Είναι απίστευτοι. Προ ημερών ο Σπίρτζης μάς είπε ότι έκλαιγε την ώρα που υπέγραφε τα χειρότερα μέτρα εναντίον του λαού, που πήρε ποτέ κυβέρνηση. Αλλά παρόλα τα δάκρυα, είδε πού να υπογράψει. Την σκυτάλη την παίρνει ο Ξυδάκης, υπουργός Πολιτισμού (μόλις ανέλαβε το υπουργείο «θάφτηκε» η ανασκαφή στην Αμφίπολη), ο οποίος είναι λιγότερο «Μάρθα Βούρτση», που είπε:
«Είναι δύσκολα τα πράγματα, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει παρά μόνο να συμπονέσει αυτό που συμβαίνει στους συμπολίτες μας». Η συμπόνοια του Ξυδάκη προς έναν λαό που κορόιδεψε σκόπιμα (εκτός κι αν είναι πολιτικά αφελής) μάλλον ως εμπαιγμός μοιάζει, όπως κάθε συμπόνοια βολεμένου, που δεν συνοδεύεται με έργα.
Δεν είναι αυτό το σημαντικότερο όμως, από όσα εκστόμισε ο «προοδευτικός» υπουργός της αριστερίστικης κυβέρνησης, ο οποίος δεν κρύβει τις θέσεις του για τον ελληνισμό (παλαιότερα είχε δηλώσει πως «το να αναγνωστεί ένα απόσπασμα του Κορανίου (στην Αγιά Σοφιά) δεν είναι κάτι το τραγικό».
Αναφερόμενος στην Τουρκία δήλωσε πως θα ήθελε στην γείτονα χώρα να επικρατεί ειρήνη και πως ανησυχεί έντονα για την κατάσταση, καθώς με τους Τούρκους ζούμε μαζί για 600 χρόνια! Για τον αναπληρωτή υπουργό τα 400 χρόνια τουρκικής κατοχής και τα άλλα 200 συνεχών επιβουλών κατά της Ελλάδας, είναι απλή συμβίωση! Ό,τι κι ο Ρεπούσης, ό,τι κι ο Φίλης με τον Λιάκο.
Και δεν έχουμε βέβαια καμιά σχέση με τους Έλληνες -όπως λένε κι οι Σκοπιανοί- αλλά είμαστε μαζέματα που έφτιαξαν κράτος μετά το 1830 και κάποιοι εθνικιστές μάς βάπτισαν «Έλληνες». Αυτή είναι η θέση των αποδομητών της ιστορίας και η κύρια ιδεολογία αυτών που μας κυβερνούν [οι ίδιοι τα λένε, όχι εγώ].
Θα βρούμε κανένα μπελά μ’ αυτήν την ιστορία του Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ και θα ψαχνόμαστε. Ως πολίτης δεν έχω καμιά εμπιστοσύνη στα νούμερα που μού παρουσιάζουν Έλληνες και Ευρωπαίοι. Και δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν ο Γεωργίου έκανε μαϊμουνιές. Όμως, πάνω στα νούμερα του Γεωργίου, που βρήκαν σύμφωνη την Eurostat, στηρίχτηκε όλο το σημερινό πρόγραμμα από το 2010.
Επομένως, όλες αυτές οι ψευτοπαλικαριές, που προέρχονται από σύμπλεγμα εκδικητικότητας, ξέρουμε ότι μπορεί να μάς οδηγήσουν σε ακύρωση του προγράμματος και να ζητούν καμιά 200 δισ. που μάς έδωσαν και να βρεθούμε σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι το 2010, δανειζόμενοι με διψήφιο επιτόκιο;
Ξεκίνησαν οι «Ηρακλείς της διαφάνειας» [για τους άλλους η διαφάνεια, όχι για τους ίδιους] αυτή την υπόθεση με τον Γεωργίου. Και δημιουργούμε πάλι θέμα με την Ευρώπη, που μπορεί να φέρει κι άλλα δεινά, αν κι Ευρωπαίοι ενεργήσουν με εκδικητικότητα. Ποιος θα είναι ο ζημιωμένος; Ποιος θα βαράει τα νταούλια;
Κατά την συνάντηση Κοτζιά - Πόποσκι στα Σκόπια, το ζήτημα του ονόματος δεν τέθηκε στο τραπέζι. Πολύ σωστά, όπως πολύ λάθος ήταν που το έθετε ο Κοτζιάς κατά τις προηγούμενες συναντήσεις. Το ζήτημα το αναθέσαμε στον ΟΗΕ, και όχι σε διμερείς συναντήσεις. Μόνον ο Κοτζιάς είχε την φαεινή ιδέα να το ανακινήσει διμερώς μετά από 20 χρόνια.
[Για την ιστορία, οι δύο υπουργοί συζήτησαν για τα μέτρα εμπιστοσύνης, την προτεινόμενη κατασκευή ενός αγωγού πετρελαίου και φυσικού αερίου από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, τη σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ Μοναστηρίου-Φλώρινας και τις εντατικές επαφές μεταξύ των θεσμικών οργάνων].