Καλημέρα σας!
Όσο περνούν οι μέρες και πλησιάζουμε στη Μεγάλη Εβδομάδα και το Άγιον Πάσχα τόσο το μυαλό των νεοελλήνων μετακινείται από τις εκλογές στις… εκδρομές. Είναι σαφές ότι το… χοντρό προεκλογικό παιχνίδι θα παιχτεί μετά τις 23 Απριλίου, στην πραγματικότητα μετά την επίσημη προκήρυξη των εκλογών. Άλλωστε –όπως συνήθως συμβαίνει στη χώρα μας- η ακατάσχετη καθημερινή πολιτικολογία και το διαρκές αίτημα για εκλογές που εκφράζεται διαχρονικά από τις αντιπολιτεύσεις δημιουργούν συχνά καταστάσεις κορεσμού. Στην προκειμένη περίπτωση, επειδή στη χώρα έχουν να γίνουν εκλογές τέσσερα χρόνια, ενώ η πανδημία δημιούργησε ασφυκτικές κοινωνικά καταστάσεις, η ατμόσφαιρα μυρίζει πολιτικό… μπαρούτι από το περασμένο καλοκαίρι. Θα γίνουν εκλογές τον Σεπτέμβριο, μετά τον Νοέμβριο, μετά τον Φεβρουάριο, ύστερα τον Απρίλιο και τελικά η μπίλια κάθισε στον Μάιο. Η κοινή γνώμη είναι ήδη κουρασμένη από τους επαγγελματίες της εξουσίας και της πολιτικής και μια παρένθεση για το Πάσχα θα κάνει καλό στο σύστημα. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι πέραν του Μαΐου να έχουμε και πάλι εκλογές στις 2 Ιουλίου.
Εξελίξεις στην ΕΛΒΟ
Πυκνώνουν τις τελευταίες ώρες οι πληροφορίες στη Θεσσαλονίκη ότι επίκεινται μετοχικές αλλαγές στην ΕΛΒΟ. Στην πολύπαθη Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων, τον βραχίονα της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στη Θεσσαλονίκη, που δύο καλοκαίρια πριν η κυβέρνηση διαφήμιζε την ιδιωτικοποίησή της. Φεύγουν -λένε οι πληροφορίες- οι Ισραηλινοί και έρχονται οι Γερμανοί ή μια συμμαχία Γερμανών με Γάλλους. Με φόντο κάποιες αμυντικές προμήθειες που έκανε η χώρα μας από μια Γερμανο-γαλλική κοινοπραξία, που (υποτίθεται ότι) θα εκτελέσει μέρος της παραγγελίας στο εργοστάσιο της Σίνδου. Καταρχάς για να φύγει κάποιος από κάπου πρέπει πρώτα να βρίσκεται εκεί απ’ όπου θα φύγει, σωστά; Οι Ισραηλινοί –και κάτι μυστηριώδεις Έλληνες συνεργάτες ή εκπρόσωποί τους- επί της ουσίας δεν έφτασαν ποτέ στην ΕΛΒΟ. Κάτι χαρτιά υπέγραψαν και κάτι σκραπ πούλησαν ή ξεπούλησαν. Άρα δεν γίνεται να φύγουν, επειδή δεν ήρθαν ποτέ. Τώρα με τους Γερμανούς και τους Γάλλους θα δούμε. Αφενός διότι το… γερμανικό έργο έχει ξαναπαιχτεί γύρω από την ΕΛΒΟ και αφετέρου επειδή σχετικές κουβέντες για το εργοστάσιο κάνουν και κάποιοι Έλληνες, οι οποίοι φέρονται να ενδιαφέρονται στα σοβαρά. Συμπέρασμα: Όταν επί 25 χρόνια η ΕΛΒΟ απαξιώνεται το τελικό αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να εξελίσσεται σε κάτι σαν… καλαμπούρι. Δυστυχώς!
