Για ποιο από τα πολλά όπλα που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η ελληνική διπλωματία στο σκοπιανό πρόβλημα αδιαφόρησε και το άφησε να σκουριάσει.
Ένα από τα πολλά όπλα που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η ελληνική διπλωματία στο σκοπιανό πρόβλημα, είναι το αλβανικό στοιχείο της χώρας αυτής. Αδιαφόρησε και το άφησε να σκουριάσει. Παρ’ όλα αυτά, και επειδή ποτέ δεν εγκαταλείπεται ένας αγώνας, ακόμη και αν χαθεί μια μάχη, υπάρχει ακόμη καιρός.
Το μεγάλο αλβανικό κόμμα των Σκοπίων, η "Ένωση για τη Δημοκρατική Ένταξη" (DUI ) του κ. Αλί Αχμέτι, προ καιρού δημοσιοποίησε έμμεσα τις σκέψεις του για την ονομασία της χώρας, με αφορμή μια από τις επισκέψεις του κ. Μ. Νίμιτς στα Σκόπια. Ουσιαστικά διαμαρτυρήθηκε, διότι δε συμμετέχει εκπρόσωπος της αλβανικής εθνικής κοινότητας στην επιτροπή που χειρίζεται το ζήτημα αυτό. Η ανακοίνωσή του ανέφερε:
«Ως πολιτικό κόμμα, που κρατά υπεύθυνη στάση στα ζητήματα που αφορούν τη χώρα, τασσόμασταν ανέκαθεν και συνεχίζουμε να τασσόμαστε υπέρ της εξευρέσεως λύσεως στο μακροχρόνιο πρόβλημα της ονομασίας. Είμαστε πεπεισμένοι ότι ο πολυεθνικός χαρακτήρας της κοινωνίας μας αποτελεί το θεμέλιο για την οικοδόμηση μίας δημοκρατικής κοινωνίας. Εκφράζουμε την απογοήτευση μας για το γεγονός ότι στα ανώτατα κρατικά θεσμικά όργανα που χειρίζονται θέματα εξωτερικής πολιτικής, δεν υπάρχουν εκπρόσωποι της αλβανικής εθνικής κοινότητας».
Το DUI θεωρεί ότι με τη συμμετοχή εκπροσώπων των Αλβανών της χώρας, θα εμπεδωθεί η κρατική συναίνεση και η ενότητα μεταξύ όλων των εθνικών κοινοτήτων, αναφορικά με την επίλυση του ανοιχτού ζητήματος με την Ελλάδα. Και όχι μόνον σ’ αυτό το ζήτημα, αλλά και σε άλλα «που απειλούν την ευρωατλαντική προοπτική» της χώρας.
Τα αλβανικά κόμματα των Σκοπίων, θεωρούν ότι το μείζον πρόβλημα της χώρας δεν είναι η ονομασία, αλλά η ένταξη στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Ειπώθηκε μάλιστα από τον κ. Αλί Αχμέτι ότι «δεν μ’ ενδιαφέρει αν θα ονομαστούμε Ντίσνεϋλαντ, αρκεί να μπούμε στους διεθνείς οργανισμούς». Δυστυχώς, δεν καταβλήθηκε προσπάθεια από μέρους μας να πεισθούν οι Αλβανοί, ότι δεν μπορεί μια χώρα, στην οποία ο αλβανικός πληθυσμός βρίσκεται στο 33% να αποκαλείται με το όνομα που επιθυμούν μόνον οι Σλάβοι.
Υπάρχει όμως και η αστεία πλευρά του πράγματος. Κάποιες ομάδες Αλβανών «ζήλεψαν» τη δόξα των Σλάβων και βομβαρδίζουν το διαδίκτυο με "πληροφορίες" περί… αλβανικής καταγωγής του Αλεξάνδρου. Από τον πατέρα του "Μακεδόνας" και από τη μητέρα του Αλβανός! Γιατί όχι; Αφού διεκδικούν και τη Θεσπρωτία, η Ηπειρώτισσα Ολυμπιάδα είναι κατ’ αυτούς Αλβανίδα. Όταν οξυνθεί το πρόβλημα με τους Τσάμηδες, δεν αποκλείεται να το δούμε κι αυτό να προβάλλεται επίσημα.
