Είναι γνωστό ότι οι μπαταρίες εκτός από το μεγάλο ενεργειακό αποτύπωμα είναι και προϊόντα ιδιαίτερα επιβλαβή για το περιβάλλον. Υπολογίζεται ότι το περίβλημα και άλλα εξαρτήματα από τα οποία αποτελείται αποσυντίθενται μετά από 100 χρόνια, ενώ οι χημικές ουσίες αποσυντίθενται μετά από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια ή και ποτέ. Ως εκ τούτου, αποτελούν μια βασική αιτία μόνιμης ρύπανσης του εδάφους και των υδάτων.
Κατά γενικό κανόνα οι κατασκευαστές ηλεκτρικών αυτοκινήτων παρέχουν 7-8 χρόνια εγγύηση. Ωστόσο είναι γενικά αποδεκτό ότι μια μπαταρία δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν η απόδοσή της πέσει κάτω από 70-80% της συνολικής χωρητικότητάς της, κάτι που, σύμφωνα με την εμπειρία των οδηγών, μπορεί να συμβεί ακόμα και μετά από 12 χρόνια, που αντιστοιχεί σε οδήγηση περίπου 580.000 χιλιομέτρων.
Η διάρκεια ζωής των μπαταριών στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα εξαρτάται κυρίως από τον αριθμό των κύκλων φόρτισης και εκφόρτισης. Από αυτή την άποψη, οι μπαταρίες LFP διαθέτουν σταθερή απόδοση, καθώς έχουν σχεδιαστεί για περισσότερους από 2.000 κύκλους ή περίπου 10 χρόνια χρήσης. Ωστόσο, λόγω της υψηλής ισχύος εξόδου τους, χρησιμοποιούνται κυρίως σε εφαρμογές βαρέως τύπου.
Στη δεύτερη θέση βρίσκονται οι μπαταρίες NMC με 1000-2000 κύκλους. Το κύριο πλεονέκτημά τους είναι η υψηλή ενεργειακή πυκνότητα, που σημαίνει ότι μπορούν να αποθηκεύσουν πολλή ενέργεια σε σχέση με το βάρος τους (150-220 Wh/kg). Ο τρίτος τύπος μπαταρίας που χρησιμοποιείται συχνά στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι οι μπαταρίες NCA με 500 κύκλους και πυκνότητα 200-260 Wh/kg. Η λίστα κλείνει με μπαταρίες LMO (λιθίου-μαγγανίου) με 300-700 κύκλους. Όμως τα τελευταία χρόνια αναπτύσσονται νέου τύπου μπαταρίες με καλύτερες τεχνολογίες, όπως αυτή της στερεάς κατάστασης και με στερεό ηλεκτρολύτη. Αν και ακόμη δεν έχουν βγει στην μαζική παραγωγή, οι άνθρωποι που τις δοκιμάζουν στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα κάνουν λόγο για μπαταρίες που θα αλλάξουν τα δεδομένα των αυτονομιών στα αυτοκίνητα.
Ένα άλλο σημαντικό σημείο των μπαταριών είναι η ανακύκλωση. Οι επιστήμονες εξακολουθούν να εργάζονται για να βρουν τρόπους για την ανακύκλωση μπαταριών ιόντων λιθίου που θα αποδώσουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, σε ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης μπαταριών, που δημιουργήθηκε ως μέρος μιας κοινοπραξίας των Renault, Veolia και Solvey, τα ενεργά υλικά από τις μπαταρίες βυθίζονται σε Ν-μεθυλοπυριδίνιο και μετά την αποστράγγιση και ξήρανση συνθλίβονται με υπερήχους και εκπλένονται με οξύ. Σε μια τέτοια διαδικασία, μπορεί να ανακτηθεί έως και το 96% του κοβαλτίου και το 98% του λιθίου.
Στα τέλη του 2022, εισήχθησαν κανονισμοί που έλεγαν ότι το νικέλιο και το κοβάλτιο θα ανακυκλώνονται σε ποσοστό 90% από το 2027 και έως και 95% έως το 2030. Για το λίθιο, από την άλλη πλευρά, οι τιμές ορίστηκαν σε 50% και 80% αντίστοιχα. Ωστόσο, το υψηλό κόστος εργασίας λόγω πολυπλοκότητας της δουλειάς, το υψηλό αποτύπωμα άνθρακα και το κόστος αποσύνθεσης των μπαταριών, αποτελούν ζητήματα που πρέπει να αναλυθούν.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