Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα!
Το τελευταίο δραματικό τετραήμερο για τον ΣΥΡΙΖΑ, πέραν της μελαγχολίας που σκόρπισε στους δημοκρατικούς πολίτες, που πιστεύουν στην κοινοβουλευτική δημοκρατία και θεωρούν κρίσιμο τον ρόλο των κομμάτων και ειδικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έδειξε ξεκάθαρα -για μία ακόμη φορά- δύο πράγματα:
Πρώτον, ότι η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ από το 3% στο 36% σε ελάχιστα χρόνια ήταν απολύτως συγκυριακή, καθώς, στην παραζάλη που δημιούργησαν στην ελληνική κοινωνία η χρεοκοπία της χώρας και τα μνημόνια, ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία και με πρωτοφανή ελαφράδα και επιπολαιότητα έταξαν στους Έλληνες τα πάντα και μάλιστα εύκολα. Η διακυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου προσγειώθηκε ανώμαλα στην πραγματικότητα, με βαρύ κόστος για τη χώρα και την οικονομία της. Στο τέλος αυτής της διακυβέρνησης οι Ανεξάρτητοι Έλληνες διαλύθηκαν αλλά το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών του 2019 έδωσε στον ΣΥΡΙΑ ή πιο σωστά στον Τσίπρα, παρά την ήττα, μία τελευταία ευκαιρία δημιουργίας ενός κανονικού κεντροαριστερού κόμματος που θα αποτελούσε τον έτερο πόλο εξουσίας, απέναντι στη ΝΔ. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Τα μηνύματα ήταν θολά - κάτι μεταξύ δειλής διεύρυνσης και φαντασιώσεων περί κυβερνώσας Αριστεράς. Το αποτέλεσμα; Η εκλογική κατάρρευση και συντριβή στις εκλογές του 2023, η νέα διάσπαση και ο ορατός κίνδυνος για νέα συρρίκνωση...
Δεύτερον, ότι το πολιτικό εκτόπισμα του Αλέξη Τσίπρα φθίνει όχι μόνο στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, αλλά πλέον και εντός του αριστερού ακροατηρίου. Ο πρώην πρωθυπουργός, από την ασφάλεια αυτής της ιδιότητάς του, προσπάθησε να ανατρέψει τον Στέφανο Κασσελάκη με τη γνωστή δήλωση για την ανάγκη νέων εσωκομματικών εκλογών, την οποία έκανε λίγα λεπτά πριν από την έναρξη του συνεδρίου. Με αυτόν τον τρόπο άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, αλλά οι θυελλώδεις άνεμοι που απελευθερώθηκαν παρέσυραν τον ίδιο και τα στελέχη που έχουν αναφορά στο πρόσωπό του, καθώς η σχετική πρόταση -και πολύ λογικά- έπεσε στο κενό. Φαίνεται ότι χρειαζόταν ένας Κασσελάκης εξ Αμερικής για να πει τα πράγματα με το όνομά τους και να αποκαθηλώσει τον Τσίπρα, ο οποίος φαντασιώνεται για τον εαυτό του τον ρόλο του διαχρονικού ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος -ηγέτης- δεν απολογείται ποτέ, δεν κάνει αυτοκριτική και δεν δέχεται κριτική από κανέναν, παρά τις απανωτές ήττες του κόμματος.