Αυτό βέβαια, δεν μας εμποδίζει να θυμηθούμε την βυζαντινή διπλωματία («ο εχθρός του εχθρού μου, είναι φίλος μου») την οποία εγκαταλείψαμε στα χέρια των Τούρκων, οι οποίοι την συνεχίζουν. Και δεν πράξαμε το απλό. Την αξιοποίηση μιας κοινότητας με οξείς αντιθέσεις εναντίον της άλλης.
Ο Μακεδών
Το μεγάλο αλβανικό κόμμα των Σκοπίων, η "Ένωση για τη Δημοκρατική Ένταξη" (DUI ) του κ. Αλί Αχμέτι, προ καιρού δημοσιοποίησε έμμεσα τις σκέψεις του για την ονομασία της χώρας, με αφορμή μια από τις επισκέψεις του κ. Μ. Νίμιτς στα Σκόπια. Ουσιαστικά διαμαρτυρήθηκε, διότι δε συμμετέχει εκπρόσωπος της αλβανικής εθνικής κοινότητας στην επιτροπή που χειρίζεται το ζήτημα αυτό. Η ανακοίνωσή του ανέφερε:
«Ως πολιτικό κόμμα, που κρατά υπεύθυνη στάση στα ζητήματα που αφορούν τη χώρα, τασσόμασταν ανέκαθεν και συνεχίζουμε να τασσόμαστε υπέρ της εξευρέσεως λύσεως στο μακροχρόνιο πρόβλημα της ονομασίας. Είμαστε πεπεισμένοι ότι ο πολυεθνικός χαρακτήρας της κοινωνίας μας αποτελεί το θεμέλιο για την οικοδόμηση μίας δημοκρατικής κοινωνίας. Εκφράζουμε την απογοήτευση μας για το γεγονός ότι στα ανώτατα κρατικά θεσμικά όργανα που χειρίζονται θέματα εξωτερικής πολιτικής, δεν υπάρχουν εκπρόσωποι της αλβανικής εθνικής κοινότητας».
Το DUI θεωρεί ότι με τη συμμετοχή εκπροσώπων των Αλβανών της χώρας, θα εμπεδωθεί η κρατική συναίνεση και η ενότητα μεταξύ όλων των εθνικών κοινοτήτων, αναφορικά με την επίλυση του ανοιχτού ζητήματος με την Ελλάδα. Και όχι μόνον σ’ αυτό το ζήτημα, αλλά και σε άλλα «που απειλούν την ευρωατλαντική προοπτική» της χώρας.
Τα αλβανικά κόμματα των Σκοπίων, θεωρούν ότι το μείζον πρόβλημα της χώρας δεν είναι η ονομασία, αλλά η ένταξη στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Ειπώθηκε μάλιστα από τον κ. Αλί Αχμέτι ότι «δεν μ’ ενδιαφέρει αν θα ονομαστούμε Ντίσνεϋλαντ, αρκεί να μπούμε στους διεθνείς οργανισμούς». Δυστυχώς, δεν καταβλήθηκε προσπάθεια από μέρους μας να πεισθούν οι Αλβανοί, ότι δεν μπορεί μια χώρα, στην οποία ο αλβανικός πληθυσμός βρίσκεται στο 33% να αποκαλείται με το όνομα που επιθυμούν μόνον οι Σλάβοι.
Υπάρχει όμως και η αστεία πλευρά του πράγματος. Κάποιες ομάδες Αλβανών «ζήλεψαν» τη δόξα των Σλάβων και βομβαρδίζουν το διαδίκτυο με "πληροφορίες" περί… αλβανικής καταγωγής του Αλεξάνδρου. Από τον πατέρα του "Μακεδόνας" και από τη μητέρα του Αλβανός! Γιατί όχι; Αφού διεκδικούν και τη Θεσπρωτία, η Ηπειρώτισσα Ολυμπιάδα είναι κατ’ αυτούς Αλβανίδα. Όταν οξυνθεί το πρόβλημα με τους Τσάμηδες, δεν αποκλείεται να το δούμε κι αυτό να προβάλλεται επίσημα.
Αυτό βέβαια, δεν μας εμποδίζει να θυμηθούμε την βυζαντινή διπλωματία («ο εχθρός του εχθρού μου, είναι φίλος μου») την οποία εγκαταλείψαμε στα χέρια των Τούρκων, οι οποίοι την συνεχίζουν. Και δεν πράξαμε το απλό. Την αξιοποίηση μιας κοινότητας με οξείς αντιθέσεις εναντίον της άλλης.
Ο Μακεδών