Δεν είναι καιρός για τη διοίκηση ώστε να αυτολιβανίζεται και να περιαυτολογεί, τόνισε ο Γιώργος Ρακκάς από τη δημοτική παράταξη Μένουμε Θεσσαλονίκη στη χθεσινή του τοποθέτηση κατά τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης.
«Γιατί δεν κάλεσε όλους τους δημάρχους του πολεοδομικού συγκροτήματος, να κινητοποιήσουν μαζί κάθε διαθέσιμο πόρο ώστε να προστεθεί μια επί πλέον μονάδα αντιμετώπισης των κρίσιμων περιστατικών στις ήδη υπάρχουσες;», διερωτήθηκε ο κ. Ρακκάς αναφερόμενος στον Κ. Ζέρβα και τις πρωτοβουλίες του σχετικά με τον κορωνοϊό. «Ας μπουν μπροστά οι πολιτικοί και κοινωνικοί φορείς, ας συμπαρασύρουν και τους ανθρώπους που μπορούν να στηρίξουν οικονομοτεχνικά, και ας συμπληρώσουμε ένα μέρος από τις υποδομές υγείας που λείπουν σήμερα στην πόλη και που θα μας λείψουν πολύ στις μέρες που θα έρθουν», είπε ο ίδιος.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της παράταξης με τη δήλωση του κ. Ρακκά:
«Η Θεσσαλονίκη, ο κορωνοϊός και ο δήμαρχος
Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά τα νέα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης που ανακοινώθηκαν χθες για την Θεσσαλονίκη, το ζήτημα της πανδημίας απασχόλησε την χτεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου. Ως είθισται ο δήμαρχος υπερασπίστηκε τα πεπραγμένα της διοίκησης, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι «συνέβαλε σημαντικά στην ανακούφιση ορισμένων προβλημάτων που σχετίζονται με αυτήν». Ως τεκμήρια, μεταξύ άλλων, επικαλέστηκε την αγορά των 50 λεωφορείων από τον Δήμο της γερμανικής Λειψίας, την δημιουργία των ποδηλατοδρόμων στην Λ. Νίκης και την Κ. Καραμανλή, τις μειώσεις στα δημοτικά τέλη, αλλά και τον καλό συντονισμό που έχει με τις αρμόδιες υγειονομικές αρχές της κεντρικής εξουσίας.
Από την πλευρά του εκπροσώπου του Μένουμε Θεσσαλονίκη, Γιώργου Ρακκά, ειπώθηκαν τα ακόλουθα: «Βρισκόμαστε ενώπιον μιας εξαιρετικά κρίσιμης κατάστασης, και νομίζω πως αυτά που υπερασπίστηκε ο Δήμαρχος στην εισήγησή του δεν αντιστοιχούν στην κρισιμότητα της κατάστασης. Σε ό,τι αφορά στην πανδημία, η διοίκηση έπεσε θύμα του ακολουθητισμού που επιδεικνύει απέναντι στην κυβέρνηση. Έχουμε εδώ στην περιφέρεια εκ των πραγμάτων έλλειμμα, λόγω του γεγονότος ότι ζούμε σε ένα αθηνοκεντρικό κράτος, που δεν είναι σύνθημα, είναι πραγματικότητα. Έτσι ούτε οι μηχανισμοί της ιχνηλάτησης λειτουργούν όπως στην Αθήνα, ούτε βέβαια η διαθεσιμότητα των υγειονομικών δομών είναι ίδια -ας μην ξεχνάμε ότι η Θεσσαλονίκη εξυπηρετεί κρίσιμα περιστατικά απ’ όλη την δυτική και την κεντρική Μακεδονία.
Αυτήν η πραγματικότητα, απαιτεί από τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης να αναλάβει άλλης κλίμακας πρωτοβουλίες από αυτές που έχει αναλάβει. Γιατί δεν κάλεσε όλους τους δημάρχους του πολεοδομικού συγκροτήματος, να κινητοποιήσουν μαζί κάθε διαθέσιμο πόρο ώστε να προστεθεί μια επί πλέον μονάδα αντιμετώπισης των κρίσιμων περιστατικών στις ήδη υπάρχουσες; Ας μπουν μπροστά οι πολιτικοί και κοινωνικοί φορείς, ας συμπαρασύρουν και τους ανθρώπους που μπορούν να στηρίξουν οικονομοτεχνικά, και ας συμπληρώσουμε ένα μέρος από τις υποδομές υγείας που λείπουν σήμερα στην πόλη και που θα μας λείψουν πολύ στις μέρες που θα έρθουν.
Το ζήτημα είναι δηλαδή να παρέμβει κανείς και να αντιμετωπίσει τα κενά της κεντρικής εξουσίας, και όχι να χρησιμοποιεί ως δικαιολογία το γεγονός ότι οι αρμοδιότητές του είναι ψαλιδισμένες πάνω στο ζήτημα. Μιλάτε για 50 λεωφορεία και πιέσεις ώστε ο στόλος να φτάσει επί τέλους τα οχήματα που είχε το 2014, και εδώ η κεντρική κυβέρνηση λέει ότι τα οχήματα πρέπει να κυκλοφορούν με μέγιστη πληρότητα 60%.
Άρα αυτά που λέτε ότι γίνονται είναι πολύ λίγα, και ουσιαστικά θα πρέπει να περάσετε μπροστά, με πιο ρηξικέλευθες λύσεις, όπως τη μίσθωση τουριστικών λεωφορείων για την ικανοποίηση των έκτακτων αναγκών ή, σε ό,τι αφορά στην ιχνηλάτηση και την ενημέρωση, την επιστράτευση της πολιτικής προστασίας ώστε να συνδράμει συμπληρωματικά με τους μηχανισμούς της κεντρικής κυβέρνησης.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, το έλλειμμα πρωτοβουλίας από την σκοπιά της τοπικής αυτοδιοίκησης, την αδυναμία του κράτους να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αντιμετώπισης της πανδημίας σε πανελλαδικό επίπεδο λόγω υπερσυγκεντρωτισμού, είναι πράγματα που τα πληρώνουμε όλοι μας, γιατί έτσι ανακυκλώνεται η διασπορά, και μαζί της παρατείνεται και το κλίμα της οικονομικής κατάρρευσης. Δεν είναι καιρός, επομένως, για την διοίκηση ώστε να αυτολιβανίζεται και να περιαυτολογεί.
Σας ακούω, και έχετε μιαν αγωνία να αποδείξετε ότι με τα πεπραγμένα σας πιάνετε τον μέσο όρο. Το ζήτημα όμως για εμάς, εδώ, είναι μια πολιτική που να κάνει τη διαφορά, και όχι απλώς να ανταποκρίνεται στα αυτονόητα, τα οποία εσείς προβάλετε ως μεγάλα επιτεύγματα».