΚΛΩ. Το ηλεκτρονικό σφυρί θα χτυπήσει για αγροτεμάχιο άρτιο και οικοδομήσιμο 10.000 τ.μ. στην Αλεξανδρούπολη που αποτελεί τμήμα του μεγαλύτερου αγροκτήματος με την ονομασία «Παλαγία». Το εν λόγω αγροτεμάχιο περιήλθε στην ΕΝΚΛΩ υπό την προηγούμενη επωνυμία της ως Κλωστήρια Ναούσης Α.Ε., μέσω της συγχώνευσης, δια απορροφήσεως το 2001, της εταιρείας «Κλωστήρια Όττο Έβρος ΑΒΕΕ». Επισπεύδουσα είναι και σε αυτή την περίπτωση η σύνδικος πτώχευσης, ενώ η τιμή πρώτης προσφοράς έχει οριστεί σε 144.500 ευρώ.
Το σφυρί στα πρώην Κλωστήρια Μαρώνειας
Στις εκτιμητικές εκθέσεις για το σφυρί της Παρασκευής αναφέρεται ότι «η εγκατάσταση αποτελείται κυρίως από εξοπλισμό του οίκου Rieter, διεθνώς αναγνωρισμένου στον χώρο της κλωστοϋφαντουργίας, ο οποίος κατασκευάστηκε για την παραγωγή νημάτων. Συνολικά υπάρχουν 12 κλώστριες των 1008 ατράκτων συμβατικής περιστροφής και 12 κλώστριες των 1008 ατράκτων συμπαγούς κλώσης. Διαθέτει αυτόματα συστήματα μεταφοράς τροφοδοσίας βατών SERVOLAP από τις βατομηχανές προς τις κτενίστριες, μεταφοράς κουβαριών από τις προγνέστριες προς τις κλώστριες μέσω συστήματος αλυσίδας TAC κατασκευασμένο από τον οίκο Electro-jet και μεταφοράς μασουριών από κάθε κλώστρια προς το αντίστοιχο μπομπινουάρ (LINK)».
Εκτός του μηχανολογικού εξοπλισμού παραγωγής υπάρχει εργαστηριακός εξοπλισμός, οι απαραίτητες Η/Μ εγκαταστάσεις κίνησης, φωτισμού, πυρασφάλειας, θέρμανσης και ψύξης καθώς και πιο εξειδικευμένες, όπως σύστημα διαχείρισης και ανακύκλωσης φύρας, ειδική εγκατάσταση ελέγχου θερμοκρασίας και σκόνης στον χώρο παραγωγής, εξοπλισμός επίπλων κ.λ.π.
Στην εκτιμητική έκθεση τονίζεται ότι «ο εξοπλισμός παραγωγής και οι εγκαταστάσεις ακόμα και σήμερα, ύστερα από χρόνια αδράνειας, βρίσκεται σε άριστη κατάσταση, όπως παρατηρείται μακροσκοπικά, χωρίς οξειδώσεις και φθορές που να μαρτυρούν πιθανή τεχνολογική απαξίωσή του».
100 χρόνια ζωής
Τα περιουσιακά στοιχεία της σήμερα πτωχευμένης «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας Α.Ε.» περιλαμβάνουν τα πρώην εργοστάσια στη Νάουσα, στη Ροδόπη, στην Κομοτηνή, στην Αλεξανδρούπολη και τη Θέρμη, καθώς και αγροτεμάχια στην Αλεξανδρούπολη. Μέσα από μια θυελλώδη πορεία από το 1909 ο όμιλος Λαναρά, αποτελούσε ένα από τα πιο «βαριά» ονόματα της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας.
Στην εκατονταετή πορεία της ιδρύθηκαν δεκάδες εταιρείες, όπως οι Τρικολάν, Βερλάν, Ολυμπιακή Α.Ε., Κολμπλάν, Κλωστήρια Ναούσης κ.ά., ενώ σημαντική πορεία ακολούθησε η Κλωνατέξ, που μετονομάστηκε σε Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία και αποτέλεσε το όχημα για αρκετές εξαγορές (Κλωστήρια Ροδόπης, Gallop κ.ά.). Πρωταγωνίστησε εν μέσω της χρηματιστηριακής φρενίτιδας στα τέλη της δεκαετίας του ’90 αντλώντας, μάλιστα, μέσω ΑΜΚ περί τα 300 εκατ. ευρώ. Η κεφαλαιοποίηση της ΕΝΚΛΩ έφτασε στο ποσό των 3 δισ. ευρώ, με τον όμιλο να ελέγχει 25 εργοστάσια, με 3.600 εργαζομένους.
Η ελεύθερη πτώση ξεκίνησε το 2004 και παρά τις όποιες προσπάθειες η εταιρεία δεν κατόρθωσε να ορθοποδήσει, με τους τίτλους τέλους να πέφτουν το 2012 όταν κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης με ημερομηνία παύσης των πληρωμών την 30η Ιουλίου 2010.