Skip to main content

Η εξωστρέφεια… εσωτερικού του ΣΕΒΕ, το άγχος του ΣΒΕ και μια ανεξήγητη άρνηση

Σήμερα η πρωτοχρονιάτικη πίτα του ΣΕΒΕ και στις 20 Φεβρουαρίου η παρουσίαση του μακεδονικού σήματος, τι εξασφάλισε ο ΣΒΕ με την υπογραφή του Δήμου Θεσσαλονίκης και η ανεξήγητη αντίδραση των φοιτητών στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες

Καλημέρα σας!

Μεταξύ του βουνού των Θεών, του θρυλικού Όλυμπου, του χωριού των ισχυρών του κόσμου, του Νταβός, αλλά και της Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης, της πρωτεύουσας και της οικονομικής πρωτεύουσας της Τουρκίας, ανάμεσα στις οποίες κινείται ο Ρεζεπ Ταγίπ Ερντογάν, θα καθοριστούν οι ακριβείς ημερομηνίες των εθνικών εκλογών –μίας ή δύο αναμετρήσεων- στη χώρα μας. Ο Κ. Μητσοτάκης θα αποφασίσει –για την ακρίβεια θα ανακοινώσει, αφού δεν ξέρουμε εάν έχει ήδη αποφασίσει- εάν οι κάλπες θα στηθούν σε πρώτη φάση 2 ή 9 Απριλίου, οπότε αν χρειαστούν δεύτερες θα πάμε στις 14 ή στις 21 Μαϊου, ή οι πρώτες εκλογές γίνουν 21 Μαϊου, οπότε για τις δεύτερες μπορεί να πιάσουμε Ιούλιο.

Προφανώς στο ελληνικό σύστημα ο καθορισμός της ημερομηνίας των εκλογών αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο του εκάστοτε πρωθυπουργού, αλλά ο Κ. Μητσοτάκης έχει αργήσει. Όχι μόνο επειδή η τετραετία εξαντλείται, οπότε δε μιλάμε για πρόωρη προσφυγή στην ετυμηγορία των πολιτών. Ούτε επειδή οι πολίτες δικαιούνται να γνωρίζουν τις λεπτομέρειες των διαδικασιών των επομένων μηνών για να προγραμματίσουν τις υποχρεώσεις τους. Ο πρωθυπουργός έχει καθυστερήσει να ανακοινώσει τις ημερομηνίες των εκλογών, επειδή ο ίδιος καλλιεργεί το θέμα με μισόλογα, υπονοούμενα, χρησμούς και τα σχετικά. Ούτως ή άλλως η χώρα βρίσκεται σε φουλ προεκλογική περίοδο και όποιοι έχουν ως προτεραιότητα να μαζέψουν σταυρουδάκια το κάνουν. Επίσης, όσοι –κυβερνητικοί εννοείται- διαθέτουν φιλότιμο και επαγγελματισμό εξακολουθούν να εργάζονται μέχρι ο διαιτητής να σφυρίξει τη λήξη του ματς, δηλαδή και στις καθυστερήσεις. Αυτά δεν αλλάζουν. Οπότε προς τι η αναμονή;

Η εξωστρέφεια του ΣΕΒΕ

Σε δημόσιο χώρο και συγκεκριμένα στη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Θεσσαλονίκης θα κόψει σήμερα το βράδυ την πρωτοχρονιάτικη πίτα του ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων (ΣΕΒΕ). Την απόφαση να οργανωθεί μεγάλη εκδήλωση πήρε ο νέος πρόεδρος του Συνδέσμου, Σίμος Διαμαντίδης, ο οποίος ακολουθεί μία τακτική εξωστρέφειας του ΣΕΒΕ εντός… έδρας, δηλαδή στη Θεσσαλονίκη, όπου εδρεύει. Σε αυτό το πλαίσιο στις 20 Φεβρουαρίου, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, σε μία μεγάλη στο σχεδιασμό της εκδήλωση ο ΣΕΒΕ θα παρουσιάσει το σήμα των μακεδονικών προϊόντων, υπηρεσιών και επιχειρήσεων «M Macedonia the Great», το οποίο έχει κατοχυρώσει για τη χώρα μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο και, πλέον, «τρέχουν» άλλες δύο προτεραιότητες. Η πρώτη αφορά τις ελληνικές επιχειρήσεις –ιδιαίτερα τις επιχειρήσεις της Βορείου Ελλάδος- που θα αποφασίζουν να το χρησιμοποιήσουν και να το αξιοποιήσουν μαρκάροντας και εμπλουτίζοντας τα δικά τους σήματα. Η δεύτερη προτεραιότητα αυτής της περιόδου σχετικά με το σήμα είναι η γνωστοποίησή του στις αγορές και τους καταναλωτές του εξωτερικού. Για να ικανοποιήσει αυτή την αναγκαιότητα ο ΣΕΒΕ συμμετέχει σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα, μέσω του οποίου σε πρώτη φάση θα διατεθούν 1,9 εκατ. ευρώ για προβολή κυρίως στο εξωτερικό.

Διαφημιστική καμπάνια, όμως, θα γίνει και μέσα στην Ελλάδα, κυρίως την καλοκαιρινή περίοδο, ώστε να αξιοποιηθεί η παρουσία στη χώρα μας 30 εκατ. ξένων τουριστών, οι οποίοι –σύμφωνα με τον ΣΕΒΕ- καλό θα ήταν να ενημερωθούν για το σήμα που θα το συναντούν στα σούπερ μάρκετ και τα εμπορικά καταστήματα στις πατρίδες τους.