9.000 αλλοδαποί εργαζόμενοι
Πάνω από 70.000 υπολογίζονται φέτος οι θέσεις εργασίας στον τουρισμό, που θα παραμείνουν ακάλυπτες. Γι’ αυτό Μητσοτάκης και τουριστικοί φορείς που συναντήθηκαν προχθές συμβολικά στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», τη μεγαλύτερη πύλη εισόδου της χώρας, συμφώνησαν στην πρόσκληση 9.000 εργαζομένων από τρίτες χώρες, κυρίως της Ασίας, οι περισσότεροι από το Μπαγκλαντές, οι οποίοι θα προωθηθούν αναλογικά στις 13 περιφέρειες της χώρας. Είναι αυτοί που κυρίως θα δουλέψουν στη λάντζα, στην καθαριότητα και ως κηπουροί, ειδικότητες που αποφεύγουν οι Έλληνες. Είναι μια αρχή στον δρόμο των μετακλήσεων εργαζομένων από άλλα σημεία του πλανήτη, στον οποίο είναι υποχρεωμένος να πορευτεί τα επόμενα χρόνια ο ελληνικός τουρισμός, εάν θέλει να συνεχίσει να αναπτύσσεται και όχι να συρρικνώνεται. Διότι τι να τους κάνεις τους ξένους επισκέπτες εάν δεν μπορείς να τους εξυπηρετήσεις; Ποιος άλλος δρόμος υπάρχει όταν στη χώρα με την ανεργία στο 12% η νέα γενιά κάνει επιλογή δουλειάς αναλόγως της ανέσεως που αυτή προσφέρει; Τα ίδια πάνω κάτω δεν συμβαίνουν και στον αγροτικό τομέα, όπου επίσης υπάρχει έλλειψη χεριών;
Το 2023 πάνω από το 2019
Σε κάθε περίπτωση οι υπεύθυνοι του ελληνικού τουρισμού -και κυρίως οι εκπρόσωποι των τουριστικών επιχειρήσεων που έχουν άμεση εποπτεία της αγοράς- θεωρούν βέβαιο ότι το 2023 η χώρα θα φτάσει στις επιδόσεις του 2019. Κάτι που σημαίνει ότι τα τουριστικά έσοδα θα είναι τουλάχιστον 18,5 δισ. ευρώ, με ισχυρές πιθανότητες να είναι ακόμη περισσότερα, αφού οι τιμές έχουν αυξηθεί έστω και λίγο, λόγω αυξήσεων και πληθωρισμού. Σε αυτό αναμένεται να συμβάλλουν τόσο η εικόνα στις αμιγώς τουριστικές περιοχές την περίοδο από τον Μάιο ώς τον Οκτώβριο, αλλά και τα δεδομένα για τις πόλεις –πρωτίστως για την Αθήνα- από τον Απρίλιο έως τον Νοέμβριο. Επίσης, είναι ενθαρρυντικό ότι το 2023 οι αεροπορικές εταιρείες προσφέρουν 7% περισσότερες θέσεις για την Ελλάδα, ενώ και η δαπάνη ανά τουρίστα ανέβηκε το 2022 στα 614 ευρώ, μέγεθος που αναμένεται να αυξηθεί.
15 ξενοδοχεία στη Χαλκιδική
Για τη Χαλκιδική, που αποτελεί το βαρόμετρο για τον τουρισμό στη Βόρεια Ελλάδα, η τουριστική σεζόν αναμένεται να ξεκινήσει στις 28 Απριλίου, όταν θα ανοίξει η μεγάλη πλειοψηφία των 500 ξενοδοχείων που υπάρχουν στην περιοχή. Για το Πάσχα οι προσδοκίες είναι χαμηλές, αφού μόνο 15 ξενοδοχειακές μονάδες θα λειτουργήσουν από την επόμενη εβδομάδα.
Οκτώ χρόνια μετά…
Οκτώ χρόνια μετά το Α' εξάμηνο του 2015 και την υπερήφανη διαπραγμάτευση της τότε κυβέρνησης με τους Θεσμούς, που κατέληξε στο 3ο Μνημόνιο και στην επιβάρυνση της χώρας με χρέος δεκάδων δισ. ευρώ, αφού πρώτα η ελληνική κοινωνία βίωσε το κλείσιμο των τραπεζών και τα capital controls, τώρα που όλα αυτά μοιάζουν κάπως μακρινά ή –εν πάσει περιπτώσει- απομακρύνονται, μπορούμε να αποτιμήσουμε το μοναδικό θετικό στοιχείο που έμεινε από εκείνη την περίοδο. Την εξάπλωση των συναλλαγών στην αγορά με πλαστικό χρήμα, με πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες. Όπως προκύπτει από μελέτη του ΙΟΒΕ, η χρήση καρτών έχει διευρυνθεί συστηματικά μετά το 2015, σε συνέχεια της επιβολής κεφαλαιακών περιορισμών, μέτρων προώθησης των ηλεκτρονικών πληρωμών αλλά και της κρίσης πανδημίας. Η σωρευτική αύξηση στη χρήση την περίοδο 2015-2022 ξεπερνάει τις 12 φορές ως προς τον αριθμό συναλλαγών και τις 5 φορές ως προς την αξία συναλλαγών. Η συνολική αξία εγχώριων συναλλαγών με ελληνικές κάρτες ξεπέρασε την αξία αναλήψεων μετρητών για πρώτη φορά το 2022, ενώ η χρήση καρτών επεκτείνεται σε μικρότερης αξίας συναλλαγές. Η συχνότερη αυτή χρήση συνάδει και με συστηματική πτώση στη μέση αξία συναλλαγών, από άνω των 100 ευρώ το 2009 σε κάτω των 30 ευρώ το 2022. Όλα αυτά θα είχαν μικρή σημασία εάν η Ελλάδα δεν παρέμενε βασίλειο της παραοικονομίας, της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και της φοροκλοπής. Αν και όπως αποδεικνύεται καθημερινά οι ηλεκτρονικές συναλλαγές από μόνες τους δεν λύνουν το πρόβλημα της φορολογικής συμμόρφωσης, ασφαλώς συμβάλλουν στην αλλαγή νοοτροπίας των καταναλωτών, ώστε τα μέτρα που βήμα βήμα παίρνουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί -κυρίως η ΑΑΔΕ- να αποδίδουν, με στόχο να προσεγγίσει η Ελλάδα τον ευρωπαϊκό μέσο όρο στο πεδίο των φορολογικών εσόδων του δημοσίου. Διότι –πώς να το κάνουμε- μπορεί το κράτος έτσι όπως λειτουργεί να μη μας αρέσει -και δεν μας αρέσει-, αλλά όταν κλέβουμε φόρους τότε κλέβουμε τον διπλανό μας, τον απέναντι, τον συγγενή, τον φίλο και τελικά τον ίδιο μας τον εαυτό. Κυρίως, όμως, χρεώνουμε τις επόμενες γενιές, τα παιδιά και τα εγγόνια μας.