Με αφορμή τη δωρεά έργων του Nicholas Egon (1921-2017) από την Σταματία Κομνηνού και τον Νικόλαο Αλέξανδρο Κομνηνό στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του Α.Π.Θ., η έκθεση που φέρει το όνομά του παρουσιάζει πίνακες ζωγραφικής και σχέδια του από το 1948 ως τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Η έκθεση οργανώνεται σε δύο ενότητες: τα τοπία και τα πορτρέτα, με κοινό παρονομαστή την ιδιαίτερη γνώση και αγάπη του καλλιτέχνη για την Ελλάδα.
Η έκθεση «Nicholas Egon. Ένα προσωπικό πορτρέτο της Ελλάδας» εγκαινιάζεται την Παρασκευή 8 Μαρτίου, στις 12:00 και θα λειτουργεί ως την Παρασκευή 31 Μαΐου 2024.
Ο Nicholas Egon, με καταγωγή από την Τσεχοσλοβακία, είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση καλλιτέχνη, τόσο για το έργο του όσο και για τον βίο του. Ήταν άνθρωπος μορφωμένος, κοσμοπολίτης, πολύγλωσσος, φιλέλληνας και πολυταξιδεμένος.
Το 1949 ήρθε στην Ελλάδα όπου έκανε τα πορτρέτα του βασιλιά Παύλου Αˈ, της βασίλισσας Φρειδερίκης και άλλων μελών της βασιλικής οικογένειας. Τότε ήρθε σε επαφή με τα πρόσφατα γεγονότα της Κατοχής και του εμφυλίου πολέμου (παρακολούθησε τις μάχες στο Βίτσι και στον Γράμμο) και ανέλαβε τη δημιουργία ενός τρίπτυχου σε παραγγελία του βασιλιά Παύλου από το οποίο ολοκλήρωσε μόνο το κεντρικό τμήμα, «Η Πείνα στην Αθήνα». Κατά τη διάρκεια της διαμονής του στη χώρα απεικόνισε γυναίκες, πρόσφυγες, αντάρτες και ορφανά παιδιά.
Παράλληλα, ξεκίνησε από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 μια πετυχημένη διεθνή πορεία ως προσωπογράφος.
Μαζί με το πορτρέτο, η άλλη μεγάλη πτυχή της τέχνης του Egon είναι η τοπιογραφία. Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών και διαμονών του στην Αίγυπτο, στη Νιγηρία, στο Μαρόκο, στην Ιορδανία, στη Σαουδική Αραβία, στη Σικελία, και στην Ελλάδα (από το 1978 στο εξής) απεικόνιζε τοπία και αρχαιολογικούς χώρους.
Τα ελληνικά τοπία του ξεχωρίζουν από αυτό το σύνολο και παρουσιάζουν ένα μεγάλο εύρος σε σχέση με τις επιλεγμένες τοποθεσίες και με τις στιγμές της ημέρας, τις εποχές και τις συνθήκες φωτισμού. Ο ίδιος είχε, επιπλέον, μια αξιοσημείωτη γνώση του τόπου μέσω των συζητήσεών του με διακεκριμένους ιστορικούς, διανοουμένους και αρχαιολόγους.
Συνολικά, η τέχνη του Nicholas Egon χαρακτηρίζεται από την αρτιότητα της σύνθεσης και την τεχνική δεξιοτεχνία του με ποικίλα μέσα (λάδι, παστέλ, ακουαρέλα, κάρβουνο, αιματίτη, κιμωλία). Μπορεί να ξεχωρίσει κανείς, επίσης, τη δυναμική ισορροπία των χρωμάτων της τοπιογραφίας του και τον ιδιαίτερο χειρισμό της γραμμής στα πορτρέτα του και, κυρίως, την ικανότητά του να καταφέρνει κάθε φορά να μας μεταφέρει την προσωπικότητα των ανθρώπων και την ιδιαίτερη δόνηση και μουσική του κάθε τόπου.