Φοιτητές και «μπαχαλάκηδες»
Με παλμό και συμμετοχή διαδηλώνουν κάθε Πέμπτη, το τελευταίο διάστημα, μέλη φοιτητικών συλλόγων κατά του νομοσχεδίου που προωθεί η κυβέρνηση για τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Σε κάθε πορεία χρησιμοποιούν την ευρηματικότητα τους για να φωνάξουν διαφορετικά συνθήματα και να περάσουν μέσα από τα πανό τα μηνύματά τους προς την κυβέρνηση αλλά και την κοινωνία. Διαδηλώνουν για τα πιστεύω τους ειρηνικά και συντεταγμένα, έχοντας μάλιστα περιφρούρηση καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας τους. Στον αντίποδα, όμως, οι γνωστοί άγνωστοι, επαγγελματίες μπαχαλάκηδες βρίσκουν την ευκαιρία και ξεσπούν το μένος τους, στήνοντας επεισόδια στην ουρά κάθε πορείας. Κάθε φορά λοιπόν που η πορεία τελειώνει, και αφού έχουν τρυπώσει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, επιδίδονται στον γνωστό πλέον κλεφτοπόλεμο με την αστυνομία, με τους ίδιους να σπάνε μάρμαρα και να τα πετάνε και τους άνδρες των ΜΑΤ να απαντούν με χειροβομβίδες κρότου λάμψης και χημικά. Όλα αυτά όμως εκτυλίσσονται σε κεντρικούς δρόμους όπως είναι η Εθνικής Αμύνης και η Αγίου Δημητρίου σε ώρες αιχμής. Την ώρα, λοιπόν, που διέρχονται αυτοκίνητα και πεζοί, κάποιοι έξυπνοι κρίνουν σκόπιμο να ανάβουν φωτιές σε κάδους και να πετάνε κοτρόνες, αδιαφορώντας αν προκαλέσουν κάποιον τραυματισμό ή ένα τροχαίο ατύχημα. Πιθανόν είναι οπαδοί της θεωρίας των παράπλευρών απωλειών, αρκεί -υποθέτουμε- αυτές οι απώλειες να μην αφορούν τους ίδιους.
Η Καλαποθάκη των διανομών
Οδός Καλαποθάκη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Κάτι μεταξύ πεζόδρομου και ημι-μόνιμου δρόμου. Πέμπτη πρωί, ώρα 10:15. Οι φορτοεκφορτώσεις στις επιχειρήσεις της περιοχής γίνονται κανονικά. Μάλιστα -όπως φαίνεται στη φωτογραφία- τα αυτοκίνητα των εταιρειών διανομών… «διαγκωνίζονται». Κατά τα λοιπά υπάρχει σε ισχύ ωράριο φορτοεκφορτώσεων και τώρα συζητείται ένα… νέο ωράριο φορτοεκφορτώσεων. Αμφιβάλλει κανείς ότι στη Θεσσαλονίκη αυτά τα ωράρια είναι για τους… τύπους; Αμφιβάλλει κανείς ότι μόνο με την αστυνόμευση τηρούνται κάποιοι κανόνες; Αμφιβάλλει κανείς ότι τα περισσότερα απ’ όσα λένε, υποστηρίζουν και επιχειρηματολογούν οι εκπρόσωποι της αγοράς για τα θέματά τους είναι προσχηματικά, αφού δεν υπάρχει ίχνος αυτοελέγχου; Και τέλος, αμφιβάλλει κανείς ότι παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί σε πολλά επίπεδα η νοοτροπία της κοινωνίας της πόλης αλληθωρίζει περισσότερο προς την Ανατολή, παρά προς τη Δύση;
POS, εταιρικές κάρτες και τιμολόγια
Για το δημοσίευμα της Παρασκευής, σε αυτήν εδώ τη στήλη (διαβάστε εδώ), σχετικά με τα προβλήματα που δημιουργούνται στις συναλλαγές με εταιρική κάρτα μέσω POS λάβαμε την ακόλουθη απάντηση από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων:
«Αποτέλεσμα της διασύνδεσης των ταμειακών μηχανών με τα POS είναι ότι το POS δεν μπορεί να λάβει ελεύθερες πληρωμές, δηλαδή πληρωμές για τις οποίες δεν έχει εκδοθεί απόδειξη. Κατόπιν διαβούλευσης με τους φορείς που συμμετέχουν στις καθημερινές συσκέψεις με το ΥΠΕΘΟ και την ΑΑΔΕ, για τη διαχείριση της περίπτωσης που ο πελάτης, αντί απόδειξης, επιθυμεί τιμολόγιο που δεν μπορεί να εκδοθεί από την ταμειακή, στις 16/2 εκδόθηκαν τα ακόλουθα:
1. Η απόφαση Α. 1027/2024 του Διοικητή της ΑΑΔΕ, που περιέχει τεχνικές προδιαγραφές μόνιμης λύσης, μέσω έκδοσης παραστατικού είσπραξης από την ταμειακή και έκδοσης τιμολογίου στη συνέχεια, με περιθώριο υλοποίησης δυο μηνών για τις κατασκευαστικές εταιρείες ταμειακών μηχανών.
