Είναι προφανές ότι επιδίωξη του Αλέξη Τσίπρα είναι να κάνει τις εκλογές τον Οκτώβριο, στο τέλος της συνταγματικής προθεσμίας. Και είναι προφανές, όχι μόνο γιατί το έχει δηλώσει ο ίδιος, αλλά και επειδή στα 45 μεταπολιτευτικά χρόνια μόνο ένας πρωθυπουργός προκήρυξε εκλογές πριν από την ώρα τους, ξέροντας ότι θα τις χάσει, αλλά το έκανε ακριβώς για να τις χάσει προκειμένου να μην είναι εκείνος ο οποίος θα οδηγούσε τη χώρα στα μνημόνια. Με εξαίρεση λοιπόν το 2009 και τον Κώστα Καραμανλή όλες οι άλλες πρόωρες εκλογές προκηρύχθηκαν με την ισχυρή πιθανότητα αν όχι τη βεβαιότητα ότι ο απερχόμενος πρωθυπουργός θα τις κέρδιζε όπως και συνέβη άλλωστε.
Το αντίστροφο δηλαδή από αυτό που συμβαίνει σήμερα με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Όλες οι δημοσκοπήσεις, ακόμη και αυτές οι οποίες δημοσιεύονται στον φιλοκυβερνητικό Τύπο δίνουν σαφές προβάδισμα στη Νέα Δημοκρατία το οποίο δεν είναι εύκολο να ανατραπεί. Συνεπώς, άλλα θα είναι τα κριτήρια με βάση τα οποία ο πρωθυπουργός θα αποφασίσει ενδεχόμενη επίσπευση των εκλογών.
Εάν ο κ. Τσίπρας κρίνει ότι τον Οκτώβριο τα πράγματα θα είναι χειρότερα για το κόμμα του και ότι η ψαλίδα με τη ΝΔ θα ανοίξει περαιτέρω, τότε θα στήσει κάλπες τον Μάιο. Διότι πέρα από την κρυφή επιθυμία του να ανατρέψει τα δημοσκοπικά δεδομένα, ρεαλιστικός στόχος του είναι μια διαχειρίσιμη ήττα.
Οι έως τώρα ενδείξεις (παροχολογία, υποσχεσιολογία, περιορισμένος ανασχηματισμός, κανένα κορυφαίο στέλεχος στη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών κ.ο.κ.) δείχνουν ότι ο πρωθυπουργός εξετάζει πολύ σοβαρά την περίπτωση του Μαΐου. Το σενάριο αυτό πυροδότησε και η δεύτερη έκθεση της μεταμνημονιακής περιόδου για την Ελλάδα η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την Τετάρτη.
Όπως αναφέρεται σε αυτήν και ειδικότερα στη σελίδα 82 «οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές θα διεξαχθούν σε δύο γύρους, στις 19 και τις 26 Μαΐου (με τον δεύτερο γύρο να διεξάγεται την ίδια ημερομηνία με τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι εθνικές εκλογές θα πρέπει να διεξαχθούν μέχρι τον Οκτώβριο του 2019».
Ωστόσο σύμφωνα με το νόμο 4555/2018, γνωστό ως «Κλεισθένης Ι», ο πρώτος γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών έχει οριστεί στις 26 Μαΐου, μαζί με τις ευρωεκλογές και ο δεύτερος γύρος στις 2 Ιουνίου. Το γεγονός ότι στην έκθεση της Κομισιόν αναφέρονται άλλες ημερομηνίες, γεννά υποψίες περί κυβερνητικών σχεδιασμών για τους οποίους είναι ενήμεροι οι ευρωπαίοι εταίροι.
Εφόσον πράγματι η κυβέρνηση σκέφτεται να τραβήξει μια βδομάδα νωρίτερα τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, είναι βέβαιο πως εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο για τη διενέργεια εθνικών εκλογών τον Μάιο. Σε αυτήν την περίπτωση οι εθνικές κάλπες θα στηθούν στις 19 και όχι στις 26 Μαΐου. Δεν θα ρισκάρει ο κ. Τσίπρας να πάει σε εθνικές εκλογές μια βδομάδα μετά τις αυτοδιοικητικές, στις οποίες θα υποστεί πιθανότατα σοβαρή ήττα καθώς, εκτός των άλλων, επέλεξε να κατέβει σε αυτές με τα «δεύτερα», πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Σε μια τέτοια περίπτωση, όμως, οδηγεί σε πλήρη απαξίωση τις ευρωεκλογές, καθώς και το δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Διότι από το βράδυ της 19ης Μαΐου σχεδόν οι πάντες θα ασχολούνται με το πώς θα κυβερνηθεί η χώρα, βάζοντας σε δεύτερη και τρίτη μοίρα τους δήμους και τις περιφέρειες και φυσικά και τις ευρωεκλογές. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι στις 26 Μαΐου η αποχή θα εκτιναχτεί στα ύψη, αλλά αυτό ελάχιστα νομίζω πως ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή το Μέγαρο Μαξίμου.
Σε κάθε περίπτωση οι οριστικές αποφάσεις του πρωθυπουργού για το χρόνο των εθνικών εκλογών θα ληφθούν εντός του μηνός που ξεκίνησε σήμερα και αφού προηγουμένως δει την πορεία των δημοσκοπικών επιδόσεων του κόμματός του.