Η αποβολή των υπουργών που εμφανώς υποστηρίζουν την Αριστερή Πλατφόρμα και τις αριστερίστικες Συνιστώσες, δεν λύνει βεβαίως το πρόβλημα ούτε του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε και της διακυβέρνησης της χώρας.
Είναι αναντίρρητο, ότι ναι μεν ο κ. Τσίπρας ελέγχει την κυβέρνηση με τη νέα της μορφή -και τους ΑΝ.ΕΛ. όσο διατηρεί ο κ. Π. Καμμένος το ΥΠΕΘΑ-, και υποστηρίζεται από την συντριπτική πλειονότητα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ελέγχει όμως τα όργανα του κόμματος.
Και είναι απολύτως φυσικό τα στελέχη που βρίσκονται σ’ αυτά να οραματίζονται ίδρυση διαφορετικού κράτους, για τον λόγο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εμπλουτίσθηκε καθόλου σε στελεχιακό δυναμικό από την δεξαμενή του επιπλέον 32% των νέων ψηφοφόρων του. Ο κομματικός μηχανισμός παρέμεινε αναλλοίωτος με την κυριαρχία των Συνιστωσών, και εξ αυτού του λόγου άλλωστε οι επηρεαζόμενοι από τον κ. Τσίπρα στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, αποτέλεσαν μειοψηφία κατά την πρόσφατη ψηφοφορία του οργάνου.
Όπερ σημαίνει, σε ενδεχόμενο Συνέδριο, όπως ζητά και η Αριστερή Πλατφόρμα αλλά και η Κομμουνιστική Τάση, το ενδεχόμενο πτώσης του κ. Τσίπρα από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν μπορεί να αποκλειστεί, αλλά . Γι’ αυτό και πιστεύω, ότι ο κ. Τσίπρας θα μεταλλάξει το κόμμα κατά την προεκλογική περίοδο, πλησιάζοντας το όριο της σοσιαλδημοκρατίας. Μόνον έτσι μπορεί να κυβερνήσει.
Ο κ. Τσίπρας, άλλαξε πορεία ως προς την Ευρώπη, μάλλον τρομοκρατημένος. Λέγεται ότι όταν αντιλήφθηκε την τραγική κατάληξη που θα είχε η έξοδος της χώρας από την Ευρωζώνη, υποχρεώθηκε να αποδεχθεί το μη χείρον. Δεν με ικανοποιεί αυτή η εξήγηση. Ο κ. Τσίπρας, έως και μία ημέρα πριν από την απόφασή του να αποχωρήσουν οι Έλληνες διαπραγματευτές -αρχή της σημερινής απελπιστικής θέσης, στην οποία ο ίδιος μας περιήγαγε- εμφανιζόταν περιχαρής διαβεβαιώνοντάς μας ότι μένουν απλώς κάποιες λεπτομέρειες για να υπογράψουμε την Συμφωνία.
Αυτό επιβεβαίωσε τόσο ο κ. Γιούνκερ, όσο και άλλοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, που απόρησαν για την αιφνίδια και ανεξήγητη -σε όλους μας- εξ αντιθέτου πορεία του κ. Τσίπρα. Πρέπει να συνέβησαν γεγονότα, που ίσως κάποτε η ιστορία αποκαλύψει. Δεν έχω όμως καμιά αμφιβολία ότι κάτι σοβαρό συνέβη.
Επειδή, εκτός των άλλων, δεν υπήρξε μόνον μία μετατροπή της θέσης του. Από την αισιοδοξία περί βεβαίας υπογραφής της συμφωνίας, την τελευταία στιγμή αποφασίζει ουσιαστικά την εγκατάλειψη των συνομιλιών με τους εταίρους. Ίσως, πιέσθηκε από τις Συνιστώσες, οι οποίες απαίτησαν -και απαιτούν- να αρνηθεί την υπογραφή και να επιλέξει το Grexit. Ενδεχομένως, να προτίμησε παραμονή στην προεδρία του κόμματος και να υπάκουσε.
