O φθηνός, ο άκρατος, ο επικίνδυνος λαϊκισμός είναι παρών... Και δυστυχώς, στην αίθουσα της Ολομέλειας του Κοινοβουλίου, εκφράστηκε για ακόμη μια φορά από πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες αντί να ασκούν υπεύθυνα τον αντιπολιτευτικό ρόλο τους, συνασπίστηκαν πίσω από σενάρια επιστημονικής φαντασίας, με απώτερο σκοπό να εξεγείρουν την κοινωνία.
Διότι, για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιπά κόμματα, επιχείρησαν με fake news να καλλιεργήσουν κλίμα της περιόδους 2012-2015. Με δόλιο και απάνθρωπο τρόπο, που μαρτυρά πλήρη απουσία ενσυναίσθησης, εργαλειοποίησαν τον αβάσταχτο πόνο των οικογενειών που θρηνούν την απώλεια δικών τους ανθρώπων στην εθνική τραγωδία των Τεμπών, μόνο και μόνο για να εκμεταλλευθούν μικροκομματικά το θυμικό της κοινωνίας.
Και όλα αυτά γιατί; Προφανώς όχι για την ουσία της συζήτησης που διεξήχθη στη Βουλή, αφού δεν υφίσταται καμία συγκάλυψη, καθώς για την υπόθεση υπάρχουν 35 κατηγορούμενοι και η δίκη αναμένεται να ξεκινήσει το αργότερο έως το φθινόπωρο, απόδειξη πως η δικαστική έρευνα προχωρά με γοργό βηματισμό, όταν η δίκη για το Μάτι βαίνει προς ολοκλήρωση έξι χρόνια μετά. Αλλά, γιατί οι Νίκος Ανδρουλάκης και Στέφανος Κασσελάκης πίστεψαν ότι αγωνίζονταν σε ένα πολιτικό... survivor και επιχείρησαν να μετατρέψουν το Κοινοβούλιο σε στίβο μάχης, μέσω του οποίου θέλησαν να κερδίσουν το... έπαθλο της ασυλίας, ώστε να παραμείνουν στην ηγεσία των κομμάτων τους, τουλάχιστον μέχρι τις ευρωεκλογές.
Με λίγα λόγια, το τριήμερο που προηγήθηκε έδωσαν μάχη για την πολιτική τους επιβίωση. Φαινομενικά παρίσταναν ότι μάχονταν την Κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, διαγκωνίζονταν μεταξύ τους. Και το χειρότερο είναι ότι, με τις καθημερινές δηλώσεις τους, ανέβαζαν ψηλότερα τον πήχη της πολιτικής ανοησίας και κατέβαζαν χαμηλότερα εκείνον της υπευθυνότητας.
Έτσι φτάσαμε στην πρόταση δυσπιστίας, με όχημα ένα δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας, το οποίο έκαναν... σημαία εκείνοι που μέχρι πρότινος κατήγγειλαν στο εξωτερικό ότι στην Ελλάδα ο έντυπος και ηλεκτρονικός Τύπος είναι καθοδηγούμενος και τον περιέγραφαν περίπου ως... σιδηροδέσμιο. Και σαν να μην έφτανε αυτός ο τραγέλαφος, εκεί που αναρωτιέσαι πόσο πιο κάτω μπορούν να φτάσουν ορισμένοι, την απάντηση την έδωσαν οι πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Ο μεν Νίκος Ανδρουλάκης υιοθετώντας λεξιλόγιο και ύφος Παύλου Πλάκη, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να συγκινήσει το πολιτικό του ακροατήριο. Ο δε Στέφανος Κασσελάκης επιδόθηκε σε γραφικά, διχαστικά και επικίνδυνα διαγγέλματα, ζητώντας από τον Πρωθυπουργό να παραιτηθεί «ήρεμα» και να διεξαχθούν εκλογές με την παρουσία... διεθνών παρατηρητών, πρόταση αστεία και ενδεικτική του αντιπολιτευτικού του επιπέδου.
Απέναντι σε αυτήν την ανεύθυνη στάση, η Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ προστάτεψε την αλήθεια και τη δημοκρατία.
Αυτό πράττει επί 50 χρόνια, προσηλωμένη στην προάσπιση των θεσμών του Κράτους, αυτό έπραξε και τώρα που η αντιπολίτευση επιχείρησε να αποσταθεροποιήσει την Ελλάδα.
Σε τελική ανάλυση, είναι άλλο πράγμα ο πολιτικός ανταγωνισμός και άλλο ο πολιτικός κανιβαλισμός. Η Κυβέρνηση βγήκε μπροστά, καθιστώντας σαφές ότι δεν θα αφήσει κανένα ψεγάδι στην υπόθεση των Τεμπών, όπως δεν θα επιτρέψει σπέκουλα και παραπληροφόρηση. Γιατί η αλήθεια είναι δύναμη και έχει τη δύναμη να φανερώνεται.