Οι πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, που μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικές για την πορεία της χώρας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση τις επόμενες δεκαετίες, δημιουργούν τεράστιο πρόβλημα στην αγορά.
Το κλείσιμο των τραπεζών και ο δραματικός περιορισμός στις αναλήψεις, πέρα από τα ουσιαστικά και πρακτικά προβλήματα που δημιουργούν στην καθημερινότητα όλων των Ελλήνων, είναι ζήτημα συγκλονιστικής σημασίας για την αγορά και τις επιχειρήσεις.
Η κατανάλωση θα περιοριστεί στα απολύτως απαραίτητα, οι πληρωμές θα δυσκολευτούν σε βαθμό ακυρώσεως, ο τουρισμός θα καταγράψει καθοριστικές απώλειες στην πιο κρίσιμη στιγμή μιας χρονιάς που είναι κομβικής σημασίας, οι επενδύσεις θα «παγώσουν», τα δημόσια έσοδα θα μηδενιστούν και οι εξελίξεις στην οικονομία θα είναι καταιγιστικές. Ίσως μέχρι πριν από λίγες ώρες κανείς δε φανταζόταν τι ακριβώς ξημερώνει για την Ελλάδα αυτή την εβδομάδα!
Στη Θεσσαλονίκη η ανησυχία είναι έκδηλη. Η αγορά το Σάββατο ήταν κλινικά νεκρή και σε πολλά καταστήματα οι εισπράξεις ήταν από λίγα μέχρι λίγες δεκάδες ευρώ. «Απορώ γιατί κατεβήκαμε σήμερα και ανοίξαμε το μαγαζί» αναρωτιόταν λίγο πριν τις τρεις το μεσημέρι του Σαββάτου εργαζόμενος σε ένα από τα πιο γνωστά καταστήματα της περιοχής της Αριστοτέλους. Όσο για την Κυριακή, επίσης η κίνηση στο κέντρο ήταν περιορισμένη και οφείλονταν κατά κύριο λόγο στους τουρίστες.
Όπως είναι φυσικό οι δραματικές εξελίξεις έχουν κινητοποιήσει τον επιχειρηματικό κόσμο της Β. Ελλάδος. Ήδη από χθες το πρωί τα τηλέφωνα ανάμεσα στους προέδρους των Επιμελητηρίων της Θεσσαλονίκης, καθώς και των Συνδέσμων Βιομηχανιών και Εξαγωγέων Β. Ελλάδος έχουν ανάψει. Είναι πολύ πιθανό τις επόμενες ώρες –το αργότερο αύριο- να υπάρξει κοινή παρέμβαση των παραγωγικών φορέων της πόλης, με ανακοίνωση στην οποία θα καταγράφεται η κατάσταση και θα υπογραμμίζονται οι επιπτώσεις.
Μια παρέμβαση που θα συνδεθεί ευθέως με το ευρωπαϊκό κεκτημένο της χώρας, το οποίο πρέπει να διατηρηθεί. Ένα ευρωπαϊκό κεκτημένο που εκφράζεται στην οικονομία εντονότερα από οποιονδήποτε άλλο τομέα της ελληνικής πραγματικότητας. Διότι –κακά τα ψέματα- τις τελευταίες δεκαετίες όλο το πλέγμα της δημόσιας και της ιδιωτικής οικονομικής και παραγωγικής δραστηριότητας έχει στηθεί γύρω από την ευρωπαϊκή πρακτική. Και φυσικά πέριξ των ευρωπαϊκών θεσμών, των ευρωπαϊκών οδηγιών που εντάσσονται στην εθνική νομοθεσία και των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων. Αυτή την αγωνία θα εκφράσουν οι φορείς της πόλεις, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και επαγγελματίες και όχι πολυεθνικά μονοπώλια!
Όσο περνούν οι ώρες τόσο γίνεται διαυγέστερο ότι το δημοψήφισμα που δρομολόγησε η κυβέρνηση έχει πολύ βαθύτερο νόημα από το επιφανειακό –στα όρια του ανύπαρκτου, αφού οι θεσμοί απέσυραν τις προτάσεις τους- δίλλημα, το οποίο τίθεται τυπικά. Κάτι που επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι δεν υπάρχουν απαντήσεις στο καίριο ερώτημα «τι θα γίνει την επόμενη στην περίπτωση που πλειοψηφήσει το ναι ή αν οι ψηφοφόροι επιλέξουν να πουν όχι;».
Δημιουργική ασάφεια; Ύποπτη συσκότιση; Υπόγειες μεθοδεύσεις; Όλα αυτά μαζί και ταυτοχρόνως; Σε κάθε περίπτωση οι πολίτες γνωρίζουν –ή οφείλουν να γνωρίζουν- ότι στις οριακές στιγμές μόνο οι ξεκάθαρες, λογικές και ρεαλιστικές απαντήσεις έχουν θέση. Όλα τ’ άλλα συνιστούν αυτό που σκέφτεται απλά ο ελληνικός λαός: ψάρεμα σε θολά νερά.