Ο Θόδωρος Ζαγοράκης μίλησε με σκληρή γλώσσα για τον Ερασιτέχνη ΠΑΟΚ, καταγγέλλοντας την αδιαφορία του και τονίζοντας ότι δεν δραστηριοποιείται σε σοβαρά θέματα. Ηταν η πιο ουσιαστική από τις δηλώσεις που έκανε. Γιατί όντως αυτό είναι το πιο σημαντικό από τα θέματα που πρέπει να απασχολήσουν την οικογένεια του ΠΑΟΚ. Είπε όμως και το άλλο. “Παρεξηγούμαστε για πολλά. Θα παρεξηγηθούμε και αν μπούμε εμείς μπροστάρηδες στο θέμα του γηπέδου. Ο Ερασιτέχνης είναι η μαμά του ΠΑΟΚ και ο Ερασιτέχνης οφείλει να ευαισθητοποιηθεί”.
Σωστό, αλλά οι άνθρωποι του Ερασιτέχνη, όπως πολλές φορές εξηγήσαμε, φοβούνται και τη σκιά τους. Ο Θόδωρος ο Ζαγοράκης δεν έχει να φοβηθεί κανέναν. Και δεν πρέπει να φοβηθεί. Κατά τα άλλα, τόνισε ότι κλείνει ο κύκλος της ομάδας, αλλά δεν έκλεισε ακόμη. Και ότι, παρά τη μείωση του μπάτζεντ και των λειτουργικών εξόδων, πασχίζει να παρουσιάσει και φέτος μια ομάδα με μέταλλο, ικανή να επιτύχει φιλόδοξους στόχους.
Υπογράμμισε την αναγκαιότητα της προώθησης νεαρών παικτών, αλλά προειδοποίησε, σωστά, ότι κανείς δεν πρέπει να περιμένει να δει έξι, εφτά ή οκτώ πιτσιρικάδες στην πρώτη ομάδα. Για μια ακόμη φορά επανέλαβε ότι δεν έχει επίσημη πρόταση για τον Αντελίνιο Βιειρίνια και ότι θα συζητούσε την πώλησή του εάν βρισκόταν ομάδα να προσφέρει 12-13 εκ. ευρώ, έναντι της ρήτρας των 15 εκ. ευρώ που υπάρχει στο συμβόλαιό του.
Οσο για τον Λάζλο Μπόλονι, ανέφερε ότι αποτελούσε στόχο του από πέρσι, ότι τον πιστεύει, αλλά το να επιτύχει ένας προπονητής στο έργο του έχει να κάνει με το αν επιτευχθεί “χημεία” στην ομάδα μεταξύ του ίδιου, των παικτών, ακόμη και των φιλάθλων. Γενικά, ήταν μια συνέντευξη Τύπου που παρουσίασε λιγότερα από τα αναμενόμενα κι αυτό γιατί ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ κατόρθωσε να περάσει το μήνυμα ότι όλα βαίνουν καλώς και ότι δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούν για τίποτε οι οπαδοί του ΠΑΟΚ.
Σημαντική η δήλωση ότι είναι πλέον πολύ καλές οι σχέσεις του με τον Ζήση Βρύζα και ότι η πρόταση για επάνοδό του στον ΠΑΟΚ παραμένει “ανοιχτή”. Οτι ο ΠΑΟΚ πλήρωσε πέρσι σε πρόστιμα για τις σαχλαμάρες των “κάφρων” 650.000 ευρώ και ότι η αγωνιστική περίοδος δημιούργησε “άνοιγμα” της τάξης των δύο εκατομμυρίων ευρώ. Λογικό. Γιατί το μέταλλο εξαγοράζεται. Και η αποκατάσταση της αγωνιστικής αξιοπιστίας κάθε ομάδας έχει πάντα το τίμημά της.