Το άγχος του ΣΒΕ

Ένα μικρό –ίσως και μεγαλύτερο- άγχος έφυγε από τους ανθρώπους που ασκούν τη διοίκηση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδος, μετά την προ δύο – τριών ημερών υπογραφή της νέας συμφωνίας συνεργασίας με τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Διότι μπορεί στο σχετικό Δελτίο Τύπου που εξέδωσε ο Δήμος με φωτογραφία από τη στιγμή των υπογραφών, να προτάθηκε η αποκατάσταση ενός μισογκρεμισμένου κτίσματος που βρίσκεται στην είσοδο του ακινήτου στο οποίο στεγάζονται τα γραφεία του ΣΒΕ, στα παλαιά δημοτικά σφαγεία και η μετατροπή του σε εικονικό βιομηχανικό μουσείο, αλλά για τον ΣΒΕ οι υπογραφές της περασμένης Τρίτης αφορούν κυρίως τη δεκαετή παράταση της παραχώρησης του κτηρίου στο οποίο στεγάζονται τα γραφεία του. Διότι η πρώτη συμφωνία που έγινε επί δημαρχίας Γ. Μπουτάρη και προεδρίας στο ΣΒΕ, Θάνου Σαββάκη, προέβλεπε πενταετή παραχώρηση, καθώς οι δύο πλευρές –κυρίως ο Δήμος- είχαν διστάσει να δεσμευθούν για περισσότερα χρόνια. Ο μεν Δήμος αφενός ήθελε να μετριάσει προκαταβολικά τυχόν αντιδράσεις για την παραχώρηση του ακινήτου και μάλιστα στους εκπροσώπους της βιομηχανία και αφετέρου ήθελε να δει πώς θα προχωρήσει ο ΣΒΕ στην αποκατάσταση και χρήση του κυρίως κτηρίου των πρώην δημοτικών σφαγείων. Ο δε ΣΒΕ ήθελε να βεβαιωθεί ότι το έργο θα ολοκληρωνόταν με επάρκεια, αφού η υλοποίηση του πρότζεκτ έγινε με πρωτότυπο, καινοτόμο τρόπο, μέσω χορηγιών εις είδος των μελών του. Τώρα που το κτήριο είναι απολύτως λειτουργικό –πραγματικό κόσμημα για τη δυτική είσοδο της Θεσσαλονίκης- ευκολότερα ο δήμαρχος, Κωνσταντίνος Ζέρβας και η νέα πρόεδρος του ΣΒΕ, Λουκία Σαράντη, προχώρησαν σε μια γενναία επέκταση της παραχώρησης.  

Περίεργο όχι στην ηλεκτρονική ψηφοφορία  

Εντύπωση προκαλούν οι αντιδράσεις μερίδας φοιτητών στην ηλεκτρονική ψηφοφορία που επιλέγει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για την ανάδειξη των αντιπροσώπων τους στις 21 Φεβρουαρίου. Κι αυτό επειδή (υποτίθεται ότι) η νέα γενιά κινείται στον ψηφιακό κόσμο από την ημέρα που… γεννήθηκε. Το πληκτρολόγιο και το κινητό συνιστούν επί της ουσίας την προέκταση των χεριών –για την ακρίβεια των δακτύλων- των νέων παιδιών και αυτό ισχύει για όλους, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων ή ακαδημαϊκών επιδόσεων. Επίσης, όλα τα νέα παιδιά είναι δικτυωμένα μέσω των social media σε κοινότητες και παρέες. Συζητούν, συνεργάζονται, δουλεύουν, παρακολουθούν μαθήματα μέσω Διαδικτύου. Κάνουν σχεδόν τα πάντα ψηφιακά. Επομένως προς τι το πρόβλημα; Ανεξήγητη άρνηση. Είναι απορίας άξιον το πώς αυτή η νεότερη γενιά δεν αντιλαμβάνεται ότι σε λίγα χρόνια ακόμη και οι εθνικές εκλογές, οι ευρωεκλογές, τα δημοψηφίσματα, θα γίνονται ψηφιακά, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να πάρουν μέρος όσο το δυνατόν περισσότεροι πολίτες. Διότι σε κάθε εκλογές το στοίχημα της συμμετοχής είναι εξίσου σοβαρό με το αποτέλεσμα. Η μεγάλη συμμετοχή λειτουργεί υπέρ και η μικρή κατά της νομιμοποίησης του (όποιου) αποτελέσματος. Και η συμμετοχή είναι ένα απόλυτα μετρήσιμο μέγεθος, τόσο σε απόλυτους αριθμούς, όσο και σε ποσοστά. Αν η ηλεκτρονική ψηφοφορία προσφέρει στη διαδικασία έστω μία συμμετοχή παραπάνω, δικαιώνεται. Και προφανώς δε νομιμοποιείται κανείς να μιλήσει γενικά κι αόριστα για προβληματική, δηλαδή διαβλητή, διαδικασία. Αν σκεφτεί πόσες και πόσο σοβαρές διαδικασίες διεκπεραιώνονται σήμερα ψηφιακά ο κάθε καχύποπτος μπορεί να χαλαρώσει. Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι η μεταφορά χρηματικών ποσών και η μισθοδοσία εκατομμυρίων ανθρώπων είναι διαδικασίες λιγότερο σοβαρές από την ψήφο του φοιτητή; Εκτός κι αν οι κομματικοί και παραταξιακοί ινστρούκτορες, δια ζώσης μπορούν να δράσουν πιο… αποτελεσματικά.