2. Η εγκύκλιος Ε.2010/2024, η οποία υπενθύμισε τη διαχείριση που προβλέπεται ήδη σε περίπτωση που ο πελάτης επιθυμεί αντικατάσταση απόδειξης με τιμολόγιο. Αυτονόητα, η λύση της εγκυκλίου Ε. 2010/2024 είναι προσωρινή για τις ταμειακές μηχανές που θα αναβαθμιστούν σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Α. 1027/2024».
Τατουάζ στο ρετιρέ της πόλης
Στον τέταρτο όροφο της οδού Αριστοτέλους 2, πάνω από τον κινηματογράφο Ολύμπιον, στην καρδιά του κέντρου της Θεσσαλονίκης βρίσκεται ίσως το πιο αρχοντικό διαμέρισμα της πόλης. Ένα σπίτι γεμάτο καλλιτεχνικές αναμνήσεις, αφού οι τοίχοι και τα δωμάτιά του ήταν πάντα διακοσμημένα με έπιπλα και έργα τέχνης, αποκτήματα από Έλληνες και Ευρωπαίους δημιουργούς των δύο προηγούμενων αιώνων, αλλά και σπάνια κειμήλια από μακρινές εποχές και τόπους. Σε αυτό το περιβάλλον, ανάμεσα σε βιβλία και έργα τέχνης, με την ανεμπόδιστη θέα προς τη θάλασσα από το ωραιότερο μπαλκόνι της πόλης, η ένοικός του, η αξέχαστη Αλίκη Τέλλογλου, συναντούσε φίλους και συνοδοιπόρους της. Η οικία αποκαταστάθηκε με τα περισσότερα αντικείμενα και έπιπλά της, με σεβασμό στην προσωπικότητα του ζεύγους Αλίκης και Νέστορα Τέλλογου. Και εκεί, φιλοξενούνται πλέον ξεναγήσεις, σεμινάρια ιστορίας και τέχνης, αφιερώματα σε μεγάλους εικαστικούς, μαθήματα κινεζικής γλώσσας, βραδιές ποίησης και θεάτρου. Όλα με την ευθύνη του Τελλόγλειου Ιδρύματος Τεχτών ΑΠΘ, το οποίο και έχει τη διαχείρισή του. Η νέα ενότητα μαθημάτων Ιστορίας της Τέχνης είναι αφιερωμένη στην ιστορία του τατουάζ. Οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τη διαδρομή της τέχνης της δερματοστιξίας από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι και τον 20ό αιώνα και να εξερευνήσουν τα αίτια που ωθούν διαχρονικά τους ανθρώπους στη διακόσμηση του σώματός τους. Παράλληλα, θα συζητηθούν οι κυρίαρχες αντιλήψεις γύρω από την τέχνη του τατουάζ, όπως επικράτησαν σε κάθε ιστορική περίοδο, αλλά και οι ερμηνείες των συμβόλων που εμφανίζονται τόσο στο ευρωπαϊκό όσο και στο εθνογραφικό τατουάζ. Οι εγγραφές ξεκίνησαν και όσοι ενδιαφέρεστε για τις δίωρες συναντήσεις στις 13 και στις 20 Μαρτίου πρέπει να σπεύσετε. Γιατί, αν μη τι άλλο, ο χώρος εμπνέει...
