Η νέα επανεκκίνηση του Οργανισμού Τουριστικής Προβολής και Μάρκετινγκ Θεσσαλονίκης με τη σύμπνοια όλων των αρμόδιων φορέων της αυτοδιοίκησης και του τουρισμού αποτελεί θετική είδηση.
Εάν, βέβαια, υπάρξει αυτή η επανεκκίνηση και εάν φτάσει στην παραγωγή έργου και αποτελέσματος και δεν βουλιάξει πάλι είτε στις προσωπικές κόντρες, διαφορές και διενέξεις, είτε στη μετριότητα διοικήσεων και στελεχών. Διότι και στο παρελθόν ακούσαμε για επανεκκινήσεις του συγκεκριμένου Οργανισμού, αλλά η Θεσσαλονίκη παραμένει ουραγός στην τουριστική προβολή, παντελώς άγνωστη εκτός Βαλκανίων και εξαιρετικά χαμηλά ως επιλογή των ξένων επισκεπτών, οι οποίοι κάποια στιγμή βρίσκονται στην Ελλάδα.
Όλα αυτά είναι γνωστά στους παράγοντες της τουριστικής αγοράς. Είναι τυχαίο ότι στη Θεσσαλονίκη δεν υπάρχουν τουριστικά γραφεία, τα οποία να οργανώνουν συστηματικά επισκέψεις ξένων στην πόλη; Είναι τυχαίο, δηλαδή, ότι δεν υπάρχουν γραφεία του λεγόμενου incoming τουρισμού; Η λογική λέει ότι η συγκεκριμένη επιχειρηματική δραστηριότητα δεν ευνοείται λόγω ουσιαστικής έλλειψης αντικειμένου. Διότι αν υπήρχε δουλειά όλο και κάποιοι θα φρόντιζαν να την αξιοποιήσουν και να τη μεγαλώσουν.
Στη Θεσσαλονίκη οι επισκέπτες φτάνουν συνήθως μόνοι τους. Κάποιοι διότι άκουσαν από κάποιους ότι είναι ενδιαφέρουσα πόλη. Κάποιοι διότι ενδιαφέρονται για την αρχαία, ρωμαϊκή και βυζαντινή ιστορία της περιοχής. Κάποιοι επειδή προέρχονται από τις γειτονικές χώρες και αξιοποιούν ότι η Θεσσαλονίκη είναι η πιο κοντινή τους δυτική πόλη –με αγορά, νυχτερινή διασκέδαση κ.λπ. Οι Τούρκοι επειδή θέλουν να επισκεφθούν το σπίτι στο οποίο μεγάλωσε ο ιδρυτής της χώρας τους Κεμάλ Ατατούρκ. Οι Εβραίοι διότι αναζητούν τα ίχνη των ομοεθνών τους στην πιο… εβραϊκή πόλη στη Νοτιανατολική Ευρώπη για αιώνες μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κάποιοι άλλοι περνούν από την πόλη διότι κατευθύνονται στη Χαλκιδική, στην Πιερία, στον Όλυμπο, στη Βεργίνα, στην Αμφίπολη, στο Άγιον Όρος ή διότι επιθυμούν να βαδίσουν στα βήματα του Αποστόλου Παύλου και του Αριστοτέλη.
Για όλα αυτά, τα ατάκτως ειρημένα, έχουν φροντίσει η γεωγραφία και οι αιώνες της ιστορίας. Και πάντως κανείς σύγχρονος παράγων της Θεσσαλονίκης δεν έχει βάλει το… χεράκι του. Κάτι που κάποια στιγμή πρέπει να γίνει. Κι αν δεν το κάνει ο Οργανισμός Τουριστικής Προώθηκσης και Μάρκετινγκ της πόλης ποιος θα το κάνει; Άλλωστε το λέει και το όνομά του. Οργανισμός Μάρκετινγκ, δηλαδή μηχανισμός δημιουργίας προϊόντος, το οποίο εν συνεχεία το άλλο του μισό, ο Οργανισμός Προώθησης, θα προβάλλει. Επομένως, το νέο ξεκίνημα του ΟΤΠΜΘ θα έχει ουσία αν ασχοληθεί από την αρχή με τα βασικά.
Εάν δεν υπάρξει το τουριστικό προϊόν «Θεσσαλονίκη» ή έστω μια γκάμα τουριστικών προϊόντων που στην ούγια θα γράφουν «Θεσσαλονίκη» τίποτε καινούριο δεν θα μας προκύψει. Φυσικά η συμμετοχή σε τουριστικές εκθέσεις έχει νόημα και οφείλει να είναι προσεγμένη. Ασφαλώς θα πρέπει να προσκληθούν δημοσιογράφοι διακεκριμένων μέσων του εξωτερικού για να γράψουν εντυπώσεις. Οπωσδήποτε θα φιλοξενηθούν τουριστικοί πράκτορες που οργανώνουν γκρουπ από τις χώρες τους. Επίσης, η ανανέωση και ο εκσυγχρονισμός της σχετικής ιστοσελίδας και η προβολή στα social media θα βοηθήσουν. Όλα αυτά –και τα υπόλοιπα που εύκολα υποθέτει κανείς- για να αποδώσουν τα μέγιστα πρέπει να οργανωθούν επαγγελματικά και τα μηνύματα που θα εκπέμψουν για τον προορισμό να είναι ξεκάθαρα.
Η Θεσσαλονίκη δυστυχώς δεν είναι το κέντρο του κόσμου και ως εκ τούτου χρειάζεται συστάσεις στην τουριστική αγορά. Οφείλει να πλασάρει τον εαυτό της αναζητώντας πελατεία που θα την επιλέξει. Άρα πρέπει να έχει όνομα, προσωνύμιο και θέμα με χαρακτηριστικά που να περιγράφονται, να καταγράφονται και να προωθούνται όχι τόσο ως φωτογραφία –ο ρεαλισμός ποτέ δεν βοήθησε ιδιαιτέρως τον τουρισμό-, όσο ως μια πετυχημένη ζωγραφική σύνθεση.