Στην συνέχεια, όμως, πάλι κατ’ ανεξήγητο τρόπο αποφασίζει διενέργεια δημοψηφίσματος. Ίσως δι’ αυτού ήθελε να αποκτήσει ένα επιχείρημα για να ακολουθήσει τον ένα ή τον άλλο δρόμο, αναλόγως της έκβασής του. Το υποστηριζόμενο ότι ήθελε το όχι για να αποκτήσει διαπραγματευτικό πλεονέκτημα, μάλλον ως νηπιώδες επιχείρημα μπορεί να χαρακτηριστεί, μη αντέχον σε σοβαρή ανάλυση. Απλώς, ήθελε για προσωπικούς λόγους να αποσείσει την ευθύνη από τους ώμους του, μεταφέροντάς την στους ώμους του λαού, ο οποίος αμφιβάλλω αν στο σύνολό του είχε αντιληφθεί πλήρως τι σήμαινε το «όχι».
Όμως, κι ενώ το απρόσμενο 62% του έδινε την ευχέρεια να ικανοποιήσει αφενός τις Συνιστώσες, αφετέρου και τον ίδιο αφού εκ των Συνιστωσών προέρχεται, προσδίδει στο «όχι» νόημα διαφορετικό από τους συντρόφους του. Όσοι πρόσεξαν, πώς ήταν το ύφος του κ. Τσίπρα προ και κατά την ημέρα του δημοψηφίσματος, σίγουρα θα αναρωτήθηκαν τι του συμβαίνει. Πρόσωπο τρομοκρατημένο. Η ίδια απορία εξακολουθεί να υπάρχει για το πώς μετέβαλε απόφαση κατά 180% από την στιγμή της απόσυρσης της διαπραγματευτικής ομάδας, και της αποδοχής μιας συμφωνίας κατά πολύ χειρότερης από αυτήν που είχε απορρίψει.
Κάτι πολύ σοβαρό πρέπει να συνέβη. Δεν είναι καθόλου απίθανο. Αυτά τα μπλοκ της δραχμής ή του ευρώ, όπου το καθένα μέσω της πλύσης εγκεφάλου που μας υποβάλλουν από τα ΜΜΕ, επιχειρεί να ακολουθηθεί η δική του πορεία. Και τα συμφέροντα είναι ισχυρά. Δεν μιλάμε για απλούς τοκογλύφους, αλλά για γκάγκστερς. Και δεν επιθυμούν να επιτρέψουν σε κανένα Τσίπρα ή Λαφαζάνη να πάρει αποφάσεις που θα τους ζημιώσουν.
Ποιο ισχυροί όμως από αυτούς, είναι όσοι βλάπτονται στον γεωστρατηγικό τομέα, και με κανένα τρόπο δεν θα αποδεχθούν να ζημιώσουν. Μόνον αφελείς και μονόχνωτοι «ιδεολόγοι» αδυνατούν να το αντιληφθούν αυτό. Είναι γελοίο να πιστεύει κάποιος ότι οι ισχυροί της γης θα αφήσουν τον κ. Λεουτσάκο ή την κα Κωνσταντοπούλου να τους χαλάσει τα σχέδια.
Δεν μπορώ να γνωρίζω τι διεμήφθη μεταξύ του κ. Τσίπρα και των ανωτέρω πανίσχυρων κέντρων. Δεν έχω όμως καμιά αμφιβολία, ότι η σημερινή πολιτική συμπεριφορά του, είναι αποτέλεσμα προσωπικού φόβου που προήλθε από πιέσεις που υπέστη. Και θεωρώ, ότι και σε περίπτωση εκλογών, θα διατηρηθεί ο κ. Τσίπρας στην εξουσία, έστω και με άλλο σχήμα, επειδή μόνον αυτός μπορεί να φέρει σε πέρας την συμφωνία που τον υποχρέωσαν να υπογράψει.