του Νίκου Ηλιάδη
Η υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης της χρήσης του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά από το Ταμείο Εθνικής Άμυνας στον ομώνυμο δήμο, ήταν η σπουδαιότερη είδηση του εν Θεσσαλονίκη φετινού εορτασμού της επετείου της 28ης Οκτωβρίου. Σηματοδοτεί το πέρας μιας μακράς εικοσάχρονης και άγονης εν πολλοίς διαδρομής, αλλά και την αφετηρία μιας φιλόδοξης προσπάθειας για την κατασκευή και λειτουργία ενός μητροπολιτικού πάρκου, ικανού να αλλάξει τα δεδομένα στην υποβαθμισμένη δυτική Θεσσαλονίκη, καθώς και στο πολεοδομικό συγκρότημα εν γένει.
Η αίσια έκβαση αυτής της μακροχρόνιας διεκδίκησης θα πρέπει να πιστωθεί στην κυβέρνηση η οποία απέδειξε πως είχε την πολιτική βούληση να λύσει το πρόβλημα, να πετύχει εκεί που οι προηγούμενοι απέτυχαν. Μερίδιο στην επιτυχία διεκδικεί και η δημοτική αρχή, ο δήμαρχος Δημήτρης Δεμουρτζίδης, καθώς και κάποιοι και κάποιες που εργάστηκαν στο παρασκήνιο όπως η επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου στη Θεσσαλονίκη, Κατερίνα Νοτοπούλου.
Η υπόθεση θα μπορούσε, πράγματι, να λήξει χρόνια νωρίτερα εάν έλειπαν οι μαξιμαλισμοί (ολόκληρο το στρατόπεδο ή τίποτα). Το πρόβλημα εν προκειμένω, δεν είναι τόσο τα χαμένα χρόνια, όσο κυρίως τα χαμένα κοινοτικά κονδύλια με τα οποία το κατά τι μικρότερο μητροπολιτικό πάρκο θα μπορούσε να είναι ήδη πραγματικότητα.
Όμως, ας είναι… Η παρελθοντολογία και η μεμψιμοιρία δεν βοηθούν ούτε αρμόζουν στην περίσταση.
Τα ζητούμενα, πλέον, είναι τα ακόλουθα:
1. Να εκπονηθεί ένα πλήρες, ελκυστικό και λειτουργικό σχέδιο για την ανάπτυξη του μητροπολιτικού πάρκου. Η ανάμειξη της ομάδας Νικηφορίδη αποτελεί εγγύηση ως προς αυτό.
2. Να εξασφαλιστούν τα κονδύλια που απαιτούνται για την κατασκευή του, πέραν των 10 εκατ. που δίνει η Περιφέρεια μέσω ΕΣΠΑ.
3. Να συγκροτηθεί ένας αποτελεσματικός φορέας διαχείρισης, απαλλαγμένος από τις αγκυλώσεις και τις παθογένειες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης.
4. Να αναζητηθούν από τώρα τρόποι για την εξασφάλιση των απαιτούμενων κονδυλίων συντήρησης και λειτουργίας του πάρκου.